توکن‌های جلسه

توکن‌های جلسه، رشته‌ها (یا اشیاء) تولید شده توسط کاربر هستند که فراخوانی‌های تکمیل خودکار (جدید) را به عنوان جلسات ردیابی می‌کنند. تکمیل خودکار (جدید) از توکن‌های جلسه برای گروه‌بندی مراحل پرس‌وجو و انتخاب یک جستجوی تکمیل خودکار کاربر در یک جلسه مجزا برای اهداف صورتحساب استفاده می‌کند.

کاربران مسئول ایجاد توکن‌های جلسه برای هر جلسه هستند. توکن‌های جلسه باید رشته‌های base64 با نام فایل و URL ایمن باشند. کاربران می‌توانند توکن‌های جلسه را به هر روشی تولید کنند، اگرچه گوگل استفاده از شناسه‌های منحصر به فرد جهانی (UUID) نسخه ۴ را برای توکن‌های جلسه توصیه می‌کند.

جلسه با فراخوانی تکمیل خودکار (جدید) آغاز می‌شود و با فراخوانی جزئیات مکان (جدید) یا اعتبارسنجی آدرس به پایان می‌رسد. هر جلسه می‌تواند چندین درخواست تکمیل خودکار (جدید) داشته باشد و به دنبال آن یک درخواست برای جزئیات مکان (جدید) یا اعتبارسنجی آدرس وجود داشته باشد. کلید(های) API مورد استفاده برای هر درخواست در یک جلسه باید متعلق به همان پروژه کنسول ابری گوگل باشد.

توکن‌های جلسه به روش‌های زیر خاتمه می‌یابند:

• جزئیات مکان (جدید) نامیده می‌شود.
• اعتبارسنجی آدرس (Address Validation) نامیده می‌شود.
• جلسه رها شده است.

پس از پایان یک جلسه، توکن دیگر معتبر نیست؛ برنامه شما باید برای هر جلسه جدید، یک توکن جدید تولید کند. اگر پارامتر sessionToken حذف شود، یا اگر از یک توکن جلسه دوباره استفاده کنید، جلسه جدید طوری محاسبه می‌شود که انگار هیچ توکن جلسه‌ای ارائه نشده است (هزینه هر درخواست جداگانه محاسبه می‌شود).

برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه محاسبه هزینه درخواست‌های تکمیل خودکار (جدید)، به تکمیل خودکار (جدید) و قیمت‌گذاری جلسه مراجعه کنید.