Instrukcje
Narzędzie do interaktywnych fragmentów kodu umożliwia łatwe testowanie żądań do interfejsu API i generowanie dla nich przykładowych kodu. Narzędzie pokazuje fragmenty kodu dla dowolnej metody dla jednego lub wielu przypadków użycia, a każdy przypadek użycia opisuje typowy sposób jej wywoływania. Możesz na przykład wywołać metodę channels.list
, aby pobrać dane o wybranym kanale lub o kanale bieżącego użytkownika.
Wykonywanie żądań do interfejsu API
Żądania możesz wykonywać, klikając przycisk Wykonaj obok listy parametrów żądań. Jeśli aplikacja nie została wcześniej upoważniona do przesyłania żądań do interfejsu API w Twoim imieniu, pojawi się prośba o to. W ramach dodatkowych środków ostrożności jeśli żądanie wykona operację zapisu – wstawienie, zaktualizowanie lub usunięcie zasobów powiązanych z kanałem – przed jego faktycznym wykonaniem pojawi się prośba o potwierdzenie, że chcesz je wykonać.
Przełącz fragmenty kodu i pełne przykłady
W każdym przypadku użycia narzędzie wyświetla fragment kodu identyfikujący kod związany z konkretną wywoływaną metodą. Każdy fragment kodu określa wywoływaną metodę oraz wartości parametrów i właściwości używane w żądaniu do interfejsu API.
Oprócz tego narzędzie wyświetla pełny przykładowy kod, który umieszcza ten fragment w szablonie definiującym stałe funkcje autoryzacji i tworzenia żądań do interfejsu API. Za pomocą suwaka nad przykładami możesz przełączać się między fragmentem a pełną próbką:
Uruchamianie pełnych przykładów kodu lokalnie
Pełne przykładowe fragmenty kodu są przeznaczone do kopiowania i uruchamiania lokalnie. Pamiętaj o tych wymaganiach wstępnych i skonfiguruj uruchamianie pełnych przykładów kodu:
Wymagania wstępne
- Java 1.7 lub nowsza
- Gradle w wersji 2.3 lub nowszej
Konfigurowanie projektu i uruchamianie przykładowego kodu
-
Utwórz projekt w konsoli interfejsów API i skonfiguruj dane logowania dla aplikacji internetowej. Ustaw odpowiednie identyfikatory URI autoryzowanego przekierowania.
-
Wykonaj instrukcje podane w krótkim przewodniku dotyczącym interfejsu API w języku Java, aby przygotować swój projekt, zastępując zawartość domyślnego pliku
build.gradle
tym kodem:apply plugin: 'java' apply plugin: 'application' mainClassName = 'ApiExample' sourceCompatibility = 1.7 targetCompatibility = 1.7 version = '1.0' repositories { mavenCentral() } dependencies { compile 'com.google.api-client:google-api-client:1.22.0' compile 'com.google.oauth-client:google-oauth-client-jetty:1.22.0' compile 'com.google.apis:google-api-services-youtube:v3-rev182-1.22.0' compile group: 'com.google.code.gson', name: 'gson', version: '1.7.2' compile group: 'com.fasterxml.jackson.core', name: 'jackson-databind', version: '2.4.4' } compileJava { options.compilerArgs << "-Xlint:unchecked" << "-Xlint:deprecation" }
-
Z katalogu roboczego zapisz plik
client_secrets.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w katalogusrc/main/resources/client_secret.json
. -
Z katalogu roboczego skopiuj pełny przykładowy kod do pliku
src/main/java/ApiExample.java
. W każdym przykładzie nazwa klasy toApiExample
, więc nie trzeba modyfikować plikubuild.gradle
, aby uruchamiać różne przykłady. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
gradle -q run
-
Większość próbek wydrukuje coś na urządzeniu
STDOUT
. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
-
Utwórz projekt w konsoli interfejsów API i skonfiguruj dane logowania dla aplikacji internetowej. Ustaw autoryzowane źródła JavaScript, aby identyfikować URL, z którego będziesz wysyłać żądania (np.
http://localhost
). -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego dostępnego dla Twojego serwera WWW (np.
