Zmienne i warunki

Reklamy hoteli i bezpłatne linki do rezerwacji zawierają linki do stron docelowych, na których użytkownicy mogą rezerwować pokoje. Możesz określić, jak Google ma tworzyć link, aby zawierał wszystkie dodatkowe informacje o użytkowniku i jego planie podróży. W adresie URL możesz na przykład podać identyfikator hotelu, język, kody walut i datę zameldowania.

Omówienie

Adres URL strony docelowej definiujesz w pliku stron docelowych. Gdy wyświetla się reklama lub bezpłatny link do rezerwacji, informacje dynamiczne w adresie URL są zastępowane rzeczywistymi wartościami. Aby dodać wartości dynamiczne do adresów URL stron docelowych, użyj tej składni:

<URL>https://partner_url?param_id=(variable_name)</URL>

W przykładach poniżej pokazujemy adres URL z nazwami zmiennych Google zamiast rzeczywisty identyfikator hotelu i plan podróży:

Przykład 1

<URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Przykład 2

<URL>https://www.partnerdomain.com/hotel/(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Gdy link do strony docelowej jest tworzony na potrzeby strony wyników wyszukiwania, Google zastępuje zmienne rzeczywistymi wartościami, aby adres URL zawierał informacje dynamiczne. Jeśli np. użytkownik zarezerwuje pokój na 6 nocy w hotelu 42, którego okres rezerwacji rozpoczyna się 23 maja 2023 r., Google wyświetli poprzedni link w ten sposób:

https://www.partnerdomain.com?hotelID=42&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=6

Wartości, które Google przypisuje do zmiennych w ciągu zapytania, zależą od parametru odpowiednie dane w pliku danych z cenami hoteli, pliku danych z listą hoteli i ustawieniach użytkownika.

Na przykład wartość zmiennej LENGTH jest przypisana do elementu <Nights> z pliku danych z cenami w powiązanym planie podróży. Podobnie wartość Zmienna PARTNER-HOTEL-ID jest zdefiniowana w elemencie <id> na liście hoteli Plik danych spełniający kryteria wyszukiwania użytkownika.

Niektóre zmienne są podzbiorami elementów pliku danych z cenami. Na przykład parametr Zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR są wyodrębniane z metody pojedynczy element <Checkin> w pliku danych z cenami. Inne zmienne są obliczane na podstawie ustawień lokalizacji użytkownika i innych ustawień klienta.

Więcej informacji o źródłach wartości zmiennych znajdziesz w artykule Omówienie cen i Lista hoteli.

Zmienne w adresie URL

W tabeli poniżej opisujemy dostępne zmienne, których możesz używać do utwórz URL strony docelowej:

Logika warunkowa w adresach URL

Aby warunkowo tworzyć punkty końcowe, możesz użyć specjalnych dyrektyw w elemencie <URL> pliku strony docelowej.

Logika warunkowa obsługuje te instrukcje:

• if_statement: jeśli pole ma wartość true, do adresu URL są wstawiane wartości spełniające ten warunek, a w przeciwnym razie wstawiane są wartości spełniające dyrektywę ELSE.

• for_statement: tworzy powtarzający się warunek pętli FOR na podstawie podanej liczby wartości.

Instrukcje IF i FOR zawierają takie elementy:

Przykład IF-AD-CLICK

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę lub link do bezpłatnej rezerwacji, aby przekierować go na stronę docelową.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-AD-CLICK)&amp;adType=1(ELSE)&amp;adType=0(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie kliknął reklamy, otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=0

Jeśli użytkownik kliknął reklamę, wynik będzie taki:

https://www.partner.com?hid=123&adType=1

Przykład IF-CLICK-TYPE-HOTEL

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał hotel bez wyraźnego pakietu pokoi. Wartość elementu <RatePlanID> w parametrze Blok <Room Bundle> komunikatu transakcji zostanie ustawiony na domyślnie powiązanej ceny pakietu pokoi wybranej przez użytkownika.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-HOTEL)landing(ELSE)landing_room(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik wybrał zestaw pokoi, wynik będzie wyglądał tak: URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał pakietu pokoi, wynik będzie taki:

https://partner.com/landing?hid=123

Przykład IF-CLICK-TYPE-ROOM

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik wybrał pokój Pakiet.

