Wizualizacja: wykres kolumnowy

Czas trwania animacji w milisekundach. Szczegółowe informacje znajdziesz w dokumentacji animacji.

Funkcja wygładzania zastosowana do animacji. Dostępne są te ustawienia:

• „liniowy” – stała prędkość.
• „W” – Przyspiesz, zacznij powoli i powoli.
• „out” – zwolnij – zacznij szybko i spokojnie.
• 'inAndOut' – przyspieszasz i zwalniasz – zaczynaj powoli, potem przyspiesz, a potem zwolnij.

Określa, czy wykres będzie animowany przy pierwszym rysowaniu. Jeśli parametr ma wartość true, wykres rozpocznie się od punktu odniesienia i zostanie animowany do stanu końcowego.

Jeśli ustawiona jest wartość true, na wykresach słupkowych i kolumnowych rysuje wszystkie adnotacje poza obszarem słupkowym/kolumnowym.

W przypadku wykresów, które obsługują adnotacje, obiekt annotations.boxStyle steruje wyglądem pól otaczających adnotacje:

var options = {
  annotations: {
    boxStyle: {
      // Color of the box outline.
      stroke: '#888',
      // Thickness of the box outline.
      strokeWidth: 1,
      // x-radius of the corner curvature.
      rx: 10,
      // y-radius of the corner curvature.
      ry: 10,
      // Attributes for linear gradient fill.
      gradient: {
        // Start color for gradient.
        color1: '#fbf6a7',
        // Finish color for gradient.
        color2: '#33b679',
        // Where on the boundary to start and
        // end the color1/color2 gradient,
        // relative to the upper left corner
        // of the boundary.
        x1: '0%', y1: '0%',
        x2: '100%', y2: '100%',
        // If true, the boundary for x1,
        // y1, x2, and y2 is the box. If
        // false, it's the entire chart.
        useObjectBoundingBoxUnits: true
      }
    }
  }
};
    

Ta opcja jest obecnie obsługiwana w przypadku wykresów warstwowych, słupkowych, kolumnowych, mieszanych, liniowych i punktowych. Nie jest on obsługiwany w wykresie adnotacji.

var options = {
  annotations: {
    textStyle: {
      fontName: 'Times-Roman',
      fontSize: 18,
      bold: true,
      italic: true,
      // The color of the text.
      color: '#871b47',
      // The color of the text outline.
      auraColor: '#d799ae',
      // The transparency of the text.
      opacity: 0.8
    }
  }
};
    

Ta opcja jest obecnie obsługiwana w przypadku wykresów warstwowych, słupkowych, kolumnowych, mieszanych, liniowych i punktowych. Nie jest on obsługiwany w wykresie adnotacji .

Gdzie umieszczać tytuły osi w porównaniu z obszarem wykresu. Obsługiwane wartości:

• w – narysuj tytuły osi w obszarze wykresu.
• na zewnątrz – narysuj tytuły osi poza obszarem wykresu.
• brak – pomija tytuły osi.

Kolor tła głównego obszaru wykresu. Może to być prosty ciąg znaków koloru HTML, np. 'red' lub '#00cc00', albo obiekt o następujących właściwościach.

Kolor obramowania wykresu jako ciąg znaków HTML koloru.

Szerokość obramowania w pikselach.

Kolor wypełnienia wykresu jako ciąg znaków HTML koloru.

• Piksele (np. 50).
• Procent dostępnej szerokości dla każdej grupy (np. „20%”), gdzie „100%” oznacza, że między grupami nie ma spacji.

Określa, czy słupki na wykresie słupkowym Materiał są pionowe czy poziome. Ta opcja nie ma wpływu na klasyczne wykresy słupkowe ani klasyczne wykresy kolumnowe.

Obiekt z elementami służącymi do konfigurowania miejsca docelowego i rozmiaru obszaru wykresu (gdzie sam wykres jest rysowany, z wyłączeniem osi i legend). Obsługiwane są dwa formaty: liczba lub liczba, po której następuje znak %. Prosta liczba to wartość w pikselach, po której następuje znak %, a po nim wartość procentowa. Przykład: chartArea:{left:20,top:0,width:'50%',height:'75%'}

• stroke: kolor podany w postaci ciągu szesnastkowego lub angielskiej nazwy koloru.
• strokeWidth: jeśli jest podany, rysuje obramowanie wokół obszaru wykresu o podanej szerokości (i w kolorze stroke).

Jak daleko od lewej krawędzi należy narysować wykres.

Odległość wykresu od górnej krawędzi.

Szerokość obszaru wykresu.

Wysokość obszaru wykresu.

W przypadku wykresów Material ta opcja określa podtytuł. Napisy są obsługiwane tylko w przypadku list przebojów.

W przypadku wykresów Material (materiały) ta opcja określa tytuł.

Kolory elementów wykresu. Tablica ciągów znaków, w których każdy element jest ciągiem znaków koloru HTML, np. colors:['red','#004411'].

Przezroczystość punktów danych – wartość 1,0 oznacza całkowitą nieprzezroczystość, a wartość 0,0 – pełną przezroczystość. Na wykresach punktowych, histogramach, słupkowych i kolumnowych oznacza to widoczne dane: kropki na wykresie punktowym, a na innych prostokątach – prostokąty. Na wykresach, na których wybór danych powoduje utworzenie kropki (np. na wykresach liniowych i warstwowych), odnosi się ona do okręgów widocznych po najechaniu kursorem lub zaznaczeniu. Wykres mieszany prezentuje oba zachowania i ta opcja nie ma wpływu na inne wykresy. Aby dowiedzieć się, jak zmienić przezroczystość linii trendu, przeczytaj o przezroczystości linii trendu .

Określa, czy wykres generuje zdarzenia dotyczące użytkowników czy reaguje na interakcję użytkownika. Jeśli ma wartość false (fałsz), wykres nie będzie wywoływać zdarzenia „select” ani innych zdarzeń związanych z interakcją (ale będzie generować zdarzenia gotowe lub zdarzenia błędu) i nie będzie wyświetlać tekstu wyświetlanego po najechaniu kursorem ani w inny sposób zmieniać się w zależności od danych wejściowych użytkownika.

Opcja explorer umożliwia użytkownikom przesuwanie i powiększanie wykresów Google. explorer: {} działa domyślnie eksploratora, co umożliwia użytkownikom przesuwanie w poziomie i w pionie przez przeciąganie, a także powiększanie i pomniejszanie przez przewijanie.

Ta funkcja jest eksperymentalna i może się zmienić w kolejnych wersjach.

Uwaga: eksplorator działa tylko z ciągłymi osiami (takimi jak liczby lub daty).