/var/www/html/example.html
). -
Znajdź wiersz w przykładowym kodzie, który ustawia identyfikator klienta, który ma być używany w żądaniu, i zastąp wartość identyfikatorem klienta dla Twoich danych logowania:
gapi.client.init({ 'clientId': 'REPLACE_ME',
-
Otwórz plik w przeglądarce (np.
http://localhost/example.html
). Zalecamy używanie przeglądarki z konsolą debugowania, np. Google Chrome. -
W razie potrzeby autoryzuj żądanie. Jeśli żądanie jest autoryzowane, konsola debugowania powinna wyświetlić odpowiedź interfejsu API na to żądanie w postaci obiektu JSON.
Wymagania wstępne
- Musisz zainstalować Node.js.
- Narzędzie do zarządzania pakietami npm (w zestawie z Node.js).
- Biblioteka klienta interfejsów API Google do środowiska Node.js:
npm install googleapis --save
- Dostęp do internetu i przeglądarki.
- konto Google,
Konfigurowanie projektu i uruchamianie przykładowego kodu
-
Utwórz projekt w Konsoli interfejsów API i w Konsoli interfejsów API Google skonfiguruj dane logowania OAuth 2.0. Podczas konfigurowania danych logowania jako typ aplikacji wybierz Inna.
-
Zapisz plik
client_secret.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w pliku lokalnym. -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego w tym samym katalogu, w którym znajduje się plik
client_secret.json
(lub zmodyfikuj przykład, aby poprawnie zidentyfikować lokalizację pliku. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
node sample.js
-
Większość przykładów drukuje coś w drukarce
STDOUT
lub (w przypadku przykładów aplikacji internetowej) na przeglądanej stronie internetowej. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
Wymagania wstępne
- Python w wersji 2.6 lub nowszej
- Narzędzie do zarządzania pakietami pip
- Biblioteka klienta interfejsów API Google do języka Python:
pip install --upgrade google-api-python-client
- protokoły google-auth, google-auth-oauthlib i google-auth-httplib2 do autoryzacji użytkownika.
pip install --upgrade google-auth google-auth-oauthlib google-auth-httplib2
- platformę aplikacji internetowych Flask w języku Python (jeśli uruchamiasz przykładowe aplikacje w języku Python dla serwerów WWW).
pip install --upgrade flask
- Biblioteka HTTP żądań.
pip install --upgrade requests
Konfigurowanie projektu i uruchamianie przykładowego kodu
-
Utwórz projekt w Konsoli interfejsów API i w Konsoli interfejsów API Google skonfiguruj dane logowania OAuth 2.0. Podczas konfigurowania danych logowania ustaw typ aplikacji na Aplikacja internetowa w przypadku przykładów korzystających ze platformy aplikacji internetowej Flask Python oraz ustaw autoryzowane identyfikatory URI przekierowania dla tych danych logowania. W przeciwnym razie ustaw typ aplikacji na Inny.
-
Zapisz plik
client_secret.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w pliku lokalnym. -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego w tym samym katalogu, w którym znajduje się plik
client_secret.json
(lub zmodyfikuj przykład, aby poprawnie zidentyfikować lokalizację pliku. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
python sample.py
Uwaga na temat przykładowych aplikacji serwera WWW:
Jeśli używasz przykładowych aplikacji serwera WWW w języku Python, uruchomienie skryptu spowoduje uruchomienie lokalnego serwera WWW. Aby faktycznie wykonać żądanie do interfejsu API, musisz otworzyć w przeglądarce udostępnioną stronę internetową. Na przykład fragmenty kodu Pythona korzystające ze platformy aplikacji internetowej Flask zawierają wiersz podobny do tego:
app.run('localhost', 8080, debug=True)
Ten kod uruchamia lokalny serwer WWW pod adresemhttp://localhost:8080
. Skrypt nie próbuje jednak wykonać żądania do interfejsu API, dopóki nie przejdziesz do stronyhttp://localhost:8080
w przeglądarce. (Adres URL serwera lokalnego musi być także ustawiony jako autoryzowany identyfikator URI przekierowania Twoich danych uwierzytelniających). -
Większość przykładów drukuje coś w drukarce
STDOUT
lub (w przypadku przykładów aplikacji internetowej) na przeglądanej stronie internetowej. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
Wymagania wstępne
- Interfejs PHP w wersji 5.4 lub nowszej z zainstalowanym interfejsem wiersza poleceń i rozszerzeniem JSON.