Ten przykład wykorzystuje tę dyrektywę w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-ROOM)landing_room(ELSE)landing(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

Jeśli w tym przykładzie użytkownik nie wybrał pakietu pokoi, wynik będzie taki: ten adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał zestaw pokoi, wynik będzie miał postać tego adresu URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Przykład IF-DEFAULT-DATE

Użyj instrukcji warunkowej IF-DEFAULT-DATE, aby ustawić parametr niebędący datą, którego Twoja witryna może użyć do wywołania działania niestandardowego, jeśli użytkownik nie wybierze daty.

Ten przykład pozwala sprawdzić, czy została użyta data domyślna:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)&amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)<strong>(IF-DEFAULT-DATE)</strong>&amp;popup_datepicker=true(ELSE)&amp;popup_datepicker=false(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie wybrał daty w tym przykładzie, wynik może być podobny. na następujący adres URL, który zawiera domyślne opcje dat:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=1&popup_datepicker=true

Jeśli użytkownik wybrał datę, wynik może być podobny do tego adresu URL:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=2&popup_datepicker=false

Przykład reguły IF-HOTEL-CAMPAIGN (kliknięcia reklam hoteli i bezpłatnych linków do rezerwacji)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę pochodzącą z kampanii dotyczącej hoteli.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknie adres URL kampanii reklam hoteli, wynik będzie taki, ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=12345678

Jeśli kliknięcie nie dotyczy adresu URL kampanii reklam hoteli (np. standardowej kampanii w sieci wyszukiwania), otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&utm_campaign=87654321

Jest to przydatne, gdy chcesz rozróżniać ruch generowany przez kliknięcia z kampanii reklam hoteli przed innymi kliknięciami.

Puste identyfikatory CAMPAIGN-ID z kliknięciami FBL

Jeśli kliknięcie pochodzi z linku do bezpłatnej rezerwacji, parametr IF-HOTEL-CAMPAIGN zwraca wartość TRUE, a wartość parametru CAMPAIGN-ID jest pusta, jak widać w tym adresie URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=

Możesz użyć instrukcji IF-AD-CLICK, aby zapobiec pustemu identyfikatorowi kampanii, jak w tym przykładzie:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)(IF-AD-CLICK)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)&amp;FreeBookingLink(ENDIF)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

Przykład IF-PAYMENT-ID (tylko reklamy hoteli)

Użyj instrukcji warunkowej IF-PAYMENT-ID, aby zmieniać adresy URL w zależności od tego, czy kliknięcie ma związek z programem prowizji od PPS. Przykład poniżej sprawdza, czy kliknięcie pochodzi z programu PPS i przypisuje wartość parametrowi booking_source na podstawie wyniku:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;booking_source=(IF-PAYMENT-ID)(PAYMENT-ID)(ELSE)cpc(ENDIF)</URL>

Jeśli hotel bierze udział w programie Prowizje, otrzymasz jeden z tych adresów URL:

• Jeśli Google nie ma przypisanego numeru IATA:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=commissions

• Jeśli do Google został przypisany numer IATA:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=01234567

W przeciwnym razie wynik będzie wyglądać tak:

https://partner.com?hid=123&booking_source=cpc

Przykład IF-PROMOTED (tylko reklamy hoteli)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę promującą usługę.

Ten przykład wykorzystuje tę dyrektywę w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-PROMOTED)1(ELSE)0(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknie reklamę typu „promowanie obiektu”, otrzyma ten adres URL:

https://partner.com/1?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał reklamy typu „promowanie obiektu”, otrzymasz ten adres URL:

https://partner.com/0?hid=123

Przykład IF-RATE-RULE-ID

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik wybrał stopa warunkowa, a jeśli tak jest, wartość <RateRuleID> jest używany element w bloku <Rate> komunikatu transakcji.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-RATE-RULE-ID)&amp;customerType=42(ELSE)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybrał stawki warunkowej, otrzyma ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał stawkę warunkową, wynik będzie miał postać tego adresu URL:

https://www.partner.com?hid=123&customerType=42

Przykład IF-USER-LIST-ID (zdefiniowany w Google Ads)