Eksplorator wykresów Google obsługuje 3 działania:

• dragToPan: przeciągnij, aby przesunąć wykres w pionie i poziomie. Aby przesuwać widok tylko wzdłuż osi poziomej, użyj explorer: { axis: 'horizontal' }. Podobnie jest w przypadku osi pionowej.
• dragToZoom: domyślnym działaniem eksploratora jest powiększanie i pomniejszanie, gdy użytkownik przewija stronę. Jeśli używana jest opcja explorer: { actions: ['dragToZoom', 'rightClickToReset'] }, przeciąganie prostokątnego obszaru powoduje jego powiększenie. Zalecamy użycie rightClickToReset zawsze wtedy, gdy jest używany dragToZoom. Informacje o tym, jak dostosować powiększenie, znajdziesz w explorer.maxZoomIn, explorer.maxZoomOut i explorer.zoomDelta.
• rightClickToReset: kliknięcie wykresu prawym przyciskiem myszy powoduje powrót do pierwotnego poziomu przesunięcia i powiększenia.

Domyślnie użytkownicy mogą przesuwać widok w poziomie i w pionie, gdy używana jest opcja explorer. Jeśli chcesz, aby użytkownicy mogli przesuwać widok tylko w poziomie, użyj właściwości explorer: { axis: 'horizontal' }. Podobnie explorer: { axis: 'vertical' } umożliwia przesuwanie tylko w pionie.

Domyślnie użytkownicy mogą przesuwać widok dookoła, niezależnie od tego, gdzie znajdują się dane. Aby mieć pewność, że użytkownicy nie będą przesuwali poza oryginalny wykres, użyj funkcji explorer: { keepInBounds: true }.

Wartość maksymalna, którą odkrywca może powiększyć. Domyślnie użytkownicy mogą powiększyć widok na tyle, że zobaczą tylko 25% oryginalnego widoku. Ustawienie explorer: { maxZoomIn: .5 } umożliwi użytkownikom powiększenie na tyle duże, aby można było zobaczyć połowę pierwotnego widoku.

Wartość maksymalna, którą odkrywca może pomniejszyć. Domyślnie użytkownicy mogą pomniejszyć widok na tyle, że wykres zajmował tylko 1/4 dostępnego miejsca. Ustawienie explorer: { maxZoomOut: 8 } umożliwi użytkownikom takie powiększenie, że wykres zajmowałby tylko 1/8 dostępnego miejsca.

Gdy użytkownik powiększa lub pomniejsza widok, explorer.zoomDelta określa stopień powiększenia. Im mniejsza liczba, tym płynniejsze i wolniejsze powiększenie.

Typ elementu, który zostanie zaznaczony po najechaniu kursorem myszy. Wpływa też na to, który element jest wybierany kliknięciem myszy i który element tabeli danych jest powiązany ze zdarzeniami. Może to być:

• „datum” – skup się na pojedynczym punkcie danych. Odpowiada komórce w tabeli danych.
• „kategoria” – skup się na grupowaniu wszystkich punktów danych wzdłuż głównej osi. Odpowiada wierszowi w tabeli danych.

W polu „category” (kategoria) etykietka pokazuje wszystkie wartości kategorii. Ta opcja może przydać się do porównywania wartości różnych serii.

Domyślny rozmiar czcionki całego tekstu na wykresie (w pikselach). Możesz zastąpić to ustawienie za pomocą właściwości dla konkretnych elementów wykresu.

Domyślna krój czcionki dla całego tekstu na wykresie. Możesz zastąpić to ustawienie za pomocą właściwości dla konkretnych elementów wykresu.

Rysuje wykres wewnątrz ramki wbudowanej. (Pamiętaj, że w IE8 ta opcja jest ignorowana – wszystkie wykresy w IE8 są rysowane w ramkach i-frame).

Obiekt z elementami umożliwiającymi konfigurowanie różnych elementów osi poziomej. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu, jak pokazano poniżej:

{
  title: 'Hello',
  titleTextStyle: {
    color: '#FF0000'
  }
}
    

Punkt odniesienia na osi poziomej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor punktu odniesienia na osi poziomej. Może to być dowolny ciąg znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kierunek, w którym rosną wartości na osi poziomej. Określ -1, aby odwrócić kolejność wartości.

Ciąg formatowania etykiet osi daty lub liczb.

W przypadku etykiet osi liczbowej jest to podzbiór formatowania dziesiętnego Zbiór wzorców ICU . Na przykład {format:'#,###%'} wyświetli wartości „1000%”, „750%” i „50%” dla wartości 10, 7,5 i 0,5. Możesz też przesłać:

• {format: 'none'}: wyświetla liczby bez formatowania (np. 8000000)
• {format: 'decimal'}: wyświetla liczby z separatorami tysięcy (np. 8 000 000)
• {format: 'scientific'}: wyświetla liczby w zapisie naukowym (np. 8E6).
• {format: 'currency'}: wyświetla liczby w walucie lokalnej (np. 8 000 000,00)
• {format: 'percent'}: wyświetla liczby jako wartości procentowe (np. 800 000 000%)
• {format: 'short'}: wyświetla skrócone liczby (np. 8 mln)
• {format: 'long'}: wyświetla liczby w postaci pełnych wyrazów (np. 8 mln)

W przypadku etykiet osi daty jest to podzbiór formatowania daty zestaw wzorców OIOM . Na przykład {format:'MMM d, y'} wyświetli wartość „1 lipca 2011” dla daty pierwszego lipca w 2011 r.

Faktyczne formatowanie zastosowane do etykiety jest pobierane z języka, w którym załadowano interfejs API. Więcej informacji znajdziesz w artykule o wczytywaniu wykresów w określonym języku .

Przy obliczaniu wartości znaczników i linii siatki branych jest pod uwagę kilka alternatywnych kombinacji wszystkich odpowiednich opcji linii siatki, a te alternatywne zostaną odrzucone, jeśli sformatowane etykiety znacznika będą się powtarzać lub się nakładać. Możesz więc określić format:"#", jeśli chcesz wyświetlać tylko wartości liczb całkowitych, ale pamiętaj, że jeśli żadna alternatywa nie spełnia tego warunku, nie będą wyświetlane żadne linie siatki ani znaczniki.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Obiekt z właściwościami służącymi do konfigurowania linii siatki na osi poziomej. Pamiętaj, że linie siatki na osi poziomej są rysowane w pionie. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu w następujący sposób:

{color: '#333', minSpacing: 20}

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg znaków HTML koloru.

