Zmienne i warunki

Reklamy hoteli i bezpłatne linki do rezerwacji zawierają linki do stron docelowych, na których użytkownicy mogą rezerwować pokoje. Możesz określić, jak Google ma utworzyć link, aby uwzględniać wszystkie dodatkowe informacje o użytkowniku i jego planie podróży. Przykład: Można podać takie informacje jak identyfikator hotelu, język, kody walut, i daty zameldowania w URL-u.

Omówienie

Adres URL strony docelowej określasz w pliku stron docelowych. Gdy reklama lub bezpłatne wyświetlany jest link do rezerwacji, informacje dynamiczne w adresie URL są zastępowane wartości rzeczywiste. Aby dodać wartości dynamiczne do adresów URL stron docelowych, użyj parametru ta składnia:

<URL>https://partner_url?param_id=(variable_name)</URL>

Poniższy przykład pokazuje adres URL z nazwami zmiennych Google zamiast rzeczywisty identyfikator hotelu i plan podróży:

<URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)
  &amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)
  &amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)
</URL>

Gdy tworzysz link do strony docelowej dla strony wyników wyszukiwania, Google zastępuje zmienne rzeczywistymi wartościami, by mieć pewność, że w adresie URL znajduje się parametr dynamiczne informacje. Jeśli na przykład użytkownik zarezerwuje salę na 6 nocy od 23 maja 2023 r. w przypadku hotelu nr 42 – Google renderuje poprzedni link w następujący sposób:

https://www.partnerdomain.com?hotelID=42&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=6

Wartości, które Google przypisuje do zmiennych w ciągu zapytania, zależą od parametru odpowiednie dane w pliku danych z cenami hoteli, pliku danych z listą hoteli i ustawieniach użytkownika.

Na przykład wartość zmiennej LENGTH jest przypisana do elementu <Nights> z pliku danych z cenami w powiązanym planie podróży. Podobnie wartość Zmienna PARTNER-HOTEL-ID jest zdefiniowana w elemencie <id> na liście hoteli Plik danych spełniający kryteria wyszukiwania użytkownika.

Niektóre zmienne są podzbiorami elementów pliku danych z cenami. Na przykład parametr Zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR są wyodrębniane z metody pojedynczy element <Checkin> w pliku danych z cenami. Obliczane są inne zmienne na podstawie języka użytkownika i innych ustawień klienta.

Więcej informacji o źródłach wartości zmiennych znajdziesz tutaj: Cennik oraz Lista hoteli.

Zmienne adresów URL

W tabeli poniżej opisujemy dostępne zmienne, których możesz używać do utwórz URL strony docelowej:

Logika warunkowa w adresach URL

W elemencie <URL> pliku stron docelowych można używać specjalnych dyrektyw, aby: warunkowo kompilować punkty końcowe.

Logika warunkowa obsługuje te instrukcje:

• if_statement: jeśli true, to wartości następujące po nim w adresie URL są wstawiane do adresu URL, w przeciwnym razie wartości następujące po parze Wstawiono dyrektywę ELSE.

• for_statement: tworzy powtarzający się warunek pętli FOR na podstawie podanej liczby wartości.

Instrukcje IF i FOR zawierają takie elementy:

Przykład IF-AD-CLICK

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik kliknął reklamę bezpłatny link do rezerwacji przekierowujący na stronę docelową.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-AD-CLICK)&amp;adType=1(ELSE)&amp;adType=0(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie kliknął reklamy, w tym przykładzie wynik będzie taki: Adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&adType=0

Jeśli użytkownik kliknął reklamę, wynik będzie taki:

https://www.partner.com?hid=123&adType=1

Przykład IF-CLICK-TYPE-HOTEL

Możesz utworzyć blok warunkowy, który sprawdza, czy użytkownik wybrał hotel bez jasno określonego zestawu pokoi. Wartość elementu <RatePlanID> w parametrze Blok <Room Bundle> komunikatu transakcji zostanie ustawiony na domyślnie powiązanej ceny pakietu pokoi wybranej przez użytkownika.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-HOTEL)landing(ELSE)landing_room(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

Jeśli w tym przykładzie użytkownik wybrał pakiet pokoi, wynik będzie taki: Adres URL:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał pakietu pokoi, wynik będzie taki:

https://partner.com/landing?hid=123

Przykład IF-CLICK-TYPE-ROOM

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik wybrał pokój Pakiet.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-CLICK-TYPE-ROOM)landing_room(ELSE)landing(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

Jeśli w tym przykładzie użytkownik nie wybrał pakietu pokoi, wynik będzie taki: ten adres URL:

https://partner.com/landing?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał pakiet pokoi, wynik będzie wyglądał tak:

https://partner.com/landing_room?hid=123

Przykład IF-DEFAULT-DATE

Użyj instrukcji warunkowej IF-DEFAULT-DATE, aby ustawić parametr inny niż data, który może zostać użyta do wywołania niestandardowego zachowania, jeśli użytkownik datę.

