Wizualizacja: wykres kolumnowy

Czas trwania animacji w milisekundach. Szczegółowe informacje znajdziesz w dokumentacji animacji.

Funkcja wygładzania zastosowana w animacji. Dostępne są te opcje:

• „linear” – stała szybkość.
• „in” – Łatwość – Zacznij powoli i przyspieszaj.
• „out” – zwolnij – uruchamiaj szybko i zwolnij.
• „inAndOut” – Łatwe włączanie i wyłączanie – zacznij spowalniać, przyspieszać i zwalniać.

Określa, czy wykres będzie animowany podczas pierwszego rysowania. Jeśli true, wykres zacznie się w punkcie odniesienia i będzie animowany do ostatniego stanu.

Na wykresach słupkowych i kolumnowych, jeśli jest ustawiona wartość true, rysuje wszystkie adnotacje poza słupkiem/kolumną.

W przypadku wykresów, które obsługują adnotacje, obiekt annotations.boxStyle kontroluje wygląd pól otaczających adnotacje:

var options = {
  annotations: {
    boxStyle: {
      // Color of the box outline.
      stroke: '#888',
      // Thickness of the box outline.
      strokeWidth: 1,
      // x-radius of the corner curvature.
      rx: 10,
      // y-radius of the corner curvature.
      ry: 10,
      // Attributes for linear gradient fill.
      gradient: {
        // Start color for gradient.
        color1: '#fbf6a7',
        // Finish color for gradient.
        color2: '#33b679',
        // Where on the boundary to start and
        // end the color1/color2 gradient,
        // relative to the upper left corner
        // of the boundary.
        x1: '0%', y1: '0%',
        x2: '100%', y2: '100%',
        // If true, the boundary for x1,
        // y1, x2, and y2 is the box. If
        // false, it's the entire chart.
        useObjectBoundingBoxUnits: true
      }
    }
  }
};
    

Ta opcja jest obecnie obsługiwana w przypadku wykresów warstwowych, słupkowych, kolumnowych, mieszanych, liniowych i punktowych. Nie jest on obsługiwany na wykresie adnotacji.

var options = {
  annotations: {
    textStyle: {
      fontName: 'Times-Roman',
      fontSize: 18,
      bold: true,
      italic: true,
      // The color of the text.
      color: '#871b47',
      // The color of the text outline.
      auraColor: '#d799ae',
      // The transparency of the text.
      opacity: 0.8
    }
  }
};
    

Ta opcja jest obecnie obsługiwana w przypadku wykresów warstwowych, słupkowych, kolumnowych, mieszanych, liniowych i punktowych. Nie jest on obsługiwany na wykresie adnotacji.

Położenie tytułów osi w porównaniu z miejscami na wykresie. Obsługiwane wartości:

• w – narysuj tytuły osi wewnątrz obszaru wykresu.
• Out - Narysuj tytuły osi poza obszarem wykresu.
• Brak – pomiń tytuły osi.

Kolor tła głównego obszaru wykresu. Może to być prosty ciąg kolorów HTML, taki jak 'red' lub '#00cc00', lub obiekt z tymi właściwościami.

Kolor obramowania wykresu w postaci ciągu kolorów HTML.

Szerokość obramowania w pikselach.

Kolor wypełnienia wykresu w postaci koloru HTML.

• Piksele (np. 50).
• Odsetek dostępnej szerokości każdej grupy (np. „20%”), gdzie „100%” oznacza, że nie ma między nimi spacji.

Określa, czy słupki materiału wykresu słupkowego są pionowe czy poziome. Ta opcja nie ma wpływu na klasyczne wykresy słupkowe ani klasyczne wykresy kolumnowe.

Obiekt z użytkownikami do konfigurowania położenia i rozmiaru obszaru wykresu (tam, gdzie rysowany jest sam wykres, z wyłączeniem osi i legend). Obsługiwane są 2 formaty: liczba lub liczba, po której następuje %. Prosta liczba to wartość w pikselach. Liczba, po której następuje %, to wartość procentowa. Przykład: chartArea:{left:20,top:0,width:'50%',height:'75%'}

• stroke: kolor podany w postaci szesnastkowej lub nazwy koloru angielskiego.
• strokeWidth: jeśli ta opcja jest dostępna, rysuje obramowanie wokół obszaru wykresu o danej szerokości i kolorze stroke.

Odległość, jaka ma być używana do rysowania wykresu od lewej krawędzi.

Odległość, w jakiej znajduje się wykres od górnej krawędzi.

Szerokość obszaru wykresu.

Wysokość obszaru wykresu.

W przypadku wykresów Material ta opcja określa podtytuł. Tylko Material Charts obsługują napisy.

W przypadku wykresów Material ta opcja określa tytuł.

Kolory elementów wykresu. Tablica ciągów znaków, w których każdy jest ciągiem koloru HTML, np. colors:['red','#004411'].

Przezroczystość punktów danych – 1,0 jest całkowicie nieprzejrzysty, a 0,0 – całkowicie przezroczysty. Na wykresach punktowych, histogramach, słupkach i kolumnach dotyczy to widocznych danych: kropek na wykresie rozproszonym i prostokątów w innych. W przypadku wykresów, na których wybór danych tworzy kropkę, np. wykres liniowy lub warstwowy, dotyczy to okręgów, które pojawiają się po najechaniu kursorem lub zaznaczeniem. Wykres mieszany pokazuje oba rodzaje zachowań i ta opcja nie ma wpływu na inne wykresy. Aby zmienić przezroczystość linii trendu, zobacz przezroczystość linii trendu.

Określa, czy wykres generuje zdarzenia oparte na użytkownikach lub reaguje na ich interakcje. Jeśli ma wartość false (fałsz), wykres nie zwróci zdarzenia wyboru ani innych zdarzeń związanych z interakcją (ale będzie zwracać zdarzenia lub błędy) ani nie będzie zawierać tekstu wyświetlanego po najechaniu kursorem ani innego działania w zależności od danych wejściowych użytkownika.

Opcja explorer umożliwia użytkownikom przesuwanie i powiększanie wykresów Google. explorer: {} udostępnia domyślne działanie odkrywcy, umożliwiające użytkownikom przesunięcie w poziomie i w pionie przez przeciąganie oraz powiększanie i pomniejszanie poprzez przewijanie.

Ta funkcja jest eksperymentalna i w przyszłych wersjach może ulec zmianie.

Uwaga: eksplorator obsługuje tylko osie ciągłe (np. liczby lub daty).

