Zmienne i warunki

Reklamy hoteli i bezpłatne linki do rezerwacji zawierają linki do stron docelowych, na których użytkownicy mogą rezerwować pokoje. Możesz określić, jak Google ma tworzyć link, aby zawierał wszystkie dodatkowe informacje o użytkowniku i jego planie podróży. W adresie URL możesz podać takie informacje jak identyfikator hotelu, język, kody walut i datę zameldowania.

Omówienie

Adres URL strony docelowej definiujesz w pliku stron docelowych. Gdy wyświetla się reklama lub bezpłatny link do rezerwacji, informacje dynamiczne w adresie URL są zastępowane rzeczywistymi wartościami. Aby dodać do adresów URL stron docelowych wartości dynamiczne, użyj tej składni:

<URL>https://partner_url?param_id=(variable_name)</URL>

W poniższych przykładach adres URL używa nazw zmiennych Google zamiast rzeczywistego identyfikatora hotelu i planu podróży:

Przykład 1

<URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Przykład 2

<URL>https://www.partnerdomain.com/hotel/(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Gdy link do strony docelowej jest tworzony na potrzeby strony wyników wyszukiwania, Google zastępuje zmienne rzeczywistymi wartościami, aby adres URL zawierał informacje dynamiczne. Jeśli np. użytkownik zarezerwuje pokój na 6 nocy w hotelu 42, którego okres rezerwacji rozpoczyna się 23 maja 2023 r., Google wyświetli poprzedni link w ten sposób:

https://www.partnerdomain.com?hotelID=42&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=6

Wartości, które Google przypisuje zmiennym w składniku zapytania, zależą od danych w pliku danych o cenach hoteli, pliku danych o ofercie hoteli i ustawień użytkownika.

Na przykład wartość zmiennej LENGTH jest przypisana do elementu <Nights> z pliku danych o cenach powiązanego planu podróży. Podobnie wartość zmiennej PARTNER-HOTEL-ID jest zdefiniowana w elemencie <id> z pliku danych z listą hoteli, który pasuje do kryteriów wyszukiwania użytkownika.

Niektóre zmienne są podzbiorami elementów pliku danych o cenach. Na przykład zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR są pobierane z pojedynczego elementu <Checkin> w pliku danych o cenach. Inne zmienne są obliczane na podstawie ustawień lokalizacji użytkownika i innych ustawień klienta.

Więcej informacji o źródłach wartości zmiennych znajdziesz w artykule Omówienie cen i Lista hoteli.

Zmienne w adresach URL

W tabeli poniżej znajdziesz opis dostępnych zmiennych, których możesz używać do tworzenia adresu URL strony docelowej:

Logika warunkowa w adresach URL

Aby warunkowo tworzyć punkty końcowe, możesz użyć specjalnych dyrektyw w elemencie <URL> pliku strony docelowej.

Logika warunkowa obsługuje te stwierdzenia:

• if_statement: jeśli true, do adresu URL są wstawiane wartości spełniające ten warunek, w przeciwnym razie wstawiane są wartości po dyrektywie ELSE.

• for_statement: tworzy warunek pętli FOR, który iteruje na podstawie liczby podanych wartości.

Instrukcje IF i FOR obejmują:

Przykład IF-AD-CLICK

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę lub bezpłatny link do rezerwacji, aby przekierować go na stronę docelową.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-AD-CLICK)&amp;adType=1(ELSE)&amp;adType=0(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie kliknął reklamy, otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=0

Jeśli użytkownik kliknął reklamę, uzyskasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=1

Przykład warunku IF-CLICK-TYPE-HOTEL

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał hotel bez wyraźnego pakietu pokoi. Wartość elementu <RatePlanID> w bloku <Room Bundle> wiadomości Transaction zostanie ustawiona na wartość powiązanej z pokojem ceny pakietu, którą użytkownik wybrał.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-HOTEL)landing(ELSE)landing_room(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik wybrał zestaw pokoi, wynik będzie wyglądał tak: URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybierze pakietu Room Bundle, otrzyma adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Przykład warunku IF-CLICK-TYPE-ROOM

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał pakiet Room.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-ROOM)landing_room(ELSE)landing(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybrał pakietu Room Bundle, wynikiem jest ten adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał zestaw pokoi, wynik będzie miał postać tego adresu URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Przykład IF-DEFAULT-DATE

Użyj instrukcji warunkowej IF-DEFAULT-DATE, aby ustawić parametr niebędący datą, którego Twoja witryna może użyć do wywołania działania niestandardowego, jeśli użytkownik nie wybierze daty.