Przybliżona liczba poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Jeśli podasz liczbę dodatnią dla elementu gridlines.count, zostanie ona użyta do obliczenia wartości minSpacing między liniami siatki. Możesz podać wartość 1, by narysować tylko jedną linię siatki, lub wartość 0, by nie rysować linii siatki. Aby automatycznie obliczać liczbę linii siatki na podstawie innych opcji, podaj wartość domyślną –1.

Tablica rozmiarów (jako wartości danych, a nie pikseli) między sąsiednimi liniami siatki. Ta opcja jest obecnie dostępna tylko w przypadku osi liczbowych, ale jest ona podobna do opcji gridlines.units.<unit>.interval, które są używane tylko dla dat i godzin. W przypadku skal liniowych wartość domyślna to [1, 2, 2.5, 5], co oznacza, że wartości linii siatki mogą występować w każdej jednostce (1), w jednostkach parzystych (2) lub wielokrotnościach 2,5 lub 5. Uwzględniana jest też dowolna potęga 10-krotności tych wartości (np. [10, 20, 25, 50] i [,1, 0,2, 0,25, 0,5]). W przypadku skal logicznych wartość domyślna to [1, 2, 5].

Minimalna przestrzeń ekranu (w pikselach) między głównymi liniami siatki na osi HAx. Wartość domyślna głównych linii siatki to 40 dla skal liniowych i 20 dla skal logicznych. Jeśli podasz count, a nie minSpacing, wartość minSpacing jest obliczana na podstawie liczby. Jeśli natomiast określisz właściwość minSpacing, a nie count, liczba zostanie obliczona na podstawie parametru minSpacing. Jeśli podasz obie te wartości, minSpacing zastąpi.

Wszystkie wartości linii siatki i znaczników muszą być wielokrotnościami wartości tej opcji. Pamiętaj, że w przeciwieństwie do interwałów potęga dziesięciokrotnej wielokrotności nie jest uwzględniana. Możesz więc wymuszać, aby znaczniki były liczbami całkowitymi, określając wartość gridlines.multiple = 1, lub wymuszaniem, aby były wielokrotnościami liczby 1000, podając wartość gridlines.multiple = 1000.

Zastępuje domyślny format różnych aspektów typów danych daty, daty, godziny i godziny, gdy są używane z liniami siatki obliczonymi na wykresie. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Więcej informacji znajdziesz w sekcji Daty i godziny.

Obiekt z elementami służącymi do konfigurowania podrzędnych linii siatki na osi poziomej, podobnie jak w przypadku opcji hAxis.gridlines.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor poziomych mniejszych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg znaków HTML koloru.

Opcja minorGridlines.count jest w większości wycofana z wyjątkiem wyłączenia podrzędnych linii siatki przez ustawienie liczby na 0. Liczba podrzędnych linii siatki zależy teraz całkowicie od odstępu między głównymi liniami siatki (patrz hAxis.gridlines.interval) a minimalną wymaganą ilość miejsca (patrz hAxis.minorGridlines.minSpacing).

Opcja MinGridlines.interval jest podobna do opcji interwału większych linii siatki, ale wybrany przedział będzie zawsze równy dzielnikowi większej linii siatki. Domyślny interwał dla skal liniowych to [1, 1.5, 2, 2.5, 5], a dla skal logicznych to [1, 2, 5].

Minimalna wymagana ilość miejsca (w pikselach) między sąsiednimi mniejszymi liniami siatki oraz między mniejszymi i głównymi liniami siatki. Wartość domyślna to 1/2 minSpacing głównych linii siatki dla skal liniowych i 1/5 minSpacing dla skal logicznych.

Tak samo jak w przypadku głównych gridlines.multiple.

Zastępuje domyślny format różnych aspektów danych typu data, godzina i godzina w przypadku używania z wykresami podrzędnymi obliczonymi na wykresie. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Więcej informacji znajdziesz w sekcji Daty i godziny.

Właściwość hAxis, dzięki której oś pozioma jest skalą logarytmiczną (wszystkie wartości muszą być dodatnie). Ustaw wartość „true” (prawda) w przypadku opcji „yes” (tak).

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Właściwość hAxis, dzięki której oś pozioma jest skalą logarytmiczną. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• null – skalowanie logarytmiczne nie jest wykonywane.
• „log” – skalowanie logarytmiczne. Wartości ujemne i zerowe nie są przedstawiane na wykresie. Ta opcja jest taka sama jak ustawienie hAxis: { logscale: true }.
• „mirrorLog” – skalowanie logarytmiczne, w którym wyświetlane są wartości ujemne i zerowe. Narysowana wartość liczby ujemnej to ujemny log wartości bezwzględnej. Wartości bliskie 0 są naniesione na skalę liniową.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Położenie tekstu na osi poziomej względem obszaru wykresu. Obsługiwane wartości: „out”, „in”, „none”.

Obiekt określający styl tekstu osi poziomej. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Zastępuje automatycznie wygenerowane znaczniki osi X określoną tablicą. Każdy element tablicy powinien być prawidłową wartością znacznika (np. liczba, data, data i godzina lub godzina) albo obiektem. Jeśli jest to obiekt, powinien mieć właściwość v dla wartości znacznika i opcjonalną właściwość f zawierającą ciąg literału, który będzie wyświetlany jako etykieta.

Pole viewWindow zostanie automatycznie rozwinięte i będzie zawierać minimalną i maksymalną liczbę taktów, chyba że określisz viewWindow.min lub viewWindow.max do zastąpienia.

Przykłady:

• hAxis: { ticks: [5,10,15,20] }
• hAxis: { ticks: [{v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}] }
• hAxis: { ticks: [new Date(2014,3,15), new Date(2013,5,15)] }
• hAxis: { ticks: [16, {v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}, 128] }

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Właściwość hAxis, która określa tytuł osi poziomej.

Obiekt określający styl tekstu tytułu osi poziomej. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

W przypadku wartości false (fałsz) najbardziej zewnętrzne etykiety będą ukryte, zamiast zezwalać na ich przycinanie przez kontener wykresu. Jeśli ma wartość Prawda, przycinanie etykiet jest dozwolone.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi discrete.

Jeśli ma wartość prawda, narysuj tekst na osi poziomej pod kątem, aby dopasować większy tekst wzdłuż osi. Jeśli nie, narysuj tekst osi poziomej pionowo. Jeśli tekst jest przechylony pionowo, domyślnie nie zmieści się on w całości. Zwróć uwagę, że ta opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy hAxis.textPosition ma wartość „out” (czyli wartość domyślną). Domyślna wartość dla dat i godzin to false.