Eksplorator wykresów Google obsługuje 3 działania:

• dragToPan: przeciągnij, aby przesunąć wykres w poziomie lub w pionie. Aby przesunąć tylko wzdłuż osi poziomej, użyj explorer: { axis: 'horizontal' }. To samo dotyczy osi pionowej.
• dragToZoom: domyślnie zachowanie odkrywcy polega na powiększaniu i pomniejszaniu widoku, gdy użytkownik przewija ekran. Jeśli używasz atrybutu explorer: { actions: ['dragToZoom', 'rightClickToReset'] }, przeciągnij po prostokątnym obszarze, aby go powiększyć. Zalecamy korzystanie z właściwości rightClickToReset za każdym razem, gdy używana jest właściwość dragToZoom. Informacje o dostosowywaniu powiększenia znajdziesz w sekcjach explorer.maxZoomIn, explorer.maxZoomOut i explorer.zoomDelta.
• rightClickToReset: kliknięcie prawym przyciskiem myszy przywraca oryginalne ustawienie powiększenia i powiększenia.

Domyślnie, gdy używana jest opcja explorer, użytkownicy mogą przesuwać widok w poziomie i w pionie. Jeśli chcesz, aby użytkownicy mogli przesuwać palcem tylko w poziomie, użyj explorer: { axis: 'horizontal' }. Analogicznie explorer: { axis: 'vertical' } umożliwia przesuwanie tylko w pionie.

Domyślnie użytkownicy mogą przesuwać widok bez względu na to, gdzie znajdują się dane. Aby użytkownicy nie mogli przesuwać treści poza oryginalny wykres, użyj funkcji explorer: { keepInBounds: true }.

Maksymalna wartość, którą może wyświetlić eksplorator. Domyślnie użytkownicy mogą powiększyć widok tak, aby zobaczyć tylko 25% oryginalnego widoku. Ustawienie explorer: { maxZoomIn: .5 } umożliwia użytkownikom powiększenie tylko na tyle blisko, aby zobaczyć połowę oryginalnego widoku.

Maksymalna wartość, którą eksplorator może pomniejszyć. Domyślnie użytkownicy będą mogli pomniejszyć obraz tak bardzo, że wykres zajmie tylko 1/4 dostępnego miejsca. Jeśli zasada jest ustawiona na explorer: { maxZoomOut: 8 }, użytkownicy mogą pomniejszać widok tak, że wykres zajmowałby tylko 1/8 dostępnego miejsca.

Gdy użytkownicy powiększają lub pomniejszają obraz, explorer.zoomDelta określa powiększenie. Im mniejsza liczba, tym płynniejsze i wolniejsze powiększenie.

Typ jednostki, która otrzymuje kursor myszy. Ma też wpływ na to, który element jest wybierany przez kliknięcie myszą, a który element tabeli danych jest powiązany ze zdarzeniami. Może to być:

• „datum” – skoncentruj się na jednym punkcie danych. Odpowiada komórce komórki tabeli danych.
• „category” – skup się na pogrupowaniu wszystkich punktów danych wzdłuż głównej osi. Odpowiada wierszowi w tabeli danych.

W polu „target” (grupa docelowa) etykietka zawiera wszystkie wartości kategorii. Może to być przydatne do porównywania wartości różnych serii.

Domyślny rozmiar czcionki całego tekstu na wykresie (w pikselach). Możesz zastąpić tę opcję, używając właściwości określonych elementów wykresu.

Domyślny krój czcionki całego tekstu na wykresie. Możesz zastąpić tę opcję, używając właściwości określonych elementów wykresu.

Rysuje wykres wewnątrz wbudowanej ramki. (Pamiętaj, że ta opcja jest ignorowana w IE8 – wszystkie wykresy IE8 są ujęte w ramki iFrame).

Obiekt z członkami, który służy do konfigurowania różnych elementów osi poziomej. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu w sposób przedstawiony poniżej:

{
  title: 'Hello',
  titleTextStyle: {
    color: '#FF0000'
  }
}
    

Punkt odniesienia dla osi poziomej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor punktu odniesienia dla osi poziomej. Może to być dowolny ciąg kolorów HTML, np. 'red' lub '#00cc00'.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kierunek, w którym rosną wartości na osi poziomej. Określ -1, aby odwrócić kolejność wartości.

Ciąg tekstowy dla etykiet liczbowych lub osi osi.

W przypadku etykiet osi numerycznych jest to podzbiór formatowania dziesiętnego zestawu wzorców ICU. Na przykład w polu {format:'#,###%'} będą wyświetlane wartości „1000%”, „750%” i „50%” dla wartości 10, 7.5 i 0,5. Możesz też podać:

• {format: 'none'}: wyświetla liczby bez formatowania (np. 8000000)
• {format: 'decimal'}: wyświetla liczby z tysiącami separatorów (np. 8 000 000)
• {format: 'scientific'}: wyświetla liczby w notacji naukowej (np. 8e6).
• {format: 'currency'}: wyświetla liczby w walucie lokalnej (np. 8 000 000,00 USD)
• {format: 'percent'}: wyświetla liczby jako wartości procentowe (np. 800 000 000%)
• {format: 'short'}: wyświetla skrócone liczby (np. 8 mln)
• {format: 'long'}: wyświetla liczby w postaci całych słów (np. 8 mln)

W przypadku etykiet osi daty jest to podzbiór formatowania daty zestawu wzorców ICU. Na przykład {format:'MMM d, y'} wyświetli wartość „1 lipca 2011 r.” dla pierwszego lipca 2011 r.

Rzeczywiste formatowanie zastosowane do etykiety pochodzi z języka, w którym został załadowany interfejs API. Więcej informacji znajdziesz w artykule na temat ładowania wykresów z określonego regionu.

W obliczeniu wartości znaczników linii siatki i kilku linii siatki uwzględnianych jest kilka alternatywnych kombinacji wszystkich odpowiednich opcji linii. Alternatywne wersje zostaną odrzucone, jeśli sformatowane etykiety znaczników będą zduplikowane lub nakładają się. Możesz więc określić format:"#", jeśli chcesz wyświetlać tylko znaczniki czasu jako liczby całkowitej. Pamiętaj jednak, że jeśli żaden inny warunek nie zostanie spełniony, żadne linie siatki ani znaczniki nie będą wyświetlane.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Obiekt z właściwościami służącymi do konfigurowania linii siatki na osi poziomej. Pamiętaj, że linie siatki na osi poziomej są rysowane pionowo. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu w sposób przedstawiony poniżej:

{color: '#333', minSpacing: 20}

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg kolorów HTML.

Przybliżona liczba poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Jeśli podasz liczbę dodatnią dla formuły gridlines.count, zostanie ona użyta do obliczenia wartości minSpacing między liniami siatki. Możesz określić wartość 1, aby narysować tylko jedną siatkę, lub 0, aby nie rysować linii siatki. Aby automatycznie obliczać liczbę linii na podstawie innych opcji, podaj wartość domyślną -1.