W tym przykładzie sprawdzamy, czy użyto daty domyślnej:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)&amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)<strong>(IF-DEFAULT-DATE)</strong>&amp;popup_datepicker=true(ELSE)&amp;popup_datepicker=false(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybierze daty, wynik może być podobny do tego adresu URL, który zawiera domyślne daty:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=1&popup_datepicker=true

Jeśli użytkownik wybrał datę, wynik może być podobny do tego adresu URL:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=2&popup_datepicker=false

Przykład warunku IF-HOTEL-CAMPAIGN (kliknięcia reklam hoteli i bezpłatnych linków do rezerwacji)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę pochodzącą z kampanii reklam hoteli.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknie adres URL kampanii dotyczącej hotelu, otrzyma ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=12345678

Jeśli kliknięcie nie dotyczy adresu URL kampanii reklam hoteli (np. standardowej kampanii w sieci wyszukiwania), otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&utm_campaign=87654321

Jest to przydatne, gdy chcesz odróżnić ruch z kliknięć w kampanii dotyczącej hoteli od innych kliknięć.

Puste identyfikatory CAMPAIGN-ID z kliknięciami FBL

Jeśli kliknięcie pochodzi z linku do bezpłatnej rezerwacji, parametr IF-HOTEL-CAMPAIGN zwraca wartość TRUE, a wartość parametru CAMPAIGN-ID jest pusta, jak widać w tym adresie URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=

Możesz użyć instrukcji IF-AD-CLICK, aby zapobiec pustemu identyfikatorowi kampanii, jak w tym przykładzie:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)(IF-AD-CLICK)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)&amp;FreeBookingLink(ENDIF)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

Przykład IF-PAYMENT-ID (dotyczy tylko reklam hoteli)

Użyj instrukcji warunkowej IF-PAYMENT-ID, aby zmienić adres URL w zależności od tego, czy kliknięcie nastąpiło w ramach programu prowizji PPS. Przykład poniżej sprawdza, czy kliknięcie pochodzi z programu PPS, i na podstawie wyniku przypisuje parametrowi booking_source odpowiednią wartość:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;booking_source=(IF-PAYMENT-ID)(PAYMENT-ID)(ELSE)cpc(ENDIF)</URL>

Jeśli hotel bierze udział w programie Prowizje, otrzymasz jeden z tych adresów URL:

• Jeśli Google nie ma przypisanego numeru IATA:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=commissions

• Jeśli do Google został przypisany numer IATA:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=01234567

W przeciwnym razie wynik to ten adres URL:

https://partner.com?hid=123&booking_source=cpc

Przykład warunku IF-PROMOTED (dotyczy tylko reklam hoteli)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik kliknął reklamę promującą usługę.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-PROMOTED)1(ELSE)0(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknął reklamę typu „promowanie obiektu”, otrzyma ten adres URL:

https://partner.com/1?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybierze reklamy typu „promowanie obiektu”, otrzyma ten adres URL:

https://partner.com/0?hid=123

Przykład IF-RATE-RULE-ID

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał stawkę warunkową. Jeśli tak, używana jest wartość elementu <RateRuleID> w bloku <Rate> wiadomości o transakcji.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-RATE-RULE-ID)&amp;customerType=42(ELSE)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie wybrał stawki warunkowej, otrzyma ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał stawkę warunkową, wynik będzie miał postać tego adresu URL:

https://www.partner.com?hid=123&customerType=42

Przykład IF-USER-LIST-ID (zdefiniowany w Google Ads)