Kąt tekstu na osi poziomej (jeśli jest on skośny). Ignorowana, jeśli właściwość hAxis.slantedText ma wartość false lub jest w trybie automatycznym, a na wykresie ustawiono rysowanie tekstu w poziomie. Jeśli kąt jest dodatni, obrót jest w lewo, a jeśli ujemny – w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.

Maksymalna liczba poziomów tekstu na osi poziomej. Jeśli etykiety tekstowe osi staną się zbyt zatłoczone, serwer może przesuwać sąsiednie etykiety w górę lub w dół, aby je lepiej dopasować. Ta wartość określa największą liczbę używanych poziomów. Serwer może użyć mniejszej liczby poziomów, jeśli etykiety mieszczą się bez nakładania się. Domyślna wartość dla dat i godzin to 1.

Maksymalna dozwolona liczba wierszy w etykietach tekstowych. Etykiety mogą obejmować wiele wierszy, jeśli są za długie, a liczba wierszy jest domyślnie ograniczona wysokością dostępnego miejsca.

Minimalne odstępy w poziomie (w pikselach) dopuszczalne między 2 przyległymi etykietami tekstowymi. Jeśli etykiety są rozmieszczone zbyt gęsto lub zbyt długie, odstępy mogą spaść poniżej tego progu i w takim przypadku zostanie zastosowany jeden z mechanizmów ułatwiających zachowanie poufności etykiet (na przykład obcięcie etykiet lub usunięcie niektórych z nich).

Liczba etykiet osi poziomej do pokazania, gdzie 1 oznacza każdą etykietę, 2 oznacza, że są widoczne wszystkie pozostałe etykiety itd. Domyślnie wyświetlane jest jak najwięcej etykiet bez nakładania się etykiet.

Przenosi maksymalną wartość osi poziomej do określonej wartości. Na większości wykresów będzie to zmiana w prawo. Ignorowana, jeśli ustawiona jest wartość mniejsza niż maksymalna wartość x danych. hAxis.viewWindow.max zastępuje tę właściwość.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Przenosi wartość minimalną na osi poziomej do określonej wartości. Na większości wykresów będzie ona ustawiona w lewo. Ignorowana, jeśli ustawiona jest wartość większa niż minimalna wartość x danych. hAxis.viewWindow.min zastępuje tę właściwość.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Określa, jak skalować oś poziomą, by renderować wartości na obszarze wykresu. Obsługiwane są te wartości ciągów:

• „pretty” – przeskaluj wartości w poziomie tak, aby maksymalne i minimalne wartości danych były renderowane trochę wewnątrz lewej i prawej strony obszaru wykresu. W przypadku liczb w oknie viewWindow znajduje się najbliższa większa linia siatki lub najbliższą pomocniczą siatkę dla dat i godzin.
• „zmaksymalizowane” – przeskaluj wartości w poziomie tak, aby maksymalna i minimalna wartość danych dotykały lewej i prawej strony obszaru wykresu. Spowoduje to zignorowanie pól haxis.viewWindow.min i haxis.viewWindow.max.
• „explicit” – wycofana opcja służąca do określania wartości lewej i prawej skali obszaru wykresu. (Wycofano, ponieważ jest nadmiarowy w przypadku atrybutów haxis.viewWindow.min i haxis.viewWindow.max.) Wartości danych spoza tych wartości zostaną przycięte. Musisz określić obiekt hAxis.viewWindow opisujący maksymalne i minimalne wartości do wyświetlenia.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Określa zakres przycięcia osi poziomej.

• W przypadku osi continuous :

  Maksymalna wartość danych poziomych do renderowania.

• W przypadku osi discrete:

  Indeks wiersza liczony od zera, na którym kończy się okno przycinania. Punkty danych w tym indeksie i wyższych, zostaną przycięte. W połączeniu z funkcją vAxis.viewWindowMode.min definiuje półotwarty zakres [min, max], który wskazuje indeksy elementów do wyświetlenia. Inaczej mówiąc, będzie wyświetlany każdy indeks min <= index < max.

Ignorowana, gdy atrybut hAxis.viewWindowMode ma wartość „ładny” lub „zmaksymalizowany”.

• W przypadku osi continuous:

  Minimalna wartość danych poziomych do renderowania.

• W przypadku osi discrete:

  Indeks wiersza liczony od zera, od którego zaczyna się okno przycinania. Punkty danych w indeksach niższych niż ten zostaną przycięte. W połączeniu z funkcją vAxis.viewWindowMode.max definiuje półotwarty zakres [min, max], który wskazuje indeksy elementów do wyświetlenia. Inaczej mówiąc, będzie wyświetlany każdy indeks równy min <= index < max.

Ignorowana, gdy atrybut hAxis.viewWindowMode ma wartość „ładny” lub „zmaksymalizowany”.

Wysokość wykresu w pikselach.

Jeśli ma wartość Prawda, umieszcza elementy wszystkich serii przy każdej wartości domeny. Uwaga: na wykresach kolumnowych, obszarowych i SteppedArea Wykresy Google odwracają kolejność elementów legendy, by lepiej pasowały do ułożenia elementów serii (np. seria 0 będzie skrajnie skrajnie legendą). To nie dotyczy wykresów słupkowych.

Opcja isStacked obsługuje też 100% stosów, w ramach których stos elementów przy poszczególnych wartościach domeny jest przeskalowywany w taki sposób, by sumować się do 100%.

Opcje isStacked to:

• false – elementy nie będą się nakładać. Jest to opcja domyślna.
• true – gromadzi elementy wszystkich serii przy każdej wartości domeny.
• 'percent' – skumuluje elementy wszystkich serii przy każdej wartości domeny i przeskaluje je tak, by sumowały się do 100%. Wartość każdego elementu jest obliczana jako procent 100%.
• 'relative' – skumuluje elementy wszystkich serii przy każdej wartości domeny i przeskalowuje je w taki sposób, by uzyskać sumę 1. Wartość każdego elementu jest obliczana jako ułamek 1.
• 'absolute' – działa tak samo jak isStacked: true.

Przy 100% stosów obliczona wartość każdego elementu pojawi się na etykietce po jego rzeczywistej wartości.

Na osi docelowej domyślnie pojawią się wartości zaznaczenia na podstawie względnej skali 0–1 jako ułamków 1 dla 'relative' i od 0 do 100% dla 'percent' (Uwaga: jeśli korzystasz z opcji 'percent', wartości osi i znaczników są wyświetlane jako wartości procentowe, jednak rzeczywiste wartości są względnymi wartościami ze skali 0–1. Dzieje się tak, ponieważ skoki na osi procentowej są wynikiem zastosowania formatu „#.##%” do względnych wartości skali od 0 do 1. Jeśli używasz isStacked: 'percent', pamiętaj, by znaczniki lub linie siatki określać za pomocą względnych wartości skali od 0 do 1. Możesz dostosować wartości linii siatki i znaczniki oraz formatowanie za pomocą odpowiednich opcji hAxis/vAxis.