Tablica rozmiarów (jako wartości danych, a nie piksele) między sąsiednimi siatkami. W tej chwili ta opcja dotyczy tylko osi numerycznych, ale jest to odpowiednik opcji gridlines.units.<unit>.interval, które są używane tylko do określania dat i godzin. W przypadku skali linearnej wartością domyślną jest [1, 2, 2.5, 5], co oznacza, że wartości linii siatki mogą być przypisywane do każdej jednostki (1), do jednostek parzystych (2) lub wielokrotności liczby 2,5 lub 5. Pod uwagę brana jest też wartość 10 razy większa (np. [10, 20, 25, 50] oraz [,1, 0,2, 25, 0,5]). W przypadku skal logów domyślna wartość to [1, 2, 5].

Minimalny odstęp ekranu (w pikselach) między głównymi liniami hAxis. Domyślnym ustawieniem głównych linii siatki jest 40 dla skal linearnych i 20 dla skal logu. Jeśli określisz count, a nie minSpacing, wartość minSpacing jest obliczana na podstawie liczby. Jeśli natomiast podasz wartość minSpacing, a nie count, liczenie zostanie obliczone na podstawie parametru minSpacing. Jeśli podasz oba, ustawienia minSpacing zastąpią ustawienia.

Wszystkie wartości siatki i znaczników muszą być wielokrotnością wartości tej opcji. Pamiętaj, że w przeciwieństwie do interwałów, moc 10-krotność wielokrotności nie jest brana pod uwagę. Aby wymusić znaczniki wyboru jako liczby całkowite, podaj gridlines.multiple = 1 lub znaczniki jako wielokrotności liczby 1000 określone przez właściwość gridlines.multiple = 1000.

Zastępuje domyślny format różnych typów danych typu data/data/godzina, gdy są używane na podstawie obliczonych linii siatki. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Dodatkowe informacje znajdziesz w artykule Daty i godziny.

Obiekt z użytkownikami do konfigurowania mniejszych linii siatki na osi poziomej, podobnie jak w przypadku opcji hAxis.gridlines.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Kolor poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Podaj prawidłowy ciąg kolorów HTML.

Opcja minorGridlines.count jest w większości wycofana, ale możesz wyłączyć drobne linie siatki, ustawiając liczbę na 0. Liczba mniejszych linii siatki zależy teraz całkowicie od przedziału czasu między głównymi liniami siatki (zobacz hAxis.gridlines.interval) i minimalnej wymaganej przestrzeni (hAxis.minorGridlines.minSpacing).

Opcja majorGridlines.interval jest podobna do opcji odstępów głównych linii siatki, ale wybrany przedział jest zawsze równym dzielnikiem głównych linii siatki. Domyślny przedział na wagach liniowych to [1, 1.5, 2, 2.5, 5], a skala logów to [1, 2, 5].

Minimalny wymagany odstęp (w pikselach) między sąsiednimi mniejszymi liniami siatki oraz między siatką a dużą siatką. Wartość domyślna to 1/2 minSpacing mainline of line lines for skale linearne i 1/5 minSpacing for log scales.

To samo co w przypadku wersji głównej gridlines.multiple.

Zastępuje domyślny format różnych typów danych typu data/data/godzina, gdy są używane na podstawie obliczonych linii podrzędnych siatki. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Dodatkowe informacje znajdziesz w artykule Daty i godziny.

Właściwość hAxis, która sprawia, że oś pozioma jest skalą logarytmiczną (wymaga podania wartości dodatnich). Ustaw „tak” dla wartości „tak”.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Właściwość hAxis, która sprawia, że oś pozioma jest skalą logarytmiczną. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• null – nie przeprowadza się skalowania logarytmicznego.
• „log” – skalowanie logarytmiczne. Wartości ujemne i zero nie są wykresowane. Ta opcja jest taka sama jak ustawienie hAxis: { logscale: true }.
• „mirrorLog” – skalowanie logarytmiczne, w którym ujemna jest wartość ujemna i zero. Wykreślona wartość liczby ujemnej jest ujemna logu wartości bezwzględnej. Wartości zbliżone do 0 są przedstawiane na skali liniowej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Położenie tekstu na osi poziomej względem obszaru wykresu. Obsługiwane wartości: „out”, „in”, „none”.

Obiekt określający styl tekstu na osi poziomej. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Zastępuje automatycznie generowane znaczniki osi X określoną tablicą. Każdy element tablicy powinien być prawidłową wartością znacznika (np. liczbą, datą, datą lub godziną) lub obiektem. Jeśli jest to obiekt, powinien mieć właściwość v zawierającą wartość znacznika oraz opcjonalną właściwość f zawierającą ciąg literału, który ma być wyświetlany jako etykieta.

Wartość ViewWindow zostanie automatycznie rozwinięta, tak by obejmowała wartości minimalne i maksymalne, chyba że określisz viewWindow.min lub viewWindow.max do zastąpienia.

Przykłady:

• hAxis: { ticks: [5,10,15,20] }
• hAxis: { ticks: [{v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}] }
• hAxis: { ticks: [new Date(2014,3,15), new Date(2013,5,15)] }
• hAxis: { ticks: [16, {v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}, 128] }

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Właściwość hAxis, która określa tytuł osi poziomej.

Obiekt określający styl tekstu tytułu na osi poziomej. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Jeśli ma wartość Fałsz, zewnętrzne etykiety są ukrywane, a nie przycinane przez kontener wykresu. Jeśli ustawisz wartość prawda, przycinanie etykiet będzie możliwe.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi discrete.

Jeśli wartość to prawda, narysuj tekst osi poziomej pod kątem. W ten sposób możesz zmieścić na osi więcej tekstu, a w przeciwnym razie narysuj tekst osi pionowej. Domyślnym zachowaniem jest nieprzychylny tekst, jeśli po najechaniu na całość nie mieści się on w całości. Pamiętaj, że ta opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy hAxis.textPosition ma wartość „out” (domyślna). Domyślnym ustawieniem daty i godziny jest false.

Kąt tekstu na osi poziomej (jeśli jest skośny). Ignorowana, jeśli element hAxis.slantedText jest w trybie false lub jest w trybie automatycznym, a postanawia on narysować tekst w poziomie. Jeśli kąt jest dodatni, obrót odbywa się w lewo, a w przypadku ujemnego – w prawo.

