Reguły rozwinięcia adresu URL wyświetlania

W przypadku ulepszonych adresów URL adres URL wyświetlania reklamy lub rozszerzenia reklamy jest tworzony przez połączenie różnych pól zgodnie z zestawem reguł. W tej sekcji omawiamy te reguły bardziej szczegółowo.

Hierarchia elementów Google Ads

Podczas rozwiązywania pól adresu URL po ulepszeniu Google Ads stosuje tę hierarchię (od najwyższej do najniższej):

Customer
    Campaign
        Ad Group
            Ad
                Ad Group Criterion
                    FeedItem (including sitelinks)

Który końcowy adres URL jest używany?

Końcowy adres URL jest domyślnie używany podczas tworzenia adresu URL do wyświetlania. Jeśli obsługiwana jednostka jest wyświetlana w sieci mobilnej i ma prawidłowy końcowy mobilny adres URL, jest on używany zamiast końcowego adresu URL. Końcowy adres URL aplikacji jest obecnie obsługiwany tylko w przypadku reklam angażujących w aplikację.

Jak system rozszerza adres URL wyświetlania

Oto, co system robi podczas rozszerzania adresu URL wyświetlania:

1. Określ, którego końcowego adresu URL chcesz użyć.

   Najpierw określa, którego końcowego adresu URL użyć. To zależy od danego podmiotu.

   Jednostka	Którego końcowego adresu URL użyć?
   FeedItem (link do podstrony)	Zawsze używaj własnego końcowego adresu URL.
   Reklama X wyświetlona na podstawie słowa kluczowego Y	Jeśli słowo kluczowe ma własny końcowy adres URL, użyj go.

   W przeciwnym razie użyj końcowego adresu URL reklamy.

2. Określ, którego szablonu linków monitorujących chcesz użyć.

   Adres URL śledzenia dla danej encji jest określany przez przejście przez hierarchię obiektów i wybranie wartości z poziomu najniższego w hierarchii. Jeśli w hierarchii nie można znaleźć żadnych wartości szablonu śledzenia adresu URL, wartość szablonu śledzenia adresu URL jest pusta.

   Jeśli np. reklama ma wartości szablonu śledzenia adresu URL zdefiniowane tylko na poziomie nadrzędnej grupy reklam i konta, używana jest wartość z nadrzędnej grupy reklam.

3. Określ, których wartości parametrów niestandardowych chcesz używać.

   Wartość danego parametru niestandardowego jest określana przez przejście przez hierarchię obiektów i wybranie wartości z elementu znajdującego się najniższo w hierarchii. Jeśli nie zdefiniujesz wartości parametru niestandardowego, jego wartością będzie pusty ciąg znaków.

   Przykładowo podczas określania wartości określonego parametru niestandardowego na poziomie reklamy, jeśli ma on zdefiniowane wartości w nadrzędnej grupie reklam i na poziomie konta, używana jest wartość z nadrzędnej grupy reklam.

4. Rozwiń końcowy adres URL.

   System rozszerza końcowy adres URL, wykonując 3 kroki:

   1. Rozwiń wartości parametrów niestandardowych.

      System przeanalizuje końcowy adres URL i zastąpi wartościami każdego parametru niestandardowego w adresie URL wartościami określonymi w kroku 3.

   2. Rozwiń tagi ValueTrack w adresie URL.

      System analizuje końcowy adres URL i zastępuje wartościami wszystkie tagi ValueTrack występujące w tym adresie.

   3. Usuń tag {ignore}.

      W rozwiniętym końcowym adresie URL usuwane są wszystkie parametry ValueTrack {ignore}.

5. Rozwiń szablon śledzenia.

   Jeśli w przypadku szablonu śledzenia występuje pusta wartość (zdefiniowana w sekcji dotyczącej kroku 2), ten krok jest pomijany. W przeciwnym razie szablon linku monitorującego jest rozwijany w ten sposób:

   1. Rozwiń wartości parametrów niestandardowych.

      System przeanalizuje adres URL szablonu śledzenia i zastąpi wartościami w każdym parametrze niestandardowym w adresie URL wartości określone w kroku 3.

   2. Rozwiń tagi ValueTrack w adresie URL.

      System przeanalizuje adres URL szablonu śledzenia i zastąpi wartościami wszystkie tagi ValueTrack występujące w tym adresie.

   3. Zastąp parametr {lpurl} w szablonie śledzenia.

      Jeśli adres URL szablonu śledzenia zawiera parametr {lpurl} lub jeden z jego wariantów, zostaje on zastąpiony rozwiniętym końcowym adresem URL z kroku 4.

      • Jeśli parametr {lpurl} jest wstawiony na początku szablonu śledzenia, nie zmienia on znaczenia. Jeśli są umieszczone w innym miejscu w szablonie śledzenia, są one otoczone znakiem ucieczki: ?, =, ", #, \t, ' i \[space\].
      • {unescapedlpurl} jest zawsze nieunikniony.
      • Wartość {escapedlpurl} jest zawsze ujęta w znaki ucieczki.
      • {lpurl+2} jest zawsze dwukrotnie zmieniony.
      • Zmienna {lpurl+3} jest zawsze trzykrotnie zmieniona.

6. Wybierz adres URL wyświetlania.

   Jeśli adres URL szablonu śledzenia jest pusty, używany jest rozwinięty końcowy URL z kroku 4. W przeciwnym razie system użyje rozwiniętego adresu URL szablonu śledzenia z etapu 5.

   Wyjątkiem od tej reguły są linki do podstron: jeśli szablon śledzenia adresu URL (określony w kroku 2) nie zawiera parametru {lpurl}, jako adres URL do wyświetlania jest używany końcowy adres URL linku do podstrony.

Przykładowe scenariusze

Rozważ konto o takiej strukturze:

Account
    Campaign 1
        Ad Group 1
            Ad 1
            Keyword 1 (shoes)
            Keyword 2 (hats)
        Ad Group 2
            Ad 2
            Ad 3
            Keyword 3 (watches)
    FeedItem 1 (sitelink 1)

Załóżmy, że w tych elementach zdefiniowane są te pola adresu URL ulepszonego:

Do rozwinięcia parametru ValueTrack {keyword} służą te wartości:

• Słowo kluczowe 1: buty
• Słowo kluczowe 2: czapki
• Słowo kluczowe 3: zegarki

W kolejnych sekcjach pokazano, jak różne parametry są rozwiązywane w przypadku każdego z tych elementów.