نمای کلی درایوهای مشترک

درایو مشترک یک ساختار سازمانی در Google Drive است که به موازات My Drive زندگی می‌کند. درایوهای مشترک از فایل‌های متعلق به یک سازمان و نه یک کاربر فردی پشتیبانی می‌کنند. یک فایل جداگانه را می توان در یک درایو مشترک یا My Drive سازماندهی کرد، اما نه هر دو. با این حال، از میانبرهای Drive می‌توان برای اشاره به فایل‌ها یا پوشه‌ها از درایوهای مشترک به My Drive یا برعکس استفاده کرد.

کنترل دسترسی

درایوهای مشترک از یک مدل مجوز مشابه با محتوای دیگر در Drive استفاده می‌کنند. برخلاف فایل‌های موجود در My Drive، گروهی از کاربران دارای محتوای یک درایو مشترک هستند. برای اطلاعات بیشتر درباره مجوزها، به اشتراک گذاری فایل ها، پوشه ها و درایوها مراجعه کنید.

انتشار مجوز

مانند موارد موجود در My Drive، مجوزهای موارد والدین به فرزندانشان به سمت پایین منتشر می شود. با این حال، در یک درایو مشترک، مجوزها به شدت گسترده هستند. برای مثال، کاربری که دارای role=commenter برای یک درایو مشترک است، نمی‌تواند سطح دسترسی خود را در نقطه دیگری از سلسله مراتب پوشه کاهش دهد. با این حال، دسترسی آنها را می توان برای مجموعه خاصی از فایل ها افزایش داد.

فایل‌های درایو مشترک باید دقیقاً یک والدین داشته باشند. این بدان معناست که فایل‌های درایو مشترک متعلق به یک درایو مشترک هستند و در یک مکان واحد در آن درایو مشترک قرار دارند. داشتن یک مکان واحد، قوانین مجوز برای فایل‌های درایو مشترک را ساده می‌کند.

دسترسی اعضا و فایل را مقایسه کنید

دو دسته از permissions در درایوهای مشترک وجود دارد:

  • مجوزهای عضو برای کاربرانی است که مستقیماً یا از طریق یک گروه به درایو مشترک دسترسی دارند. اعضا می توانند ابرداده درایو مشترک، مانند نام درایو مشترک را مشاهده کنند. اعضا به همه فایل‌های موجود در درایو مشترک دسترسی دارند، با سطح دسترسی بسته به role که به عضو داده می‌شود، مانند commenter یا reader .

  • مجوزهای دسترسی به فایل برای کاربرانی است که به زیرمجموعه ای از فایل ها در درایو مشترک دسترسی پیدا کرده اند. به عنوان مثال، اشتراک گذاری یک فایل با یک کاربر، مجوز دسترسی به فایل را ایجاد می کند.

یک کاربر فردی می تواند عضو یک درایو مشترک باشد و مجوز دسترسی به فایل برای فایل های موجود در درایو مشترک داشته باشد. اگر عضویت کاربر در درایو مشترک سطح دسترسی بیشتری را به آنها بدهد، ممکن است مجوز دسترسی به فایل لغو شود.

زمانی که کاربر دیگر عضو درایو مشترک نباشد، یا سطح دسترسی اعضای وی کاهش یابد، مجوزهای فایل لغو می شود. کاربران همچنین دسترسی به فایل ها و پوشه های موجود در درایو مشترک را که مستقیماً با آنها به اشتراک گذاشته شده است، از دست می دهند.

نقش‌ها برای درایوهای مشترک

همانند موارد موجود در My Drive، به هر کاربر در درایو مشترک اجازه دسترسی با نقش خاصی داده می شود. این نقش ها برای درایوهای مشترک استفاده می شود:

  • نقش fileOrganizer به کاربران اجازه می دهد تا فایل ها را در یک درایو مشترک سازماندهی کنند و محتوا را به سطل زباله منتقل کنند.

  • نقش organizer همان امتیازات را به fileOrganizer می دهد. همچنین به کاربران این امکان را می دهد که به طور دائم محتوا را حذف کنند و نام و عضویت درایو مشترک را تغییر دهند.

  • نقش writer به کاربران امکان می دهد فایل ها را به درایوهای مشترک اضافه کنند و یک مورد درایو مشترک را به اشتراک بگذارند.

نقش owner در درایوهای مشترک مجاز نیست.

برای اطلاعات بیشتر درباره نقش‌ها و عملیات مجاز در درایو مشترک، به نقش‌ها و مجوزها مراجعه کنید.

قوانین اعضا و برگزارکننده

درایوهای مشترک دارای هر دو قسمت organizerCount و memberCount هستند. مقادیر این فیلدها می تواند تعیین کند که چه کسی می تواند به درایو مشترک دسترسی داشته باشد. قوانین زیر برای فیلدهای organizerCount و memberCount آمده است:

  • فقط سرپرست‌ها می‌توانند یک درایو مشترک را با تعداد organizerCount صفر مدیریت کنند.

  • فقط مدیران می توانند به درایو مشترک با memberCount صفر دسترسی داشته باشند.

  • فقط مدیران می‌توانند به یک درایو مشترک با organizerCount یا memberCount بیشتر از صفر دسترسی داشته باشند. این فقط در صورتی اعمال می‌شود که مجوزهای باقی‌مانده برای گروه‌های خالی یا کاربران خارجی باشد که قبل از خاموش کردن اشتراک‌گذاری در خارج از دامنه اضافه شده‌اند.

  • فیلدهای organizerCount و memberCount بین اعضای سازمان و اعضای خارجی تمایز قائل نمی شوند.

  • موجودیت های نوشته شده در مجوز فایل می توانند به فایل های داخل درایو مشترک با memberCount صفر دسترسی داشته باشند.

برای اطلاعات بیشتر، به جستجوی درایوهای مشترک مراجعه کنید.