- Narzędzie do zarządzania zależnościami Composer.
- Biblioteka klienta interfejsów API Google do języka PHP:
php composer.phar require google/apiclient:^2.0
Konfigurowanie projektu i uruchamianie przykładowego kodu
-
Utwórz projekt w Konsoli interfejsów API i w Konsoli interfejsów API Google skonfiguruj dane logowania OAuth 2.0. Podczas konfigurowania danych logowania jako typ aplikacji wybierz Inna.
-
Zapisz plik
client_secret.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w pliku lokalnym. -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego w tym samym katalogu, w którym znajduje się plik
client_secret.json
(lub zmodyfikuj przykład, aby poprawnie zidentyfikować lokalizację pliku. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
php sample.php
-
Większość przykładów drukuje coś w drukarce
STDOUT
lub (w przypadku przykładów aplikacji internetowej) na przeglądanej stronie internetowej. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
Wymagania wstępne
- Ruby w wersji 2.0 lub nowszej
- Biblioteka klienta interfejsów API Google do języka Ruby:
gem install google-api-client
Konfigurowanie projektu i uruchamianie przykładowego kodu
-
Utwórz projekt w Konsoli interfejsów API i w Konsoli interfejsów API Google skonfiguruj dane logowania OAuth 2.0. Podczas konfigurowania danych logowania jako typ aplikacji wybierz Inna.
-
Zapisz plik
client_secret.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w pliku lokalnym. -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego w tym samym katalogu, w którym znajduje się plik
client_secret.json
(lub zmodyfikuj przykład, aby poprawnie zidentyfikować lokalizację pliku. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
ruby sample.rb
-
Większość przykładów drukuje coś w drukarce
STDOUT
lub (w przypadku przykładów aplikacji internetowej) na przeglądanej stronie internetowej. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
-
Utwórz projekt w Konsoli interfejsów API i w Konsoli interfejsów API Google skonfiguruj dane logowania OAuth 2.0. Podczas konfigurowania danych logowania jako typ aplikacji wybierz Inna.
-
Zapisz plik
client_secret.json
powiązany z Twoimi danymi logowania w pliku lokalnym. -
Skopiuj pełny przykładowy kod do pliku lokalnego w tym samym katalogu, w którym znajduje się plik
client_secret.json
(lub zmodyfikuj przykład, aby poprawnie zidentyfikować lokalizację pliku. -
Uruchom przykład z poziomu wiersza poleceń:
go run sample.go
-
Większość przykładów drukuje coś w drukarce
STDOUT
lub (w przypadku przykładów aplikacji internetowej) na przeglądanej stronie internetowej. Możesz też zajrzeć na stronę YouTube, by sprawdzić efekty żądań zapisu danych, np. próśb o utworzenie playlist lub sekcji kanału.
Korzystanie z funkcji stałych
Jak wspomnieliśmy powyżej, pełne przykłady kodu wykorzystują powtarzalny kod do autoryzacji i tworzenia żądań do interfejsu API. Na przykład funkcja build_resource
w przykładach w Pythonie korzysta ze słownika, który mapuje właściwości zasobów na ich wartości, aby utworzyć zasób, który można wstawiać lub aktualizować. Podobne funkcje są dostępne w językach JavaScript, PHP, Ruby, Go i Apps Script.