Maksymalna liczba poziomów tekstu na osi poziomej. Jeśli etykiety tekstu na osi staną się zbyt zatłoczone, serwer może przesunąć sąsiadujące etykiety w górę lub w dół, aby zmieścić je bliżej. Ta wartość określa największą liczbę poziomów do wykorzystania. Jeśli etykiety pasują do siebie bez nakładania się, serwer może stosować ich mniej. W przypadku dat i godzin domyślna wartość wynosi 1.

Maksymalna dozwolona liczba wierszy w etykietach tekstowych. Etykiety mogą obejmować wiele wierszy, jeśli są zbyt długie, a liczba wierszy jest domyślnie ograniczona przez wysokość dostępnego miejsca.

Minimalne odstępy w poziomie (w pikselach) między 2 przylegającymi etykietami tekstu. Jeśli etykiety są zbyt gęsto rozmieszczone lub są zbyt długie, odstępy te mogą spaść poniżej tego progu i w tym przypadku zostanie zastosowane jedno z rozwiązań umożliwiających rozmycie etykiet (np.obcięcie etykiet lub usunięcie ich niektórych).

Liczba etykiet osi poziomej (1 oznacza każdą etykietę, 2 oznacza każdą inną etykietę itd.). Domyślnie wyświetlane są jak najwięcej etykiet bez nakładania się.

Przenosi maksymalną wartość osi poziomej do określonej wartości. W przypadku większości wykresów będzie to prawo. Ignorowane, jeśli ta wartość jest ustawiona na wartość mniejszą niż maksymalna wartość x danych. hAxis.viewWindow.max zastępuje tę właściwość.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Przenosi minimalną wartość osi poziomej do określonej wartości. W przypadku większości wykresów jest to lewo. Ignorowane, jeśli ustawiona wartość jest większa niż minimalna wartość X danych. hAxis.viewWindow.min zastępuje tę właściwość.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Określa, jak skaluje oś poziomą, aby renderować wartości na obszarze wykresu. Obsługiwane są te wartości ciągów:

• „ładne” – przeskaluj wartości w poziomie, tak aby maksymalne i minimalne wartości danych były trochę renderowane wewnątrz obszaru po lewej i prawej stronie wykresu. Widok jest rozwinięty do najbliższej głównej linii siatki w przypadku liczb lub najbliższej linii podrzędnej dla dat i godzin.
• „maximized” – przeskaluj wartości w poziomie, tak aby maksymalne i minimalne wartości danych dotknęły lewą i prawą stronę wykresu. Spowoduje to zignorowanie elementów haxis.viewWindow.min i haxis.viewWindow.max.
• „explicit” - wycofana opcja umożliwiająca określenie wartości skalowania w lewo i w prawo na obszarze wykresu. (Wycofano, ponieważ nadmiarowe atrybuty haxis.viewWindow.min i haxis.viewWindow.max). Wartości danych spoza tych wartości zostaną przycięte. Musisz określić obiekt hAxis.viewWindow opisujący wartości maksymalne i minimalne.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Określa zakres przycięcia osi poziomej.

• W przypadku osi continuous:

  Maksymalna wartość danych w poziomie do wyrenderowania.

• W przypadku osi discrete:

  Indeks wiersza oparty na zero, w którym kończy się okno przycinania. Punkty danych w tym indeksie lub wyższym zostaną przycięte. W połączeniu z wartością vAxis.viewWindowMode.min definiuje półprzezroczysty zakres [min, max], który wskazuje indeksy elementów do wyświetlenia. Oznacza to, że będzie wyświetlany każdy indeks w wysokości min <= index < max.

Ignorowany, gdy hAxis.viewWindowMode ma wartość „ładna” lub „zmaksymalizowana”.

• W przypadku osi continuous:

  Minimalna wartość danych w poziomie do wyrenderowania.

• W przypadku osi discrete:

  Indeks wiersza oparty na zero, od którego rozpoczyna się okno przycinania. Punkty danych znajdujące się poniżej indeksów będą przycięte. W połączeniu z wartością vAxis.viewWindowMode.max definiuje półprzezroczysty zakres [min, max], który wskazuje indeksy elementów do wyświetlenia. Oznacza to, że będzie wyświetlany każdy indeks w wysokości min <= index < max.

Ignorowany, gdy hAxis.viewWindowMode ma wartość „ładna” lub „zmaksymalizowana”.

Wysokość wykresu w pikselach.

Jeśli ma wartość Prawda, łączy elementy wszystkich serii w każdej wartości domeny. Uwaga: na wykresach Kolumna, Obszar i Etap krokowy Wykresy Google odwracają kolejność legend, aby lepiej pasowały do stosu elementów serii (np. seria 0 jest najniższym elementem legendy). Nie dotyczy to wykresów barowych.

Opcja isStacked obsługuje też skumulowane 100%, gdzie stosy elementów przy każdej wartości domeny są przeskalowane, aby dodać do 100%.

Opcje dla isStacked to:

• false – elementy nie będą się nakładać na siebie. Jest to opcja domyślna.
• true – umieszcza elementy dla wszystkich serii w każdej wartości domeny.
• 'percent' – gromadzi elementy dla wszystkich serii w każdej wartości domeny i przeskaluje je tak, aby dodać sumę 100%, przy czym wartość każdego elementu jest obliczana jako wartość procentowa 100%.
• 'relative' – gromadzi elementy dla wszystkich serii w każdej wartości domeny i przeskaluje je tak, aby dodano je do 1, przy czym wartość każdego elementu jest obliczana jako ułamek 1.
• 'absolute' – działa tak samo jak isStacked: true;

W przypadku nakładania 100% obliczona wartość każdego elementu jest widoczna w etykietce po rzeczywistej wartości.

Oś docelowa domyślnie ustawia wartości zależne od skali 0–1 jako ułamki 1 w przypadku 'relative' i 0–100% w przypadku 'percent' (Uwaga: w przypadku użycia opcji 'percent' wartości osi/takty są podawane jako wartości procentowe, ale rzeczywiste wartości to względne wartości skali 0–1). Dzieje się tak, ponieważ znaczniki osi procentowej są wynikiem zastosowania formatu „#.##%” do względnych wartości skali 0–1. Jeśli używasz isStacked: 'percent', pamiętaj, aby określić znaczniki i linie siatki przy użyciu względnych wartości skali 0–1. Możesz dostosować linie siatki/wartości znaczników oraz formatowanie, używając odpowiednich opcji hAxis/vAxis.

skumulowane 100% obsługuje tylko wartości danych typu number, a wartość bazowa musi wynosić 0.

Obiekt z użytkownikami do konfigurowania różnych aspektów legendy. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć zapisu dosłownego obiektu, jak pokazano tutaj:

{position: 'top', textStyle: {color: 'blue', fontSize: 16}}

Początkowo wybrany indeks oparty na zerowej stronie legendy.