Grupowanie 100% obsługuje tylko wartości danych typu number. Wartość bazowa musi wynosić 0.

Obiekt z członkami służącymi do konfigurowania różnych aspektów legendy. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu, jak pokazano poniżej:

{position: 'top', textStyle: {color: 'blue', fontSize: 16}}

Początkowo wybrany indeks stron legendy liczony od zera.

Pozycja legendy. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• „bottom” – pod wykresem.
• „po lewej” – po lewej stronie wykresu nie jest powiązana żadna seria. Jeśli chcesz, by legenda znajdowała się po lewej stronie, użyj opcji targetAxisIndex: 1.
• „w” – wewnątrz wykresu w lewym górnym rogu wykresu.
• „brak” – nie jest wyświetlana żadna legenda.
• „w prawo” – z prawej strony wykresu. Niezgodne z opcją vAxes.
• „góra” – nad wykresem.

Wyrównanie legendy. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• „start” – wyrównane do początku obszaru przydzielonego do legendy.
• „center” (centrum) – wyśrodkowany w obszarze przydzielonego dla legendy.
• „end” – wyrównane do końca obszaru przydzielonego do legendy.

Początek, środek i koniec odnoszą się do stylu (pionowego lub poziomego) legendy. Na przykład w legendzie „po prawej” punkty „początek” i „koniec” znajdują się odpowiednio na górze i na dole. W legendzie „góra” wartości „początek” i „koniec” znajdują się odpowiednio po lewej i prawej stronie obszaru.

Wartość domyślna zależy od pozycji legendy. Domyślna wartość w legendach „bottom” to „center”, a w innych – „start”.

Obiekt określający styl tekstu legendy. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Orientacja wykresu. Ustawienie wartości 'vertical' powoduje obracanie osie wykresu w taki sposób, że wykres kolumnowy (np.) zmienia się w wykres słupkowy, a wykres warstwowy rozwija się w prawo zamiast w górę:

Jeśli zasada ma wartość Prawda, seria jest rysowana od prawej do lewej. Domyślnie rysowanie od lewej do prawej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi discrete major.

Tablica obiektów, z których każdy opisuje format odpowiedniej serii na wykresie. Aby użyć wartości domyślnych dla serii, podaj pusty obiekt {}. Jeśli nie określono serii lub wartości, zostanie użyta wartość globalna. Każdy obiekt obsługuje te właściwości:

• annotations – obiekt, który będzie stosowany do adnotacji dotyczących serii. Pozwala to na przykład kontrolować textStyle serii:

  series: {
    0: {
      annotations: {
        textStyle: {fontSize: 12, color: 'red' }
      }
    }
  }
            

  Pełną listę opcji, które można dostosować, znajdziesz w opisie różnych opcji annotations.

• color – kolor, który będzie używany w tej serii. Podaj prawidłowy ciąg znaków HTML koloru.
• targetAxisIndex – do której osi chcesz przypisać tę serię, gdzie 0 to oś domyślna, a 1 – oś przeciwna. Wartość domyślna to 0. Wartość 1 określa wykres, na którym różne serie są renderowane na różnych osiach. Do osi domyślnej zostanie przydzielona co najmniej 1 seria. Możesz zdefiniować inną skalę dla różnych osi.
• visibleInLegend – wartość logiczna, gdzie „true” oznacza, że seria powinna mieć pozycję legendy, a fałsz, że nie powinna. Wartość domyślna to true (prawda).

Możesz podać tablicę obiektów, z których każdy odnosi się do serii w podanej kolejności, albo określić obiekt, w którym każdy element podrzędny ma klucz numeryczny wskazujący, do której serii ma zastosowanie. Na przykład dwie poniższe deklaracje są identyczne. Pierwsza seria jest zadeklarowana jako czarna i nie ma jej w legendzie, a czwarta – jako czerwona i nie ma jej w legendzie:

series: [
  {color: 'black', visibleInLegend: false}, {}, {},
  {color: 'red', visibleInLegend: false}
]
series: {
  0:{color: 'black', visibleInLegend: false},
  3:{color: 'red', visibleInLegend: false}
}
    

Motyw to zestaw wstępnie zdefiniowanych wartości opcji, które współpracują ze sobą, aby uzyskać określony sposób działania wykresu lub efektu wizualnego. Obecnie dostępny jest tylko 1 motyw:

• „zmaksymalizowany” – maksymalizuje obszar wykresu oraz rysuje legendę i wszystkie etykiety wewnątrz obszaru wykresu. Ustawia te opcje:

  chartArea: {width: '100%', height: '100%'},
  legend: {position: 'in'},
  titlePosition: 'in', axisTitlesPosition: 'in',
  hAxis: {textPosition: 'in'}, vAxis: {textPosition: 'in'}
          

Tekst do wyświetlenia nad wykresem.

Gdzie umieścić tytuł wykresu w porównaniu do obszaru wykresu. Obsługiwane wartości:

• w – narysuj tytuł w obszarze wykresu.
• na zewnątrz – narysuj tytuł poza obszarem wykresu.
• none – pomija tytuł.

Obiekt, który określa styl tekstu tytułu. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Obiekt z elementami służącymi do konfigurowania różnych elementów etykietek. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu, jak pokazano poniżej:

{textStyle: {color: '#FF0000'}, showColorCode: true}

Jeśli ustawisz wartość true, rysowanie etykietek będzie poza granicami wykresu ze wszystkich stron.

Uwaga: dotyczy to tylko etykiet HTML. Jeśli ta opcja jest włączona w etykietkach SVG, wszystkie nadmiarowe elementy poza granicami wykresu zostaną przycięte. Więcej informacji znajdziesz w sekcji Dostosowywanie treści etykietki.

Jeśli ma wartość Prawda, używaj etykietek renderowanych HTML (a nie renderowanych w formacie SVG). Więcej informacji znajdziesz w sekcji Dostosowywanie treści etykietki.

Uwaga: wizualizacja wykresu bąbelkowego nie obsługuje dostosowywania zawartości etykietki HTML za pomocą roli danych kolumny etykietki.

Jeśli ma wartość prawda, obok informacji o serii na etykietce wyświetlaj kolorowe kwadraty. Wartość domyślna to true, gdy focusTarget ma wartość „category”. W przeciwnym razie wartość domyślna to false (fałsz).