Ten przykład pozwala sprawdzić, czy została użyta data domyślna:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;checkinDay=(CHECKINDAY)&amp;checkinMonth=(CHECKINMONTH)&amp;checkinYear=(CHECKINYEAR)&amp;nights=(LENGTH)<strong>(IF-DEFAULT-DATE)</strong>&amp;popup_datepicker=true(ELSE)&amp;popup_datepicker=false(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie wybrał daty w tym przykładzie, wynik może być podobny. pod następujący adres URL, który zawiera domyślne opcje dat:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=1&popup_datepicker=true

Jeśli użytkownik wybrał datę, wynik może być podobny do tego adresu URL: w zależności od wybranego planu podróży:

https://partner.com?hotelID=123&checkinDay=23&checkinMonth=05&checkinYear=2023&nights=2&popup_datepicker=false

Przykład kampanii IF-HOTEL-CAMPAIGN (kliknięcia reklam hoteli i bezpłatnych linków do rezerwacji)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik kliknął reklamę pochodzi z kampanii reklam hoteli.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku strony docelowej:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

W tym przykładzie, jeśli użytkownik kliknie adres URL kampanii reklam hoteli, wynik będzie taki, następujący adres URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=12345678

Jeśli kliknięcie nie pochodzi z adresu URL kampanii reklam hoteli (np. w zwykłej kampanii w sieci wyszukiwania), wynik to następujący URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&utm_campaign=87654321

Jest to przydatne, gdy chcesz rozróżniać ruch generowany przez kliknięcia z kampanii reklam hoteli przed innymi kliknięciami.

Puste identyfikatory CAMPAIGN-ID z kliknięciami FBL

Jeśli kliknięcie pochodzi z bezpłatnego linku do rezerwacji, IF-HOTEL-CAMPAIGN zwraca Wartości TRUE i CAMPAIGN-ID są ustawione jako puste, jak w tym adresie URL:

https://www.partner.com?hotelID=123&hotel_campaign=

Aby uniknąć pustego identyfikatora kampanii, możesz użyć instrukcji warunkowej IF-AD-CLICK w tym przykładzie:

<URL>https://partner.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-HOTEL-CAMPAIGN)(IF-AD-CLICK)&amp;hotel_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ELSE)&amp;FreeBookingLink(ENDIF)(ELSE)utm_campaign=(CAMPAIGN-ID)(ENDIF)</URL>

Przykład IF-PAYMENT-ID (tylko reklamy hoteli)

Użyj instrukcji warunkowej IF-PAYMENT-ID, aby zmieniać adresy URL w zależności od tego, czy kliknięcie ma związek z programem prowizji od PPS. Przykład poniżej sprawdza, czy kliknięcie pochodzi z programu prowizji PPS, i przypisuje wartość do parametr booking_source na podstawie wyniku:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;booking_source=(IF-PAYMENT-ID)(PAYMENT-ID)(ELSE)cpc(ENDIF)</URL>

Jeśli hotel jest częścią programu Prowizje, w wynikach wyszukiwania pojawi się jedna z następujące adresy URL:

• Jeśli do Google nie ma przypisanego numeru IATA:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=commissions

• Jeśli numer IATA został przypisany do Google:

  https://partner.com?hid=123&booking_source=01234567

W przeciwnym razie wynik będzie wyglądać tak:

https://partner.com?hid=123&booking_source=cpc

Przykład IF-PROMOTED (tylko reklamy hoteli)

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik kliknął Reklama typu „promowanie obiektu”.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com/(IF-PROMOTED)1(ELSE)0(ENDIF)?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)</URL>

Jeśli użytkownik wybierze reklamę typu „promowanie obiektu” to następujący adres URL:

https://partner.com/1?hid=123

Jeśli użytkownik nie wybrał reklamy typu „promowanie obiektu”, w wynikach wyszukiwania pojawi się następujący adres URL:

https://partner.com/0?hid=123

Przykład IF-RATE-RULE-ID

Możesz utworzyć blok warunkowy, który będzie sprawdzać, czy użytkownik wybrał stopa warunkowa, a jeśli tak jest, wartość <RateRuleID> jest używany element w bloku <Rate> komunikatu transakcji.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-RATE-RULE-ID)&amp;customerType=42(ELSE)(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie wybrał ceny warunkowej w tym przykładzie, wynik będzie taki: ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik wybrał cenę warunkową, wynik będzie taki:

https://www.partner.com?hid=123&customerType=42

Przykład IF-USER-LIST-ID (zdefiniowany w Google Ads)

Jeśli ustawisz mnożniki stawek dla list odbiorców w kampanii reklam hoteli w Google Ads, możesz użyć IF-USER-LIST-ID w połączeniu z USER-LIST-ID, aby ustawić w witrynie w przypadku klienta należącego do określonego konta Google Ads listę odbiorców. Można to zrobić dla celów śledzenia lub w celu dostosowania wśród osób z list odbiorców.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-USER-LIST-ID)&amp;audience_list=(USER-LIST-ID)(ELSE)(ENDIF)</URL>

Jeśli użytkownik nie był na liście odbiorców, w tym przykładzie wynik będzie taki: ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli użytkownik był na liście odbiorców 12345678, wynik będzie taki: ten adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&audience_list=12345678

Przykład IF-VERIFICATION

Jeśli chcesz sprawdzić, czy adres URL został wygenerowany przez Google do testowania lub automatycznego możesz użyć funkcji IF-VERIFICATION.