Pozycja legendy. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• „bottom” – pod wykresem.
• „po lewej” – po lewej stronie wykresu pod warunkiem, że nie jest z nim powiązana seria. Jeśli chcesz, aby legenda była widoczna po lewej stronie, użyj opcji targetAxisIndex: 1.
• „in”: wewnątrz wykresu, w lewym górnym rogu ekranu.
• „none” – nie wyświetla się żadna legenda.
• „right” (po prawej) – po prawej stronie wykresu. Niezgodne z opcją vAxes.
• „top” – powyżej wykresu.

Wyrównanie legendy. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• „start” – dopasowane do początku obszaru przydzielonego do legendy.
• „center” – wyśrodkowana w obszarze przypisanym do legendy.
• „end” – wyrównana do końca obszaru przydzielonego do legendy.

Początek, środek i koniec są zależne od stylu legendy (pionowa lub pozioma). Na przykład w legendzie „prawa” odpowiednio „start” i „koniec” znajdują się odpowiednio u góry i u dołu. W przypadku legendy „górny”, „start” i „koniec” znajdziesz odpowiednio po lewej i prawej stronie obszaru.

Wartość domyślna zależy od pozycji legendy. W przypadku legend „bottom” domyślną wartością jest „center”, a w innych legendach – „start”.

Obiekt określający styl tekstu legendy. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Orientacja wykresu. Jeśli ustawisz wartość 'vertical', oś zostanie obrócona tak, aby (na przykład) wykres kolumnowy stał się wykresem słupkowym, a wykres warstwowy rozwija się w prawo zamiast w górę:

Jeśli zasada ma wartość Prawda, seria jest rysowana od prawej do lewej. Domyślne ustawienie to rysowanie od lewej do prawej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi discretemajor.

Tablica obiektów, z których każdy opisuje format odpowiedniej serii na wykresie Aby użyć wartości domyślnych dla serii, podaj pusty obiekt {}. Jeśli seria lub wartość nie jest określona, zostanie użyta wartość globalna. Każdy obiekt obsługuje te właściwości:

• annotations – obiekt do zastosowania do adnotacji w tej serii. W ten sposób możesz na przykład kontrolować właściwość textStyle serii:

  series: {
    0: {
      annotations: {
        textStyle: {fontSize: 12, color: 'red' }
      }
    }
  }
            

  Aby zobaczyć kompletną listę elementów, które można dostosowywać, zapoznaj się z różnymi opcjami annotations.

• color – kolor, który ma być używany w tej serii. Określ prawidłowy ciąg kolorów HTML.
• targetAxisIndex – oś, do której chcesz przypisać tę serię, gdzie 0 to oś domyślna, a 1 to oś przeciwna. Wartość domyślna to 0. Ustaw wartość 1, aby zdefiniować wykres, w którym poszczególne serie są renderowane na różnych osiach. Co najmniej 1 seria została przypisana do osi domyślnej. Możesz zdefiniować inną skalę dla różnych osi.
• visibleInLegend – wartość logiczna, gdzie „true” oznacza, że seria powinna mieć legendę, a „false” – że nie. Wartość domyślna to true (prawda).

Możesz podać tablicę obiektów, z których każdy dotyczy serii, w określonej kolejności, lub obiekt, w którym każdy element podrzędny ma klucz numeryczny, który wskazuje serię. Na przykład te 2 deklaracje są identyczne, deklarując pierwszą serię jako czarną i nieobecną w legendie, a czwartą jako czerwoną i nieobecną w legendie:

series: [
  {color: 'black', visibleInLegend: false}, {}, {},
  {color: 'red', visibleInLegend: false}
]
series: {
  0:{color: 'black', visibleInLegend: false},
  3:{color: 'red', visibleInLegend: false}
}
    

Motyw to zestaw wstępnie zdefiniowanych wartości opcji, które współdziałają ze sobą, aby osiągnąć określone zachowanie wykresu lub efektu wizualnego. Obecnie dostępny jest tylko jeden motyw:

• „maximized” – maksymalizuje obszar wykresu i rysuje legendę oraz wszystkie etykiety w obszarze wykresu. Ustawia te opcje:

  chartArea: {width: '100%', height: '100%'},
  legend: {position: 'in'},
  titlePosition: 'in', axisTitlesPosition: 'in',
  hAxis: {textPosition: 'in'}, vAxis: {textPosition: 'in'}
          

Tekst do wyświetlenia nad wykresem.

Porównanie tytułu wykresu z obszarem obszaru wykresu. Obsługiwane wartości:

• in – – narysuj tytuł w obszarze wykresu.
• out – narysuj tytuł poza obszarem wykresu.
• none (brak) – pomiń tytuł.

Obiekt określający styl tekstu tytułu. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Obiekt z członkami, który służy do konfigurowania różnych elementów etykietek. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu w sposób przedstawiony poniżej:

{textStyle: {color: '#FF0000'}, showColorCode: true}

Jeśli ustawiona jest wartość true, rysunki etykiet mogą wychodzić poza granice wykresu ze wszystkich stron.

Uwaga: dotyczy to tylko etykietek HTML. Jeśli ta opcja jest włączona w przypadku etykietek SVG, wszystkie nadmiary wykraczające poza granice wykresu zostaną przycięte. Więcej informacji znajdziesz w artykule Dostosowywanie zawartości etykietki.

Jeśli ma wartość Prawda, używaj etykiet z renderowaniem HTML (a nie z elementami renderowanymi w formacie SVG). Więcej informacji znajdziesz w artykule Dostosowywanie zawartości etykietki.

Uwaga: wizualizacja wykresu bąbelkowego nie obsługuje dostosowywania zawartości etykietki HTML za pomocą roli danych kolumny etykietki.

Jeśli ma wartość true (prawda), obok informacji o serii w etykietce pokazuj kolorowe kwadraty. Wartość domyślna to „true”, gdy focusTarget ma wartość „category”, w przeciwnym razie ma wartość „false” (fałsz).

Obiekt określający styl tekstu etykietki. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Interakcja użytkownika, która powoduje wyświetlenie etykietki:

• „focus” – etykietka jest wyświetlana, gdy użytkownik najedzie kursorem na element.
• „none” – etykietka nie będzie wyświetlana.
• „selection” – etykietka będzie wyświetlana, gdy użytkownik wybierze element.

Pokazuje linie trendów na wykresach, które je obsługują. Domyślnie używane są liniowe linie trendu, ale można to zmienić za pomocą opcji trendlines.n.type.

Linie trendu są określane dla poszczególnych serii, więc większość opcji będzie wyglądać tak:

var options = {
  trendlines: {
    0: {
      type: 'linear',
      color: 'green',
      lineWidth: 3,
      opacity: 0.3,
      showR2: true,
      visibleInLegend: true
    }
  }
}
    

Kolor linii trendu wyrażony jako nazwa koloru angielskiego lub ciąg szesnastkowy.

