Na potrzeby rozliczeń tokeny sesji łączą fazy zapytania i wyboru w autouzupełnianiu wyszukiwania w jedną sesję.
Tworzenie tokena sesji
Użytkownicy są odpowiedzialni za generowanie unikalnych tokenów sesji dla każdej sesji. Google zaleca używanie identyfikatorów UUID w wersji 4.
Przykład
Gdy użytkownik wpisze zapytanie, co kilka znaków (a nie po każdym znaku) wywoływane jest żądanie autouzupełniania, a lista możliwych wyników jest zwracana. Gdy użytkownik wybierze coś z listy wyników, wybór ten jest traktowany jako żądanie, a wszystkie żądania wysłane podczas wyszukiwania są grupowane i liczone jako jedno żądanie. Jeśli użytkownik wybierze miejsce, zapytanie jest dostępne bezpłatnie, a opłata jest pobierana tylko za żądanie danych o miejscu. Jeśli użytkownik nie wybierze opcji w ciągu kilku minut od rozpoczęcia sesji, zostanie naliczona opłata tylko za zapytanie.
Przyjrzyjmy się temu procesowi z perspektywy aplikacji.
- Użytkownik zaczyna wpisywać zapytanie, aby wyszukać „Paryż, Francja”.
- Po wykryciu danych wejściowych użytkownika aplikacja tworzy nowy token sesji „Token A”.
- Gdy użytkownik wpisze kilka znaków, interfejs API wysyła kolejne zapytania o autouzupełnianie, wyświetlając nową listę potencjalnych wyników:
"P"
"Par"
"Paris,"
"Paris, Fr" - Gdy użytkownik dokona wyboru:
- Wszystkie żądania wynikające z zapytania są grupowane i dodawane do sesji reprezentowanej przez „Token A” jako pojedyncze żądanie.
- Wybór użytkownika jest liczony jako żądanie szczegółów miejsca i dodawany do sesji reprezentowanej przez „Token A”.
- Sesja została zakończona, a aplikacja odrzuciła „Token A”.
Więcej informacji o obliczaniu opłat za prośby o autouzupełnianie znajdziesz w artykule Używanie i obliczanie opłat.