Na przykład karty poniżej pokazują, jak można wywoływać funkcje powtarzalne służące do tworzenia zasobów w celu utworzenia zasobu playlist
. Pamiętaj, że funkcje stałe nie muszą wiedzieć, jakiego typu zasoby są tworzone.
function createResource(properties) { var resource = {}; var normalizedProps = properties; for (var p in properties) { var value = properties[p]; if (p && p.substr(-2, 2) == '[]') { var adjustedName = p.replace('[]', ''); if (value) { normalizedProps[adjustedName] = value.split(','); } delete normalizedProps[p]; } } for (var p in normalizedProps) { // Leave properties that don't have values out of inserted resource. if (normalizedProps.hasOwnProperty(p) && normalizedProps[p]) { var propArray = p.split('.'); var ref = resource; for (var pa = 0; pa < propArray.length; pa++) { var key = propArray[pa]; if (pa == propArray.length - 1) { ref[key] = normalizedProps[p]; } else { ref = ref[key] = ref[key] || {}; } } }; } return resource; } var resource = createResource({ 'snippet.title': 'Sample playlist ', 'snippet.description': 'This is a sample playlist description.', 'snippet.tags[]': 'JavaScript code, interactive', 'snippet.defaultLanguage': '', 'status.privacyStatus': 'private' }
# Build a resource based on a list of properties given as key-value pairs. # Leave properties with empty values out of the inserted resource. def build_resource(properties): resource = {} for p in properties: # Given a key like "snippet.title", split into "snippet" and "title", where # "snippet" will be an object and "title" will be a property in that object. prop_array = p.split('.') ref = resource for pa in range(0, len(prop_array)): is_array = False key = prop_array[pa] # Convert a name like "snippet.tags[]" to snippet.tags, but handle # the value as an array. if key[-2:] == '[]': key = key[0:len(key)-2:] is_array = True if pa == (len(prop_array) - 1): # Leave properties without values out of inserted resource. if properties[p]: if is_array: ref[key] = properties[p].split(',') else: ref[key] = properties[p] elif key not in ref: # For example, the property is "snippet.title", but the resource does # not yet have a "snippet" object. Create the snippet object here. # Setting "ref = ref[key]" means that in the next time through the # "for pa in range ..." loop, we will be setting a property in the # resource's "snippet" object. ref[key] = {} ref = ref[key] else: # For example, the property is "snippet.description", and the resource # already has a "snippet" object. ref = ref[key] return resource resource = build_resource({ 'snippet.title': 'Sample playlist ', 'snippet.description': 'This is a sample playlist description.', 'snippet.tags[]': 'Python code, interactive', 'snippet.defaultLanguage': '', 'status.privacyStatus': 'private'}
// Add a property to the resource. function addPropertyToResource(&$ref, $property, $value) { $keys = explode(".", $property); $is_array = false; foreach ($keys as $key) { // Convert a name like "snippet.tags[]" to "snippet.tags" and // set a boolean variable to handle the value like an array. if (substr($key, -2) == "[]") { $key = substr($key, 0, -2); $is_array = true; } $ref = &$ref[$key]; } // Set the property value. Make sure array values are handled properly. if ($is_array && $value) { $ref = $value; $ref = explode(",", $value); } elseif ($is_array) { $ref = array(); } else { $ref = $value; } } // Build a resource based on a list of properties given as key-value pairs. function createResource($properties) { $resource = array(); foreach ($properties as $prop => $value) { if ($value) { addPropertyToResource($resource, $prop, $value); } } return $resource; } $propertyObject = createResource(array( 'snippet.title' => 'Sample playlist ', 'snippet.description' => 'This is a sample playlist description.', 'snippet.tags[]' => 'Python code, interactive', 'snippet.defaultLanguage' => '', 'status.privacyStatus' => 'private'));