W przypadku linii trendu równych type: 'polynomial', stopnia wielomianu (2 dla kwadratów, 3 w przypadku sześciennych itd.). (W nadchodzącej wersji Wykresów Google poziom domyślny może się zmienić z 3 na 2).

Po ustawieniu linia trendu pojawi się w legendzie w postaci tego ciągu znaków.

Szerokość linii linii trendu (w pikselach).

Przezroczystość linii trendu od 0,0 (przezroczysta) do 1,0 (nieprzejrzysta).

Linie trendu składają się ze fragmentu kropką na wykresie. Ta rzadko używana opcja pozwala dostosować rozmiar kropek. Opcja lineWidth linii trendu jest zwykle preferowana. Ta opcja będzie jednak potrzebna, jeśli korzystasz z globalnej opcji pointSize i chcesz zmienić rozmiar punktów na linie trendu.

Linie trendu składają się z wielu kropek na wykresie. Opcja pointsVisible linii trendu określa, czy punkty dla danej linii trendu są widoczne.

Określa, czy wyświetlać współczynnik determinacji w podpowiedziach legendy czy linii trendu.

Określa, czy linie trendu mają wartość 'linear' (domyślną), 'exponential' czy 'polynomial'.

Określa, czy równanie linii trendu pojawia się w legendzie. Pojawi się on w etykietce linii trendu.

Określa właściwości poszczególnych osi pionowych, jeśli wykres ma kilka osi. Każdy obiekt podrzędny to obiekt vAxis, który może zawierać wszystkie właściwości obsługiwane przez vAxis. Te wartości zastępują wszystkie ustawienia globalne tej samej usługi.

Aby określić wykres z wieloma osiami pionowymi, najpierw zdefiniuj nową oś za pomocą series.targetAxisIndex, a potem skonfiguruj oś z użyciem vAxes. Ten przykład przypisuje serię 2 do prawej osi i określa dla niej niestandardowy tytuł i styl tekstu:

{
  series: {
    2: {
      targetAxisIndex:1
    }
  },
  vAxes: {
    1: {
      title:'Losses',
      textStyle: {color: 'red'}
    }
  }
}
    

Ta właściwość może być obiektem lub tablicą: jest to zbiór obiektów każdy z etykietą liczbową określającą oś – jest to format przedstawiony powyżej; tablica to tablica obiektów, po jednym na osi. Na przykład ta notacja w stylu tablicy jest identyczna jak obiekt vAxis przedstawiony powyżej:

vAxes: [
  {}, // Nothing specified for axis 0
  {
    title:'Losses',
    textStyle: {color: 'red'} // Axis 1
  }
]
    

Obiekt z członkami, który służy do konfigurowania różnych elementów osi pionowej. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć zapisu dosłownego obiektu, jak pokazano tutaj:

{title: 'Hello', titleTextStyle: {color: '#FF0000'}}

Właściwość vAxis określająca podstawę osi pionowej. Jeśli punkt odniesienia jest większy niż najwyższa linia siatki lub mniejszy niż najniższa linia siatki, zostanie zaokrąglony do najbliższej linii siatki.

Określa kolor punktu odniesienia dla osi pionowej. Może to być dowolny ciąg kolorów HTML, np. 'red' lub '#00cc00'.

Kierunek, w którym rosną wartości na osi pionowej. Domyślnie niskie wartości znajdują się u dołu wykresu. Określ -1, aby odwrócić kolejność wartości.

Formatujący ciąg etykiet liczbowych. Jest to podzbiór wzorca ICU. Na przykład w polu {format:'#,###%'} będą wyświetlane wartości „1000%”, „750%” i „50%” dla wartości 10, 7.5 i 0,5. Możesz też podać:

• {format: 'none'}: wyświetla liczby bez formatowania (np. 8000000)
• {format: 'decimal'}: wyświetla liczby z tysiącami separatorów (np. 8 000 000)
• {format: 'scientific'}: wyświetla liczby w notacji naukowej (np. 8e6).
• {format: 'currency'}: wyświetla liczby w walucie lokalnej (np. 8 000 000,00 USD)
• {format: 'percent'}: wyświetla liczby jako wartości procentowe (np. 800 000 000%)
• {format: 'short'}: wyświetla skrócone liczby (np. 8 mln)
• {format: 'long'}: wyświetla liczby w postaci całych słów (np. 8 mln)

Rzeczywiste formatowanie zastosowane do etykiety pochodzi z języka, w którym został załadowany interfejs API. Więcej informacji znajdziesz w artykule na temat ładowania wykresów z określonego regionu.

W obliczeniu wartości znaczników linii siatki i kilku linii siatki uwzględnianych jest kilka alternatywnych kombinacji wszystkich odpowiednich opcji linii. Alternatywne wersje zostaną odrzucone, jeśli sformatowane etykiety znaczników będą zduplikowane lub nakładają się. Możesz więc określić format:"#", jeśli chcesz wyświetlać tylko znaczniki czasu jako liczby całkowitej. Pamiętaj jednak, że jeśli żaden inny warunek nie zostanie spełniony, żadne linie siatki ani znaczniki nie będą wyświetlane.

Obiekt z członkami, który służy do konfigurowania linii siatki na osi pionowej. Pamiętaj, że linie siatki osi pionowej są rysowane w poziomie. Aby określić właściwości tego obiektu, możesz użyć notacji literału obiektu w sposób przedstawiony poniżej:

{color: '#333', minSpacing: 20}

Kolor pionowych linii siatki wewnątrz obszaru wykresu. Określ prawidłowy ciąg kolorów HTML.

Przybliżona liczba poziomych linii siatki w obszarze wykresu. Jeśli podasz liczbę dodatnią dla formuły gridlines.count, zostanie ona użyta do obliczenia wartości minSpacing między liniami siatki. Możesz określić wartość 1, aby narysować tylko jedną siatkę, lub 0, aby nie rysować linii siatki. Aby automatycznie obliczać liczbę linii na podstawie innych opcji, podaj wartość domyślną -1.

Tablica rozmiarów (jako wartości danych, a nie piksele) między sąsiednimi siatkami. W tej chwili ta opcja dotyczy tylko osi numerycznych, ale jest to odpowiednik opcji gridlines.units.<unit>.interval, które są używane tylko do określania dat i godzin. W przypadku skali linearnej wartością domyślną jest [1, 2, 2.5, 5], co oznacza, że wartości linii siatki mogą być przypisywane do każdej jednostki (1), do jednostek parzystych (2) lub wielokrotności liczby 2,5 lub 5. Pod uwagę brana jest też wartość 10 razy większa (np. [10, 20, 25, 50] oraz [,1, 0,2, 25, 0,5]). W przypadku skal logów domyślna wartość to [1, 2, 5].