Obiekt, który określa styl tekstu etykietki. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Interakcja użytkownika, która powoduje wyświetlenie etykietki:

• „fokus” – etykietka jest wyświetlana po najechaniu przez użytkownika kursorem na element.
• „none” (brak) – etykietka nie będzie wyświetlana.
• „wybór” – etykietka zostanie wyświetlona, gdy użytkownik wybierze element.

Wyświetla linie trendu na wykresach, które je obsługują. Domyślnie używane są liniowe linie trendu, ale można to dostosować za pomocą opcji trendlines.n.type.

Linie trendów są określane dla poszczególnych serii, więc najczęściej Twoje opcje będą wyglądać tak:

var options = {
  trendlines: {
    0: {
      type: 'linear',
      color: 'green',
      lineWidth: 3,
      opacity: 0.3,
      showR2: true,
      visibleInLegend: true
    }
  }
}
    

Kolor linii trendu wyrażony jako angielska nazwa koloru lub ciąg szesnastkowy.

W przypadku linii trendu wartości type: 'polynomial' jest to stopień wielomianu (2 dla kwadratu, 3 dla sześciennego itd.). (W następnej wersji Wykresów Google domyślny stopień może się zmienić z 3 na 2).

Jeśli jest ustawiona, linia trendu pojawi się w legendzie jako ten ciąg znaków.

Szerokość linii linii trendu w pikselach.

Przezroczystość linii trendu w zakresie od 0,0 (przezroczysta) do 1,0 (nieprzezroczysta).

Linie trendów tworzy się przez wciśnięcie wielu kropek na wykresie. Ta rzadko używana opcja pozwala dostosować rozmiar kropek. Zwykle preferowana będzie opcja lineWidth linii trendu. Jest ona jednak potrzebna, jeśli używasz globalnej opcji pointSize i chcesz ustawić inną wielkość punktu w linii trendu.

Linie trendów są tworzone przez przypięcie kilku kropek na wykresie. Opcja pointsVisible linii trendu określa, czy punkty na danej linii trendu są widoczne.

Określa, czy współczynnik determinacji ma być wyświetlany w legendzie lub na etykietce linii trendu.

Określa, czy linie trendu to 'linear' (domyślna), 'exponential' lub 'polynomial'.

Określa, czy równanie linii trendu pojawia się w legendzie. (pojawi się na etykietce linii trendu).

Określa właściwości poszczególnych osi pionowych, jeśli wykres ma wiele osi pionowych. Każdy obiekt podrzędny jest obiektem vAxis i może zawierać wszystkie właściwości obsługiwane przez funkcję vAxis. Te wartości właściwości zastępują wszystkie ustawienia globalne danej usługi.

Aby określić wykres z wieloma osiami pionowymi, najpierw zdefiniuj nową oś za pomocą funkcji series.targetAxisIndex, a potem skonfiguruj ją za pomocą funkcji vAxes. Ten przykład przypisze serię 2 do prawej osi i określa niestandardowy tytuł i styl tekstu:

{
  series: {
    2: {
      targetAxisIndex:1
    }
  },
  vAxes: {
    1: {
      title:'Losses',
      textStyle: {color: 'red'}
    }
  }
}
    

Ta właściwość może być obiektem lub tablicą. Obiekt to zbiór obiektów, z których każda ma etykietę liczbową określającą definiowaną oś – jest to format pokazany powyżej. Tablica to tablica obiektów, po jednym na oś. Na przykład ten zapis formatu tablicy jest identyczny z pokazanym powyżej obiektem vAxis:

vAxes: [
  {}, // Nothing specified for axis 0
  {
    title:'Losses',
    textStyle: {color: 'red'} // Axis 1
  }
]
    

Obiekt ze elementami służącymi do konfigurowania różnych elementów osi pionowej. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu, jak pokazano poniżej:

{title: 'Hello', titleTextStyle: {color: '#FF0000'}}

Właściwość vAxis, która określa punkt odniesienia dla osi pionowej. Jeśli punkt odniesienia jest większy niż najwyższa linia siatki lub mniejsza niż najniższa linia siatki, zostanie zaokrąglona do najbliższej linii siatki.

Określa kolor punktu odniesienia na osi pionowej. Może to być dowolny ciąg znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'.

Kierunek, w którym rosną wartości na osi pionowej. Domyślnie niskie wartości znajdują się na dole wykresu. Określ -1, aby odwrócić kolejność wartości.

Ciąg formatowania etykiet osi liczbowej. To jest podzbiór zestawu wzorców OIOM . Na przykład {format:'#,###%'} wyświetli wartości „1000%”, „750%” i „50%” dla wartości 10, 7,5 i 0,5. Możesz też przesłać:

• {format: 'none'}: wyświetla liczby bez formatowania (np. 8000000)
• {format: 'decimal'}: wyświetla liczby z separatorami tysięcy (np. 8 000 000)
• {format: 'scientific'}: wyświetla liczby w zapisie naukowym (np. 8E6).
• {format: 'currency'}: wyświetla liczby w walucie lokalnej (np. 8 000 000,00)
• {format: 'percent'}: wyświetla liczby jako wartości procentowe (np. 800 000 000%)
• {format: 'short'}: wyświetla skrócone liczby (np. 8 mln)
• {format: 'long'}: wyświetla liczby w postaci pełnych wyrazów (np. 8 mln)

Faktyczne formatowanie zastosowane do etykiety jest pobierane z języka, w którym załadowano interfejs API. Więcej informacji znajdziesz w artykule o wczytywaniu wykresów w określonym języku .

Przy obliczaniu wartości znaczników i linii siatki branych jest pod uwagę kilka alternatywnych kombinacji wszystkich odpowiednich opcji linii siatki, a te alternatywne zostaną odrzucone, jeśli sformatowane etykiety znacznika będą się powtarzać lub się nakładać. Możesz więc określić format:"#", jeśli chcesz wyświetlać tylko wartości liczb całkowitych, ale pamiętaj, że jeśli żadna alternatywa nie spełnia tego warunku, nie będą wyświetlane żadne linie siatki ani znaczniki.

Obiekt ze elementami służącymi do konfigurowania linii siatki na osi pionowej. Pamiętaj, że linie siatki na osi pionowej są rysowane poziomo. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu, jak pokazano poniżej:

{color: '#333', minSpacing: 20}

Kolor pionowych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg znaków HTML koloru.

Przybliżona liczba poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Jeśli podasz liczbę dodatnią dla elementu gridlines.count, zostanie ona użyta do obliczenia wartości minSpacing między liniami siatki. Możesz podać wartość 1, by narysować tylko jedną linię siatki, lub wartość 0, by nie rysować linii siatki. Aby automatycznie obliczać liczbę linii siatki na podstawie innych opcji, podaj wartość domyślną –1.