Jeśli w kampanii reklam hoteli w Google Ads ustawisz mnożniki stawek dla list odbiorców, możesz użyć parametru IF-USER-LIST-ID w połączeniu z parametrem USER-LIST-ID, aby ustawić w swojej witrynie parametr dla klienta należącego do określonej listy odbiorców Google Ads. Możesz to zrobić na potrzeby śledzenia lub dostosowania witryny do użytkowników z list odbiorców.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-USER-LIST-ID)&amp;audience_list=(USER-LIST-ID)(ELSE)(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie był na liście odbiorców, w tym przykładzie wynik będzie taki: ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik był na liście odbiorców 12345678, wynik będzie taki: ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&audience_list=12345678

Przykład IF-VERIFICATION

Jeśli chcesz sprawdzić, czy adres URL został wygenerowany przez Google do testowania lub automatycznego możesz użyć IF-VERIFICATION.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-VERIFICATION)&amp;isgoogle=true(ENDIF)</URL>

Jeśli w tym przykładzie Google nie wygeneruje adresu URL do testowania lub walidacji, wynik będzie taki:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli adres URL został wygenerowany przez Google do testowania lub weryfikacji, wynikiem jest ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&isgoogle=true

Przykład FOR-EACH-CHILD-AGE

Możesz utworzyć blok warunkowy, który wypełnia maksymalny wiek każdego dziecka w ramach pliku danych z cenami hoteli.

Ten przykład wykorzystuje tę dyrektywę w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?adults=(NUM-ADULTS)&amp;children=(NUM-CHILDREN)(FOR-EACH-CHILD-AGE)&amp;age=(CHILD-INDEX)_(CHILD-AGE)(END-FOR-EACH)&amp;hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;</URL>

W tym przykładzie, jeśli w planie podróży są 2 osoby dorosłe i 2 dzieci w odpowiednio 0 i 17 roku życia, wynik to ten adres URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=2&age=0_0age=1_17&hid=123

Jeśli plan podróży obejmuje 2 osoby dorosłe i 0 dzieci, wynik będzie taki: Adres URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=0&hid=123

Ogólne reguły tworzenia adresów URL

Wszystkie zmienne są opcjonalne. Nie musisz wstawiać żadnych zmiennych do adresu URL strony docelowej. Jednak używanie zmiennych do przekazywania informacji o planie podróży i użytkowniku zapewnia użytkownikom lepsze wrażenia i pomaga Ci w przestrzeganiu zasad Google.

Podczas definiowania utworzonych adresów URL w pliku stron docelowych obowiązują te ogólne zasady:

• Wszystkie zmienne są otoczone nawiasami otwierającymi i zamykającymi.

• Parametry ciągu zapytania muszą być rozdzielone znakiem ampersand ("&") w wyniku końcowym. Ponieważ ampersand jest znakiem specjalnym w kodzie XML, a makro format pliku stron docelowych to XML. Musisz więc użyć zakodowanego elementu „&” . Na wyjściu pojawi się rzeczywisty znak „&”. Na przykład:

  <!-- Do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;nights=(LENGTH)</URL>
  
  <!-- Do NOT do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&nights=(LENGTH)</URL>
  

  W adresie URL musisz też zakodować znaki specjalne, które można umieścić w adresu URL strony docelowej. Na przykład:

  • spacja („ ”): zastąp spacje w elemencie <URL> znakiem „%20”.
  • ukośnik prawy („/”): w elemencie <URL> zastąp ukośniki prawe symbolem „%2F;”.

  Nie wszystkie znaki niealfabetyczne muszą być zakodowane w formacie URL. Przykład: łączniki („-”) nie muszą być zakodowane na potrzeby adresu URL. Listę typowych znaków, które muszą być zakodowane w formacie adresu URL, znajdziesz w sekcji Kodowanie adresów URL.

• Wartości pojedynczego parametru mogą być tworzone na podstawie kilku zmiennych. tego przykładu tworzy się pojedynczy parametr, checkinDate, na podstawie Zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR:

  <URL>https://www.partnerdomain.com?checkinDate=(CHECKINDAY)%2F;(CHECKINMONTH)%2F;(CHECKINYEAR)</URL>
  

  W tym przykładzie adres URL może wyglądać tak:

  https://www.partnerdomain.com?checkinDate=7/23/1971
  

• Nazwa parametrów ciągu zapytania może mieć dowolny identyfikator. Twój serwer przetwarza te wartości. Wartości, które podajesz, są jednak ograniczone do listy dostępnych zmiennych.

• Oprócz listy dostępnych zmiennych możesz używać maksymalnie pięciu zmiennych niestandardowych. zmiennych.