Actions udostępnia interfejs konwersacyjny, dlatego przy lokalizowaniu projektu w tej usłudze trzeba rozważyć więcej kwestii niż przeciętnego projektu programistycznego. Wiele komponentów akcji, w tym ustawienia, zasoby, intencje, typy i prompty, wymaga tłumaczenia.
Niektóre komponenty akcji wymagają wyjątkowej uwagi, aby interfejs konwersacyjny działał w języku docelowym. Na przykład frazy treningowe używane do wywoływania intencji powinny być tworzone w porozumieniu z rodzimymi użytkownikami języka docelowego, a nie tylko po translacji wyrażeń utworzonych w języku domyślnym na język docelowy.
Actions Builder i SDK Actions obsługują lokalizację akcji. Podczas lokalizowania projektu w Actions dostępne są 2 osobne grupy jednostek, które wymagają lokalizacji: ustawienia i zasoby projektu oraz komponenty konwersacyjne.
Ustawienia i zasoby projektu
Ustawienia projektu obejmują informacje, które użytkownicy znajdują na liście akcji, takie jak krótkie i długie opisy jej funkcji.
Zasoby to obrazy, pliki audio i inne ciągi tekstowe, które wymagają lokalizacji, np. obrazy logo lub nagrania dźwiękowe używane w promptach.
Zlokalizowanie ustawień i zasobów projektu wymaga jedynie udostępnienia przetłumaczonych wersji ustawień i zasobów z oryginalnego języka na nowe.
Komponenty rozmów
Lokalizacja komponentów konwersacyjnych różni się nie tylko od tłumaczenia istniejących treści. Głównym celem zlokalizowania rozmowy w innych językach jest zapewnienie naturalnego i intuicyjnego sposobu konwersacji, która zmienia się w zależności od konkretnego kontekstu języka i jego ewolucji.
W sekcjach poniżej znajdziesz uwagi na temat lokalizowania intencji, typów i komunikatów w projekcie Actions.
Przeznaczenie
Intencje wyrażają pragnienie lub potrzebę użytkownika, które akcja może zrealizować. Zwroty na potrzeby trenowania podane w intencji pomagają Asystentowi w zrozumieniu języka naturalnego (NLU) określić, które intencje akcji są zgodne z żądaniami użytkownika.
Gdy lokalizujesz wyrażenia treningowe pod kątem intencji, zamiast tłumaczyć istniejące wyrażenia, musisz zastanowić się nad ich znaczeniem i zdefiniować frazy szkoleniowe, które lepiej wyrażają potencjalne żądania użytkowników w języku docelowym. Zakres ekspresji języków zależy od tego, jak kontekst lokalny wpłynął na ewolucję języka, oraz w zależności od zakresu wyrażeń określających pojęcia.
Weźmy jako przykład interakcję konwersacyjną, w której prosisz użytkowników o zidentyfikowanie czegoś, co według nich przynosi szczęście. W Brazylii może to być garnek soli w rogu pokoju. W Japonii szczęśliwy jest użytkownik, który widzi pająka o poranku. W Chinach osoba, która widzi liczbę ósemkę lub kolor czerwony, może uznawać za szczęściarza.
Typy
Typy służą do definiowania jednostek, które musi obsługiwać Twoja logika biznesowa. Dotyczy to na przykład opcji i modyfikacji elementów zamawianych przez użytkownika. Synonimy wartości typów zwiększają skuteczność interfejsu NLU Asystenta w wydobywaniu informacji z tego, co mówi użytkownik. Nawet prosta wartość typu yes powinna zawierać synonimy, takie jak yeah lub okay, ponieważ użytkownik może użyć do potwierdzenia innego słowa.
Podczas lokalizowania synonimów wartości typu należy wziąć pod uwagę, że różne języki mogą mieć różną liczbę synonimów dla tego samego pojęcia w zależności od takich czynników jak ewolucja lokalnego języka i kultury.
Przykładem, który pomoże zrozumieć, jest pojęcie śniegu. W języku angielskim jest kilka słów oznaczających śnieg: „śniew”, „zamieć”, „śniegowiec” i „proszek”. Natomiast Lamiska posługująca się językami używanymi w Europie Północnej ma ponad 100 słów na określenie śniegu.
Lokalizując hipotetyczny typ obiektu, np. śnieg, musisz wziąć pod uwagę 2 kwestie:
- Różnorodność słów: podczas rozmowy osoba mówiąca po polsku spodziewa się większej różnorodności opcji wyrażania śniegu, a nie posługujących się językiem angielskim.
- Specjalizacja słów: niektóre wyrażenia dostępne w danym języku mogą być zbyt szczegółowe, aby były użyte w rozmowie. Rozważmy na przykład słowo guoldu, które oznacza „chmurę śniegu, która wznosi się z ziemi, gdy panuje silny mróz, ale bez bardzo wiatru”. Chociaż technicznie to określenie jest sposobem na określenie rodzaju śniegu, może nie mieć zastosowania w praktyce dla osoby mówiącej o Akcji, która się tym zajmuje.
Prośby
Prompty służą do prowadzenia użytkowników w rozmowach z akcją. Informują one użytkownika o tym, co może robić akcja, oraz proszą o konkretne informacje potrzebne do spełnienia jego żądań.
Podczas lokalizowania promptów należy pamiętać, że różne języki i kultury mogą mieć różne oczekiwania co do tego, co stanowi „dobrą rozmowę”.
Na przykład język japoński ma rozbudowany system gramatyczny, który pozwala wyrazić uprzejmość i formalność. Przekłada się to na 3 główne poziomy uprzejmości: kudaketa (prosta forma), teinei (prosta forma grzecznościowa) i keigo (zaawansowany poziom grzecznościowy).
Wybór formy zależy od wielu czynników, które określają, jakiego stopnia formalności należy używać w odniesieniu do innej osoby. Jeśli chodzi o lokalizację akcji w Japonii, oznacza to 2 rzeczy:
- Ustalenie, którego poziomu należy użyć podczas zwracania się do użytkowników
- Pytania w języku angielskim dotyczące wymaganych poziomów formalności.