Tablica rozmiarów (jako wartości danych, a nie pikseli) między sąsiednimi liniami siatki. Ta opcja jest obecnie dostępna tylko w przypadku osi liczbowych, ale jest ona podobna do opcji gridlines.units.<unit>.interval, które są używane tylko dla dat i godzin. W przypadku skal liniowych wartość domyślna to [1, 2, 2.5, 5], co oznacza, że wartości linii siatki mogą występować w każdej jednostce (1), w jednostkach parzystych (2) lub wielokrotnościach 2,5 lub 5. Uwzględniana jest też dowolna potęga 10-krotności tych wartości (np. [10, 20, 25, 50] i [,1, 0,2, 0,25, 0,5]). W przypadku skal logicznych wartość domyślna to [1, 2, 5].

Minimalna przestrzeń ekranu (w pikselach) między głównymi liniami siatki na osi HAx. Wartość domyślna głównych linii siatki to 40 dla skal liniowych i 20 dla skal logicznych. Jeśli podasz count, a nie minSpacing, wartość minSpacing jest obliczana na podstawie liczby. Jeśli natomiast określisz właściwość minSpacing, a nie count, liczba zostanie obliczona na podstawie parametru minSpacing. Jeśli podasz obie te wartości, minSpacing zastąpi.

Wszystkie wartości linii siatki i znaczników muszą być wielokrotnościami wartości tej opcji. Pamiętaj, że w przeciwieństwie do interwałów potęga dziesięciokrotnej wielokrotności nie jest uwzględniana. Możesz więc wymuszać, aby znaczniki były liczbami całkowitymi, określając wartość gridlines.multiple = 1, lub wymuszaniem, aby były wielokrotnościami liczby 1000, podając wartość gridlines.multiple = 1000.

Zastępuje domyślny format różnych aspektów typów danych daty, daty, godziny i godziny, gdy są używane z liniami siatki obliczonymi na wykresie. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]},
    hours: {format: [/*format strings here*/]},
    minutes: {format: [/*format strings here*/]},
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]}
  }
}
    

Więcej informacji znajdziesz w sekcji Daty i godziny.

Obiekt z elementami umożliwiającymi konfigurowanie podrzędnych linii siatki na osi pionowej, podobnie jak w przypadku opcji vAxis.gridlines.

Kolor pionowych podrzędnych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg znaków HTML koloru.

Opcja MinGridlines.count jest obecnie głównie wycofywana. Wyjątkiem jest wyłączanie podrzędnych linii siatki przez ustawienie wartości licznika na 0. Liczba mniejszych linii siatki zależy od odstępu między głównymi liniami siatki (patrz: vAxis.gridlines.interval) i minimalnej wymaganej przestrzeni (patrz vAxis.minorGridlines.minSpacing).

Opcja MinGridlines.interval jest podobna do opcji interwału większych linii siatki, ale wybrany przedział będzie zawsze równy dzielnikowi większej linii siatki. Domyślny interwał dla skal liniowych to [1, 1.5, 2, 2.5, 5], a dla skal logicznych to [1, 2, 5].

Minimalna wymagana ilość miejsca (w pikselach) między sąsiednimi mniejszymi liniami siatki oraz między mniejszymi i głównymi liniami siatki. Wartość domyślna to 1/2 minSpacing głównych linii siatki dla skal liniowych i 1/5 minSpacing dla skal logicznych.

Tak samo jak w przypadku głównych gridlines.multiple.

Zastępuje domyślny format różnych aspektów danych typu data, godzina i godzina w przypadku używania z wykresami podrzędnymi obliczonymi na wykresie. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Więcej informacji znajdziesz w sekcji Daty i godziny.

Jeśli ma wartość prawda, oś pionowa jest skalą logarytmiczną. Uwaga: wszystkie wartości muszą być dodatnie.

Właściwość vAxis, dzięki której oś pionowa jest skalą logarytmiczną. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• null – skalowanie logarytmiczne nie jest wykonywane.
• „log” – skalowanie logarytmiczne. Wartości ujemne i zerowe nie są przedstawiane na wykresie. Ta opcja jest taka sama jak ustawienie vAxis: { logscale: true }.
• „mirrorLog” – skalowanie logarytmiczne, w którym wyświetlane są wartości ujemne i zerowe. Narysowana wartość liczby ujemnej to ujemny log wartości bezwzględnej. Wartości bliskie 0 są naniesione na skalę liniową.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Położenie tekstu na osi pionowej względem obszaru wykresu. Obsługiwane wartości: „out”, „in”, „none”.

Obiekt określający styl tekstu osi pionowej. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Zastępuje automatycznie wygenerowane znaczniki osi Y określoną tablicą. Każdy element tablicy powinien być prawidłową wartością znacznika (np. liczba, data, data i godzina lub godzina) albo obiektem. Jeśli jest to obiekt, powinien mieć właściwość v dla wartości znacznika i opcjonalną właściwość f zawierającą ciąg literału, który będzie wyświetlany jako etykieta.

Pole viewWindow zostanie automatycznie rozwinięte i będzie zawierać minimalną i maksymalną liczbę taktów, chyba że określisz viewWindow.min lub viewWindow.max do zastąpienia.

Przykłady:

• vAxis: { ticks: [5,10,15,20] }
• vAxis: { ticks: [{v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}] }
• vAxis: { ticks: [new Date(2014,3,15), new Date(2013,5,15)] }
• vAxis: { ticks: [16, {v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}, 128] }

Właściwość vAxis, która określa tytuł osi pionowej.

Obiekt określający styl tekstu tytułu osi pionowej. Obiekt ma ten format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
  

color może być dowolnym ciągiem znaków HTML koloru, na przykład 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Przenosi maksymalną wartość osi pionowej do określonej wartości. Na większości wykresów wartość ta będzie wyższa. Ignorowana, jeśli ustawiona jest wartość mniejsza niż maksymalna wartość „y” danych. vAxis.viewWindow.max zastępuje tę właściwość.

Przenosi minimalną wartość osi pionowej do określonej wartości. Na większości wykresów będzie to zmiana w dół. Ignorowana, jeśli ustawiona jest wartość większa niż minimalna wartość y danych. vAxis.viewWindow.min zastępuje tę właściwość.