Minimalny odstęp ekranu (w pikselach) między głównymi liniami hAxis. Domyślnym ustawieniem głównych linii siatki jest 40 dla skal linearnych i 20 dla skal logu. Jeśli określisz count, a nie minSpacing, wartość minSpacing jest obliczana na podstawie liczby. Jeśli natomiast podasz wartość minSpacing, a nie count, liczenie zostanie obliczone na podstawie parametru minSpacing. Jeśli podasz oba, ustawienia minSpacing zastąpią ustawienia.

Wszystkie wartości siatki i znaczników muszą być wielokrotnością wartości tej opcji. Pamiętaj, że w przeciwieństwie do interwałów, moc 10-krotność wielokrotności nie jest brana pod uwagę. Aby wymusić znaczniki wyboru jako liczby całkowite, podaj gridlines.multiple = 1 lub znaczniki jako wielokrotności liczby 1000 określone przez właściwość gridlines.multiple = 1000.

Zastępuje domyślny format różnych typów danych typu data/data/godzina, gdy są używane na podstawie obliczonych linii siatki. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]},
    hours: {format: [/*format strings here*/]},
    minutes: {format: [/*format strings here*/]},
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]}
  }
}
    

Dodatkowe informacje znajdziesz w artykule Daty i godziny.

Obiekt z użytkownikami do konfigurowania mniejszych linii siatki na osi pionowej, podobnie jak w przypadku opcji vAxis.gridlines.

Kolor pionowych linii siatki wewnątrz obszaru wykresu. Podaj prawidłowy ciąg kolorów HTML.

Opcja generalGridlines.count jest w większości wycofana. Wyjątkiem jest wyłączenie podrzędnych linii siatki przez ustawienie licznika na 0. Liczba mniejszych linii siatki zależy od przedziału między głównymi liniami siatki (patrz vAxis.gridlines.interval) i minimalnej wymaganej przestrzeni (patrz vAxis.minorGridlines.minSpacing).

Opcja majorGridlines.interval jest podobna do opcji odstępów głównych linii siatki, ale wybrany przedział jest zawsze równym dzielnikiem głównych linii siatki. Domyślny przedział na wagach liniowych to [1, 1.5, 2, 2.5, 5], a skala logów to [1, 2, 5].

Minimalny wymagany odstęp (w pikselach) między sąsiednimi mniejszymi liniami siatki oraz między siatką a dużą siatką. Wartość domyślna to 1/2 minSpacing mainline of line lines for skale linearne i 1/5 minSpacing for log scales.

To samo co w przypadku wersji głównej gridlines.multiple.

Zastępuje domyślny format różnych typów danych typu data/data/godzina, gdy są używane na podstawie obliczonych linii podrzędnych siatki. Umożliwia formatowanie lat, miesięcy, dni, godzin, minut, sekund i milisekund.

Ogólny format to:

gridlines: {
  units: {
    years: {format: [/*format strings here*/]},
    months: {format: [/*format strings here*/]},
    days: {format: [/*format strings here*/]}
    hours: {format: [/*format strings here*/]}
    minutes: {format: [/*format strings here*/]}
    seconds: {format: [/*format strings here*/]},
    milliseconds: {format: [/*format strings here*/]},
  }
}
    

Dodatkowe informacje znajdziesz w artykule Daty i godziny.

Jeśli ma wartość true (prawda), oś pionowa jest skalą logarytmiczną. Uwaga: wszystkie wartości muszą być dodatnie.

Właściwość vAxis sprawiająca, że oś pionowa jest skalą logarytmiczną. Użyj jednego z tych rodzajów wartości:

• null – nie przeprowadza się skalowania logarytmicznego.
• „log” – skalowanie logarytmiczne. Wartości ujemne i zero nie są wykresowane. Ta opcja jest taka sama jak ustawienie vAxis: { logscale: true }.
• „mirrorLog” – skalowanie logarytmiczne, w którym ujemna jest wartość ujemna i zero. Wykreślona wartość liczby ujemnej jest ujemna logu wartości bezwzględnej. Wartości zbliżone do 0 są przedstawiane na skali liniowej.

Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku osi continuous.

Położenie tekstu na osi pionowej względem obszaru wykresu. Obsługiwane wartości: „out”, „in”, „none”.

Obiekt określający styl tekstu na osi pionowej. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
    

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Zastępuje automatycznie generowane znaczniki osi Y określoną tablicą. Każdy element tablicy powinien być prawidłową wartością znacznika (np. liczbą, datą, datą lub godziną) lub obiektem. Jeśli jest to obiekt, powinien mieć właściwość v zawierającą wartość znacznika oraz opcjonalną właściwość f zawierającą ciąg literału, który ma być wyświetlany jako etykieta.

Wartość ViewWindow zostanie automatycznie rozwinięta, tak by obejmowała wartości minimalne i maksymalne, chyba że określisz viewWindow.min lub viewWindow.max do zastąpienia.

Przykłady:

• vAxis: { ticks: [5,10,15,20] }
• vAxis: { ticks: [{v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}] }
• vAxis: { ticks: [new Date(2014,3,15), new Date(2013,5,15)] }
• vAxis: { ticks: [16, {v:32, f:'thirty two'}, {v:64, f:'sixty four'}, 128] }

Właściwość vAxis określająca tytuł osi pionowej.

Obiekt określający styl tekstu tytułu osi pionowej. Obiekt ma taki format:

{ color: <string>,
  fontName: <string>,
  fontSize: <number>,
  bold: <boolean>,
  italic: <boolean> }
  

color może być dowolnym ciągiem koloru HTML, na przykład: 'red' lub '#00cc00'. Zobacz też fontName i fontSize.

Przenosi maksymalną wartość osi pionowej do określonej wartości. W przypadku większości wykresów będzie ona większa. Ignorowane, jeśli ta wartość jest ustawiona na wartość mniejszą niż maksymalna wartość y danych. vAxis.viewWindow.max zastępuje tę właściwość.

Przenosi minimalną wartość osi pionowej do określonej wartości – w przypadku większości wykresów będzie ona niższa. Ignorowane, jeśli ta wartość jest ustawiona na wartość większą niż minimalna wartość y. vAxis.viewWindow.min zastępuje tę właściwość.