# Build a resource based on a list of properties given as key-value pairs. def create_resource(properties) resource = {} properties.each do |prop, value| ref = resource prop_array = prop.to_s.split(".") for p in 0..(prop_array.size - 1) is_array = false key = prop_array[p] if key[-2,2] == "[]" key = key[0...-2] is_array = true end if p == (prop_array.size - 1) if is_array if value == "" ref[key.to_sym] = [] else ref[key.to_sym] = value.split(",") end elsif value != "" ref[key.to_sym] = value end elsif ref.include?(key.to_sym) ref = ref[key.to_sym] else ref[key.to_sym] = {} ref = ref[key.to_sym] end end end return resource end resource = create_resource({ 'snippet.title': 'Sample playlist ', 'snippet.description': 'This is a sample playlist description.', 'snippet.tags[]': 'Ruby code, interactive', 'snippet.default_language': '', 'status.privacy_status': 'private'})
// Build an object from an object containing properties as key-value pairs function createResource(properties) { var res = {}; var normalizedProps = {}; for (var p in properties) { var value = properties[p]; if (p.substr(-2, 2) == '[]' && value) { var adjustedName = p.replace('[]', ''); normalizedProps[adjustedName] = value.split(','); } else { normalizedProps[p] = value; } } for (var p in normalizedProps) { if (normalizedProps.hasOwnProperty(p) && normalizedProps[p]) { var propArray = p.split('.'); var ref = res; for (var pa = 0; pa < propArray.length; pa++) { var key = propArray[pa]; if (pa == propArray.length - 1) { ref[key] = normalizedProps[p]; } else { ref = ref[key] = ref[key] || {}; } } }; } return res; } var resource = createResource({ 'snippet.title': 'Sample playlist ', 'snippet.description': 'This is a sample playlist description.', 'snippet.tags[]': 'Apps Script code, interactive', 'snippet.defaultLanguage': '', 'status.privacyStatus': 'private' });
func addPropertyToResource(ref map[string]interface{}, keys []string, value string, count int) map[string]interface{} { for k := count; k < (len(keys) - 1); k++ { switch val := ref[keys[k]].(type) { case map[string]interface{}: ref[keys[k]] = addPropertyToResource(val, keys, value, (k + 1)) case nil: next := make(map[string]interface{}) ref[keys[k]] = addPropertyToResource(next, keys, value, (k + 1)) } } // Only include properties that have values. if (count == len(keys) - 1 && value != "") { valueKey := keys[len(keys)-1] if valueKey[len(valueKey)-2:] == "[]" { ref[valueKey[0:len(valueKey)-2]] = strings.Split(value, ",") } else if len(valueKey) > 4 && valueKey[len(valueKey)-4:] == "|int" { ref[valueKey[0:len(valueKey)-4]], _ = strconv.Atoi(value) } else if value == "true" { ref[valueKey] = true } else if value == "false" { ref[valueKey] = false } else { ref[valueKey] = value } } return ref } func createResource(properties map[string]string) string { resource := make(map[string]interface{}) for key, value := range properties { keys := strings.Split(key, ".") ref := addPropertyToResource(resource, keys, value, 0) resource = ref } propJson, err := json.Marshal(resource) if err != nil { log.Fatal("cannot encode to JSON ", err) } return string(propJson) } func main() { properties := (map[string]string{ "snippet.title": "Sample playlist ", "snippet.description": "This is a sample playlist description.", "snippet.tags[]": "Go code, interactive", "snippet.defaultLanguage": "", "status.privacyStatus": "private", }) res := createResource(properties)
Wczytaj istniejące zasoby
Aby przetestować żądanie aktualizacji istniejącego zasobu, możesz wczytać bieżące wartości właściwości tego zasobu w formularzu aktualizacji. Jeśli na przykład chcesz zaktualizować metadane filmu, wpisz jego identyfikator w polu właściwości id
i kliknij przycisk Wczytaj zasób. Do formularza zostaną wczytane bieżące wartości właściwości, a Ty możesz zaktualizować tylko te, które chcesz zmienić.