Wprowadzenie do Biblioteki źródeł danych

Biblioteka źródeł danych wizualizacji Google ułatwia utworzenie źródła danych wizualizacji. Biblioteka implementuje protokół przewodowy interfejsu API wizualizacji Google oraz język zapytania. Wpisujesz tylko kod, który jest wymagany do udostępnienia danych bibliotece w formie tabeli danych. Tabela danych to dwuwymiarowa tabela wartości, w których każda kolumna ma 1 typ. Kod, którego potrzebujesz, jest łatwiejszy do pisania – możesz używać abstrakcyjnych klas i funkcji pomocniczych.

Najprostsza implementacja biblioteki obejmuje dziedziczenie z jednej klasy, zaimplementowanie funkcji użytkownika i uruchomienie źródła danych jako serwletu w kontenerze serwletu. W najprostszej implementacji wizualizacja źródła danych ma miejsce w ramach tej sekwencji zdarzeń:

  1. Kontener serwletu obsługuje zapytanie i przekazuje je do biblioteki Java źródła danych.
  2. Biblioteka analizuje zapytanie.
  3. Kod implementacji, który napiszesz, zwraca tabelę do biblioteki.
  4. Biblioteka wykonuje zapytanie w tabeli danych.
  5. Biblioteka renderuje tabelę danych na odpowiedź oczekiwaną przez wizualizację.
  6. Kontener serwletu zwraca odpowiedź na wizualizację.

Ilustracja jest przedstawiona na tym diagramie:

W sekcji Pierwsze kroki ze źródłami danych opisujemy, jak wdrożyć tego typu źródło danych.

Dane dostarczane przez źródło danych można podać w kodzie implementacji, co sprawdza się w przypadku małych ilości danych statycznych. W przypadku większych zbiorów danych konieczne może być użycie zewnętrznego magazynu danych, takiego jak zewnętrzny plik lub baza danych. Jeśli źródło danych korzysta z zewnętrznego magazynu danych, podczas wizualizacji źródła danych wykonywane jest ta sekwencja zdarzeń:

  1. Kontener serwletu obsługuje zapytanie i przekazuje je do biblioteki Java źródła danych.
  2. Biblioteka analizuje zapytanie.
  3. Kod implementacji, czyli kod, który wpiszesz, odczytuje dane przechowywane w magazynie danych i zwraca tabelę danych do biblioteki. Jeśli zbiór danych jest duży, a magazyn danych ma możliwości wysyłania zapytań, możesz opcjonalnie użyć tych funkcji, by zwiększyć wydajność źródła danych.
  4. Biblioteka wykonuje zapytanie w tabeli danych.
  5. Biblioteka renderuje tabelę danych na odpowiedź oczekiwaną przez wizualizację.
  6. Kontener serwletu zwraca odpowiedź na wizualizację.

Ilustracja jest przedstawiona na tym diagramie:

W sekcji Korzystanie z zewnętrznego magazynu danych opisujemy, jak wdrożyć tego typu źródło danych.