Określa, jak skaluje oś pionową, aby renderować wartości w obszarze wykresu. Obsługiwane są te wartości ciągów:

• „ładne” – skaluj wartości pionowe tak, aby maksymalne i minimalne wartości danych były trochę renderowane w dolnej i górnej części obszaru wykresu. Widok jest rozwinięty do najbliższej głównej linii siatki w przypadku liczb lub najbliższej linii podrzędnej dla dat i godzin.
• „maximized” – przeskaluj wartości pionowe tak, by maksymalne i minimalne wartości danych dotykały górnej i dolnej części obszaru wykresu. Spowoduje to zignorowanie elementów vaxis.viewWindow.min i vaxis.viewWindow.max.
• „explicit” – wycofana opcja określająca górne i dolne wartości skali obszaru wykresu. Wycofano, ponieważ atrybuty vaxis.viewWindow.min i vaxis.viewWindow.max są zbędne. Wartości danych wykraczające poza te wartości zostaną przycięte. Musisz określić obiekt vAxis.viewWindow opisujący wartości maksymalne i minimalne.

Określa zakres przycięcia osi pionowej.

Maksymalna wartość pionowych danych.

Ignorowany, gdy vAxis.viewWindowMode ma wartość „ładna” lub „zmaksymalizowana”.

Minimalna wartość danych pionowych do renderowania.

Ignorowany, gdy vAxis.viewWindowMode ma wartość „ładna” lub „zmaksymalizowana”.

Szerokość wykresu w pikselach.

Rysuje wykres. Wykres akceptuje dalsze wywołania metody dopiero po wywołaniu zdarzenia ready. Extended description,

Zwraca obiekt działania etykietki z wymaganym parametrem actionID.

Zwraca obiekt zawierający lewą, górną, szerokość i wysokość elementu wykresu id. Format elementu id nie został jeszcze udokumentowany (to wartości zwracane przez moduły obsługi zdarzeń), ale Oto kilka przykładów:

var cli = chart.getChartLayoutInterface();

Wysokość obszaru wykresu

cli.getBoundingBox('chartarea').height

Szerokość trzeciego słupka w pierwszej serii wykresu słupkowego lub kolumnowego

cli.getBoundingBox('bar#0#2').width

Ramka ograniczająca piątej podkładki klinowej do wykresu kołowego

cli.getBoundingBox('slice#4')

Ramka ograniczająca dane z wykresu pionowego (np. kolumny):

cli.getBoundingBox('vAxis#0#gridline')

Ramka ograniczająca danych na wykresie poziomym (np. słupkowym):

cli.getBoundingBox('hAxis#0#gridline')

Wartości odnoszą się do kontenera wykresu. Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca obiekt zawierający lewą, górną, szerokość i wysokość zawartości wykresu (tzn. z wyłączeniem etykiet i legend):

var cli = chart.getChartLayoutInterface();

cli.getChartAreaBoundingBox().left

cli.getChartAreaBoundingBox().top

cli.getChartAreaBoundingBox().height

cli.getChartAreaBoundingBox().width

Wartości odnoszą się do kontenera wykresu. Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca obiekt zawierający informacje o umieszczonym na ekranie miejscu na wykresie i jego elementach.

W zwróconym obiekcie można wywołać te metody:

• getBoundingBox
• getChartAreaBoundingBox
• getHAxisValue
• getVAxisValue
• getXLocation
• getYLocation

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca poziomą wartość danych w miejscu xPosition, czyli w pikselach odsunięcie od lewej krawędzi kontenera wykresu. Może być ujemny.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getHAxisValue(400).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca wykres zserializowany jako identyfikator URI obrazu.

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Patrz Drukowanie wykresów PNG.

Zwraca tablicę wybranych elementów wykresu. Elementy, które można wybrać, to paski, legendy i kategorie. Pasek odnosi się do komórki tabeli danych, wpisu legendy do kolumny (indeks wiersza ma wartość null) i kategorii do wiersza (indeks kolumny ma wartość null). Na tym wykresie w danym momencie możesz wybrać tylko 1 element. Extended description.

Zwraca pionową wartość danych w miejscu yPosition, czyli w pikselach odsunięcia od górnej krawędzi kontenera wykresu. Może być ujemny.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getVAxisValue(300).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca współrzędną x piksela dataValue względem lewej krawędzi kontenera wykresu.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getXLocation(400).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Zwraca współrzędną Y piksela dataValue względem górnej krawędzi kontenera.

Przykład: chart.getChartLayoutInterface().getYLocation(300).

Wywołuj je po narysowaniu wykresu.

Usuwa z wykresu etykietkę z żądaniem actionID.

Ustawia działanie etykietki do wykonania, gdy użytkownik kliknie tekst działania.

Metoda setAction przyjmuje obiekt jako parametr działania. Ten obiekt powinien określać 3 właściwości: id – identyfikator ustawianego działania, text – tekst, który powinien pojawić się w etykiecie działania, oraz action, funkcję, która powinna być uruchamiana, gdy użytkownik kliknie tekst działania.

Przed wywołaniem metody draw() wykresu należy ustawić dowolne i wszystkie działania dotyczące etykietek. Rozszerzony opis.

Zaznacza określone elementy wykresu. Anuluje poprzedni wybór. Elementy, które można wybrać, to paski, legendy i kategorie. Pasek odnosi się do komórki tabeli danych, wpisu legendy do kolumny (indeks wiersza ma wartość null) i kategorii do wiersza (indeks kolumny ma wartość null). Na tym wykresie możesz wybrać tylko jeden element naraz. Extended description.

Czyści wykres i usuwa wszystkie przydzielone zasoby.

Uruchamiane po zakończeniu animacji przejścia.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie wykres. Można jej użyć do określenia, kiedy kliknięty jest tytuł, elementy danych, wpisy legendy, osie, linie siatki lub etykiety.

Uruchamiane, gdy podczas próby renderowania wykresu wystąpi błąd.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie legendę podziału na strony. Przekazuje aktualny indeks stron oparty na zerowej legendzie i łączną liczbę stron.

Uruchamiane, gdy użytkownik najedzie kursorem na jednostkę wizualną. Zwraca indeksy wierszy i kolumn odpowiedniego elementu tabeli danych.

Uruchamiane, gdy użytkownik odsunie kursor od jednostki wizualnej. Zwraca indeksy wierszy i kolumn odpowiedniego elementu tabeli danych.

Wykres jest gotowy do wywołań metod zewnętrznych. Jeśli chcesz korzystać z wykresu i metod wywoływania po narysowaniu, musisz skonfigurować odbiornik tego zdarzenia przed wywołaniem metody draw i wywołanie ich dopiero po uruchomieniu zdarzenia.

Uruchamiane, gdy użytkownik kliknie element wizualny. Aby dowiedzieć się, co zostało wybrane, zadzwoń pod numer getSelection().