انواع داده ها

Google Fit مجموعه ای از انواع داده های سلامت و تندرستی را در فضای نام com.google ارائه می دهد.

انواع داده ها فرمت مقادیر داخل نقاط داده را تعریف می کنند. یک نقطه داده می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

• یک مطالعه یا مشاهده آنی
• مجموعه ای با آمار در یک بازه زمانی

Google Fit انواع داده را برای مشاهدات آنی و انواع داده را برای داده های انبوه تعریف می کند. نقاط داده شامل مقادیر مربوط به فیلدهای نوع داده و اطلاعات مهر زمانی است. نقاطی که مشاهدات آنی را نشان می‌دهند شامل یک مهر زمانی هستند و نقاط یک نوع داده جمعی نیز شامل زمان شروع بازه است.

Google Fit همچنین به شما امکان می دهد انواع داده های جدیدی را تعریف کنید.

گروه های نوع داده

Google Fit این نوع داده ها را دارد:

انواع داده های عمومی

انواع داده های استاندارد ارائه شده توسط پلتفرم دارای پیشوند «com.google» هستند. به عنوان مثال، com.google.step_count.delta . این نوع داده ها خوانش فوری داده های سلامتی و تندرستی، از جمله فعالیت تناسب اندام، خواب و تغذیه را دریافت می کنند. هر برنامه‌ای می‌تواند مجوزهای مربوطه را برای خواندن و نوشتن در این نوع داده‌ها درخواست کند، به جز چند نوع داده مکان که فقط توسط برنامه‌ای که آنها را نوشته می‌تواند بخواند.

برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به:

• انواع داده های فعالیت
• انواع داده های مکان
• انواع داده های تغذیه

انواع داده های سلامت

انواع داده ارائه شده توسط پلتفرم که دسترسی آنها به دلیل داده های بالقوه حساس محدود شده است. برای اطلاعات بیشتر، به انواع داده های سلامت مراجعه کنید.

انواع داده های انبوه

انواع داده برای خواندن اطلاعات سلامتی و تندرستی جمع‌آوری شده بر اساس زمان یا نوع فعالیت. برای اطلاعات بیشتر، انواع داده‌های انبوه را ببینید.

انواع داده های سفارشی خصوصی

انواع داده های سفارشی که توسط یک برنامه خاص تعریف شده است. فقط برنامه ای که نوع داده را تعریف می کند می تواند داده های این نوع را بخواند و بنویسد. برای اطلاعات بیشتر، انواع داده سفارشی را ببینید.

استفاده از انواع داده ها

val nutritionSource = DataSource.Builder()
    .setDataType(DataType.TYPE_NUTRITION)
    ...
    .build()

val nutrients = mapOf(
    Field.NUTRIENT_TOTAL_FAT to 0.4f,
    Field.NUTRIENT_SODIUM to 1f,
    Field.NUTRIENT_POTASSIUM to 422f
)
val banana = DataPoint.builder(nutritionSource)
    .setTimestamp(now, TimeUnit.MILLISECONDS)
    .setField(Field.FIELD_FOOD_ITEM, "banana")
    .setField(Field.FIELD_MEAL_TYPE, Field.MEAL_TYPE_SNACK)
    .setField(Field.FIELD_NUTRIENTS, nutrients)
    .build()

{
"dataStreamId": "exampleDataSourceId",
...
"dataType": {
  "name": "com.google.step_count.delta"
},
...
}

محدوده مجوز

دامنه مجوز گروه‌هایی از انواع داده را پوشش می‌دهد که کاربر می‌تواند به برنامه اجازه دسترسی به آنها را بدهد. آنها به کاربران کمک می کنند تا بفهمند یک برنامه به چه نوع داده هایی می خواهد دسترسی داشته باشد. آنها همچنین با عدم تأیید هر نوع داده جداگانه، دادن مجوز به برنامه‌ها برای استفاده از آن داده‌ها را آسان‌تر می‌کنند. کاربران پس از دانلود برنامه شما، این مجوزها را می دهند.

پس از اینکه برنامه خود را با تعداد کمی از کاربران آزمایش کردید، قبل از راه‌اندازی برنامه، باید بر اساس دامنه‌های مربوط به آن نوع داده‌ها ، درخواست تأیید کنید . صفحات نوع داده‌ای که در بالا پیوند داده شده‌اند را بخوانید تا متوجه شوید که چه محدوده‌هایی برای هر نوع داده اعمال می‌شود.

به عنوان مثال، اگر برنامه شما نیاز به خواندن و نوشتن فشار خون نوشتاری دارد، باید اعلام کند که هم خواندن و هم نوشتن را انجام می دهد و هر دو محدوده را درخواست می کند. اگر فقط داده‌های فشار خون را در پلتفرم Google Fit می‌نویسد، فقط باید محدوده نوشتن را درخواست کند.

انواع داده ها را مسئولانه انتخاب کنید. در صورتی که برنامه شما به آن نیاز داشته باشد، هر نوع داده ای را درخواست نکنید. انواع مشخص شده تعیین می کنند که از کاربر خواسته می شود برای کدام حوزه ها مجوز اعطا کند. فقط انواع داده‌های مورد نیاز برنامه‌تان را بخواهید تا کاربران بیشتر به آنها اجازه دسترسی بدهند. کاربران با سهولت بیشتری به محدوده‌های محدود و به وضوح توضیح داده شده دسترسی می‌دهند.

از این جدول برای بررسی حساس بودن یا محدود بودن دامنه‌هایی که برنامه شما نیاز به دسترسی دارد استفاده کنید (که مراحل تأیید را مشخص می‌کند که باید دنبال کنید):

افزودن دامنه های جدید به یک برنامه موجود

هنگامی که برنامه خود را برای درخواست دامنه جدید به روز می کنید (به عنوان مثال، اگر دامنه های خواب یا ضربان قلب جدید را اضافه کنید، یا محدوده خواندن اضافه کنید)، از کاربران خواسته می شود که برنامه شما درخواست دسترسی به این محدوده ها را دارد و آنها می توانند انتخاب کنند اجازه یا رد دسترسی.

بهترین روش این است که درخواست مجوز از کاربران برای منابع در زمانی که به آنها نیاز دارید. دستورالعمل های درخواست مجوز افزایشی را دنبال کنید.

اگر کاربران بفهمند چرا/چگونه برنامه شما از این داده‌ها استفاده می‌کند، احتمال بیشتری برای دسترسی خواهند داشت:

• اضافه کردن صفحه‌ای را در نظر بگیرید که به کاربران هشدار/اطلاع دهد که این محدوده‌ها از آنها خواسته می‌شود.
• به وضوح توضیح دهید که چرا برنامه شما درخواست دسترسی به این حوزه ها/داده ها را می کند تا کاربران بتوانند با آگاهی تصمیم بگیرند.

درباره بهترین شیوه‌های مربوط به مجوزهای برنامه برای Android بیشتر بیاموزید.