Określa, jak skalować oś pionową, by renderować wartości na obszarze wykresu. Obsługiwane są te wartości ciągów:

• „pretty” – przeskaluj wartości pionowe tak, by maksymalne i minimalne wartości danych były renderowane trochę wewnątrz i na górze obszaru wykresu. W przypadku liczb w oknie viewWindow znajduje się najbliższa większa linia siatki lub najbliższą pomocniczą siatkę dla dat i godzin.
• „zmaksymalizowane” – przeskaluj wartości pionowe, tak aby maksymalna i minimalna wartość danych dotykały górnej i dolnej części obszaru wykresu. Spowoduje to zignorowanie pól vaxis.viewWindow.min i vaxis.viewWindow.max.
• „explicit” – wycofana opcja służąca do określania górnej i dolnej skali obszaru wykresu. (Wycofano, ponieważ jest nadmiarowy w atrybutach vaxis.viewWindow.min i vaxis.viewWindow.max. Wartości danych spoza tych wartości zostaną przycięte. Musisz określić obiekt vAxis.viewWindow opisujący maksymalne i minimalne wartości do wyświetlenia.

Określa zakres przycięcia osi pionowej.

Maksymalna wartość danych pionowych do renderowania.

Ignorowana, gdy atrybut vAxis.viewWindowMode ma wartość „ładny” lub „zmaksymalizowany”.

Minimalna wartość danych pionowych do renderowania.

Ignorowana, gdy atrybut vAxis.viewWindowMode ma wartość „ładny” lub „zmaksymalizowany”.

Szerokość wykresu w pikselach.

Rysuje wykres. Wykres akceptuje kolejne wywołania metod dopiero po wywołaniu zdarzenia ready. Extended description.

Zwraca obiekt działania etykietki z żądanym obiektem actionID.

Zwraca obiekt zawierający lewo, górę, szerokość i wysokość elementu wykresu id. Format zapisu id nie jest jeszcze udokumentowany (są to wartości zwracane przez moduły obsługi zdarzeń), ale oto kilka przykładów:

var cli = chart.getChartLayoutInterface();

Wysokość obszaru wykresu

cli.getBoundingBox('chartarea').height

Szerokość trzeciego słupka w pierwszej serii wykresu słupkowego lub kolumnowego

cli.getBoundingBox('bar#0#2').width

Ramka ograniczająca piątej podkładki na wykresie kołowym

cli.getBoundingBox('slice#4')

Ramka ograniczająca dane wykresu pionowego (np. kolumnowego):

cli.getBoundingBox('vAxis#0#gridline')

Ramka ograniczająca dane wykresu poziomego (np. słupkowego):

cli.getBoundingBox('hAxis#0#gridline')

Wartości odnoszą się do kontenera wykresu. Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca obiekt zawierający lewo, górę, szerokość i wysokość zawartości wykresu (tj. bez etykiet i legendy):

var cli = chart.getChartLayoutInterface();

cli.getChartAreaBoundingBox().left

cli.getChartAreaBoundingBox().top

cli.getChartAreaBoundingBox().height

cli.getChartAreaBoundingBox().width

Wartości odnoszą się do kontenera wykresu. Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca obiekt zawierający informacje o pozycji na ekranie wykresu i jego elementów.

W przypadku zwróconego obiektu można wywołać te metody:

• getBoundingBox
• getChartAreaBoundingBox
• getHAxisValue
• getVAxisValue
• getXLocation
• getYLocation

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca poziomą wartość danych w punkcie xPosition, czyli odsunięcie od lewej krawędzi kontenera wykresu w pikselach. Może być ujemna.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getHAxisValue(400).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca wykres zserializowany jako identyfikator URI obrazu.

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zobacz Drukowanie wykresów PNG.

Zwraca tablicę wybranych elementów wykresu. Elementy, które można wybrać, to paski, wpisy z legendy i kategorie. Słupek odpowiada komórce w tabeli danych, wpisowi w legendzie kolumnie (indeks wiersza ma wartość null) i kategorii wiersza (indeks kolumny ma wartość null). Na tym wykresie w danym momencie można wybrać tylko 1 element. Extended description

Zwraca pionową wartość danych przy yPosition, czyli przesunięcie w pikselach od górnej krawędzi kontenera wykresu. Może być ujemna.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getVAxisValue(300).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca współrzędną X piksela dla elementu dataValue względem lewej krawędzi kontenera wykresu.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getXLocation(400).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca współrzędną Y piksela (dataValue) względem górnej krawędzi kontenera wykresu.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getYLocation(300).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Usuwa z wykresu działanie etykietki z żądanym elementem actionID.

Ustawia działanie etykietki, które ma być wykonywane po kliknięciu tekstu działania przez użytkownika.

Metoda setAction przyjmuje obiekt jako parametr działania. Ten obiekt powinien określać 3 właściwości: id – identyfikator ustawianego działania, text – tekst, który powinien być widoczny w etykietce działania, oraz action – funkcję, która powinna zostać uruchomiona po kliknięciu tekstu działania przez użytkownika.

Przed wywołaniem metody draw() wykresu należy ustawić wszystkie działania związane z etykietką. Rozszerzony opis

Wybiera określone elementy wykresu. Anuluje wcześniejszy wybór. Elementy, które można wybrać, to paski, wpisy z legendy i kategorie. Słupek odpowiada komórce w tabeli danych, wpisowi w legendzie kolumnie (indeks wiersza ma wartość null) i kategorii wiersza (indeks kolumny ma wartość null). Na tym wykresie można wybrać tylko 1 element naraz. Extended description

Czyści wykres i zwalnia wszystkie przydzielone Ci zasoby.

Uruchamiane po zakończeniu animacji przejścia.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie wykres. Pozwala określić, kiedy klikane są tytuł, elementy danych, wpisy legendy, osie, linie siatki lub etykiety.

Uruchamiane, gdy podczas próby wyrenderowania wykresu wystąpi błąd.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie strzałki podziału na strony w legendzie. Zwraca bieżący indeks stron legendy liczony od zera oraz łączną liczbę stron.

Uruchamiane, gdy użytkownik najedzie kursorem na element wizualny. Przekazuje z powrotem indeksy wierszy i kolumn odpowiedniego elementu tabeli danych.

Uruchamiane, gdy użytkownik najedzie kursorem poza obiekt wizualny. Przekazuje z powrotem indeksy wierszy i kolumn odpowiedniego elementu tabeli danych.

Wykres jest gotowy do obsługi wywołań metod zewnętrznych. Jeśli chcesz korzystać z wykresu i metod wywołań po jego narysowaniu, skonfiguruj detektor tego zdarzenia przed wywołaniem metody draw i wywołaj je dopiero po wywołaniu zdarzenia.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie element wizualny. Aby dowiedzieć się, co zostało wybrane, zadzwoń pod numer getSelection().