Jeśli w kampanii dotyczącej hoteli w Google Ads ustawisz mnożniki stawek dla list odbiorców, możesz użyć parametru IF-USER-LIST-ID w połączeniu z parametrem USER-LIST-ID, aby ustawić w swojej witrynie parametr dla klienta należącego do określonej listy odbiorców Google Ads. Możesz to zrobić na potrzeby śledzenia lub dostosowania witryny do użytkowników z list odbiorców.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-USER-LIST-ID)&amp;audience_list=(USER-LIST-ID)(ELSE)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik nie był członkiem listy odbiorców, uzyskany adres URL miał postać:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik należał do listy odbiorców 12345678, otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&audience_list=12345678

Przykład instrukcji IF-VERIFICATION

Jeśli chcesz sprawdzić, czy Google wygenerował adres URL do testowania lub automatycznej walidacji, możesz użyć IF-VERIFICATION.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-VERIFICATION)&amp;isgoogle=true(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli Google nie wygeneruje adresu URL do testowania ani sprawdzania poprawności, otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli adres URL został wygenerowany przez Google na potrzeby testowania lub weryfikacji, otrzymasz ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&isgoogle=true

Przykład elementu FOR-EACH-CHILD-AGE

Możesz utworzyć blok warunkowy, który wypełnia maksymalny wiek każdego dziecka w ramach danych o cenach hoteli.

W tym przykładzie dyrektywa jest używana w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?adults=(NUM-ADULTS)&amp;children=(NUM-CHILDREN)(FOR-EACH-CHILD-AGE)&amp;age=(CHILD-INDEX)_(CHILD-AGE)(END-FOR-EACH)&amp;hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;</URL>

W tym przykładzie, jeśli w planie podróży było 2 osoby dorosłe i 2 dzieci w odpowiednio 0 i 17 roku życia, wynik to ten adres URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=2&age=0_0age=1_17&hid=123

Jeśli w planie podróży było 2 osoby dorosłe i 0 dzieci, wynik będzie miał postać takiej adresu URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=0&hid=123

Ogólne reguły tworzenia adresów URL

Wszystkie zmienne są opcjonalne. Nie musisz wstawiać żadnych zmiennych do adresu URL strony docelowej. Jednak używanie zmiennych do przekazywania informacji o planie podróży i użytkowniku zapewnia użytkownikom lepsze wrażenia i pomaga Ci w przestrzeganiu zasad Google.

Podczas definiowania utworzonych adresów URL w pliku stron docelowych obowiązują te ogólne zasady:

• Wszystkie zmienne są otoczone nawiasami otwierającymi i zamykającymi.

• Parametry ciągu zapytania muszą być rozdzielone znakiem ampersand ("&") w wyniku końcowym. Ponieważ znak „&” jest znakiem specjalnym w XML, a format pliku stron docelowych to XML. Dlatego zamiast tego należy użyć zakodowanego elementu „&”. W ostatecznym wyjściu zostanie wyświetlony znak „&”. Na przykład:

  <!-- Do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;nights=(LENGTH)</URL>
  
  <!-- Do NOT do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&nights=(LENGTH)</URL>
  

  Musisz też zakodować znaki specjalne, które możesz umieścić w adresie URL strony docelowej. Na przykład:

  • spacja („"”): zastąp spacje w elemencie <URL> znakiem „%20”.
  • ukośnik prawy („/”): w elemencie <URL> zastąp ukośniki prawe znakiem „%2F;”.

  Nie wszystkie znaki niealfabetyczne muszą być zakodowane w formacie URL. Na przykład łączników (znaku „-”) nie trzeba kodować w adresie URL. Listę typowych znaków, które muszą być zakodowane w formacie adresu URL, znajdziesz w sekcji Kodowanie adresów URL.

• Wartości dla pojedynczego parametru można tworzyć z wielu zmiennych. W tym przykładzie tworzymy parametr checkinDate z użyciem zmiennych CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR:

  <URL>https://www.partnerdomain.com?checkinDate=(CHECKINDAY)%2F;(CHECKINMONTH)%2F;(CHECKINYEAR)</URL>
  

  W tym przykładzie adres URL może wyglądać tak:

  https://www.partnerdomain.com?checkinDate=7/23/1971
  

• Nazwa parametrów ciągu zapytania może mieć dowolny identyfikator. Twój serwer przetwarza te wartości. Wartości, które podajesz, są jednak ograniczone do listy dostępnych zmiennych.

• Oprócz listy dostępnych zmiennych możesz użyć maksymalnie 5 zmiennych niestandardowych.