<URL>https://partner.com/?hid=(PARTNER-HOTEL-ID)(IF-VERIFICATION)&amp;isgoogle=true(ENDIF)</URL>

Jeśli w tym przykładzie Google nie wygeneruje adresu URL do testowania lub walidacji, wynik będzie taki:

https://www.partner.com?hid=123

Jeśli adres URL został wygenerowany przez Google do testowania lub weryfikacji, wynikiem jest następujący adres URL:

https://www.partner.com?hid=123&isgoogle=true

Przykład FOR-EACH-CHILD-AGE

Możesz utworzyć blok warunkowy, który wypełnia maksymalny wiek każdego dzieci, zgodnie z danymi w pliku danych z cenami hoteli.

Ten przykład korzysta z tej dyrektywy w pliku stron docelowych:

<URL>https://partner.com?adults=(NUM-ADULTS)&amp;children=(NUM-CHILDREN)(FOR-EACH-CHILD-AGE)&amp;age=(CHILD-INDEX)_(CHILD-AGE)(END-FOR-EACH)&amp;hid=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;</URL>

W tym przykładzie, jeśli plan podróży obejmuje 2 osoby dorosłe i 2 dzieci w wieku 0 i 17 lat wynik będzie wyglądać tak:

https://www.partner.com?adults=2&children=2&age=0_0age=1_17&hid=123

Jeśli plan podróży obejmuje 2 osoby dorosłe i 0 dzieci, wynik jest taki: Adres URL:

https://www.partner.com?adults=2&children=0&hid=123

Ogólne zasady tworzenia adresów URL

Wszystkie zmienne są opcjonalne. Nie musisz wstawiać żadnych zmiennych do adresu URL strony docelowej. Jednak korzystanie ze zmiennych w celu przesyłania planu podróży i użytkownika zawarte w nich informacje zwiększają wygodę użytkownika i pomagają zgodność z zasadami Google.

Podczas definiowania utworzonych adresów URL na stronie docelowej obowiązują te ogólne reguły. plik z adresami stron docelowych:

• Wszystkie zmienne są otoczone nawiasami otwierającymi i zamykającymi.

• Parametry ciągu zapytania można przekazywać tylko po znaku zapytania („?”) w adresie URL.

• Parametry ciągu zapytania muszą być rozdzielone znakiem „&” w tagu efekt końcowy. Ponieważ ampersand jest znakiem specjalnym w kodzie XML, a makro format pliku stron docelowych to XML. Musisz więc użyć zakodowanego elementu „&” . Końcowy wynik wyrenderuje rzeczywisty znak „&” znaku. Na przykład:

  <!-- Do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&amp;nights=(LENGTH)</URL>
  
  <!-- Do NOT do this: -->
  <URL>https://www.partnerdomain.com?hotelID=(PARTNER-HOTEL-ID)&nights=(LENGTH)</URL>
  

  W adresie URL musisz też zakodować znaki specjalne, które można umieścić w adresu URL strony docelowej. Na przykład:

  • spacja (" "): zastąp znaki spacji na „%20;”. w elemencie <URL>
  • ukośnik prawy („/”): zastąp ukośniki „%2F”; <URL> element

  Nie wszystkie znaki niealfabetyczne muszą być zakodowane w adresie URL. Przykład: łączniki („-”) nie muszą być zakodowane na potrzeby adresu URL. Lista popularnych muszą być zakodowane w adresie URL. Tabela kodowania URL.

• Wartości pojedynczego parametru mogą być tworzone na podstawie wielu zmiennych. tego przykładu tworzy się pojedynczy parametr, checkinDate, na podstawie Zmienne CHECKINDAY, CHECKINMONTH i CHECKINYEAR:

  <URL>https://www.partnerdomain.com?checkinDate=(CHECKINDAY)%2F;(CHECKINMONTH)%2F;(CHECKINYEAR)</URL>
  

  W tym przykładzie możemy uzyskać URL, który może wyglądać tak:

  https://www.partnerdomain.com?checkinDate=7/23/1971
  

• Jako nazwy parametrów ciągu zapytania możesz użyć dowolnego identyfikatora. Twój serwer przetwarza te wartości. Przekazywane wartości są jednak ograniczone do listę dostępnych zmiennych.

• Oprócz listy dostępnych zmiennych możesz używać maksymalnie pięciu zmiennych niestandardowych. zmiennych.