Odszyfrowywanie identyfikatorów reklamodawcy w sieciach reklamowych

Sieci reklamowe korzystające z Tagi JavaScript służące do wypełniania reklam przez Authorized Buyers mogą: otrzymywać identyfikatory reklamodawców na urządzeniach z Androidem i iOS. Informacje są wysyłane przez %%EXTRA_TAG_DATA%% lub Makro %%ADVERTISING_IDENTIFIER%% w zarządzanym tagu JavaScript przez Authorized Buyers. Pozostała część tej sekcji dotyczy wyodrębniania %%EXTRA_TAG_DATA%%, ale zobacz Remarketing z wykorzystaniem identyfikatora IDFA lub identyfikatora wyświetlania reklam w zaszyfrowanym buforze protokołu %%ADVERTISING_IDENTIFIER%% MobileAdvertisingId, które można odszyfrować analogicznie.

Oś czasu

1. Sieć reklamowa aktualizuje swoje tagi JavaScript w aplikacji za pomocą interfejsu Authorized Buyers, w makrze %%EXTRA_TAG_DATA%% w sposób opisany poniżej.
2. W momencie wyświetlenia aplikacja wysyła żądanie reklamy od Authorized Buyers za pomocą pakietu SDK do reklam mobilnych Google, bezpiecznie przekazując identyfikator reklamodawcy.
3. Aplikacja odbiera z powrotem tag JavaScript, z parametrem %%EXTRA_TAG_DATA%% wypełnione zaszyfrowanym buforem protokołów sieci reklamowej, który zawiera ten identyfikator.
4. Aplikacja uruchamia ten tag, wysyłając wywołanie do zwycięskiej sieci reklamowej. reklama.
5. Aby korzystać z tych informacji (zarabiać na nich), sieć reklamowa musi przetworzyć bufor protokołu:
   1. Zdekoduj ciąg znaków bezpiecznego w internecie z powrotem do ciągu bajtów za pomocą WebSafeBase64.
   2. Odszyfruj go zgodnie ze schematem opisanym poniżej.
   3. Deserializuj protokół i uzyskaj identyfikator reklamodawcy z ExtraTagData.advertising_id lub ExtraTagData.hashed_idfa.

Zależności

1. WebSafeBase64 .
2. Biblioteka kryptograficzna obsługująca protokół SHA-1 HMAC, na przykład Openssl.
3. Protokół Google kompilatora bufora.

Dekodowanie ciągu znaków bezpiecznego w internecie

Ponieważ informacje wysyłane przez makro %%EXTRA_TAG_DATA%% musi być przesyłany za pośrednictwem adresu URL, a serwery Google kodują go za pomocą protokołu base64 przeznaczonego do bezpiecznego przesyłania w internecie (RFC 3548).

Przed podjęciem próby w takim przypadku należy zdekodować znaki ASCII z powrotem ciąg bajtów. Poniższy przykładowy kod w C++ jest oparty na interfejsie OpenSSL Funkcja BIO_f_base64() projektu i jest częścią przykładu Google do odszyfrowywania.

string AddPadding(const string& b64_string) {
  if (b64_string.size() % 4 == 3) {
    return b64_string + "=";
  } else if (b64_string.size() % 4 == 2) {
    return b64_string + "==";
  }
  return b64_string;
}

// Adapted from http://www.openssl.org/docs/man1.1.0/crypto/BIO_f_base64.html
// Takes a web safe base64 encoded string (RFC 3548) and decodes it.
// Normally, web safe base64 strings have padding '=' replaced with '.',
// but we will not pad the ciphertext. We add padding here because
// openssl has trouble with unpadded strings.
string B64Decode(const string& encoded) {
  string padded = AddPadding(encoded);
  // convert from web safe -> normal base64.
  int32 index = -1;
  while ((index = padded.find_first_of('-', index + 1)) != string::npos) {
    padded[index] = '+';
  }
  index = -1;
  while ((index = padded.find_first_of('_', index + 1)) != string::npos) {
    padded[index] = '/';
  }

  // base64 decode using openssl library.
  const int32 kOutputBufferSize = 256;
  char output[kOutputBufferSize];

  BIO* b64 = BIO_new(BIO_f_base64());
  BIO_set_flags(b64, BIO_FLAGS_BASE64_NO_NL);
  BIO* bio = BIO_new_mem_buf(const_cast<char*>(padded.data()),
                             padded.length());
  bio = BIO_push(b64, bio);
  int32 out_length = BIO_read(bio, output, kOutputBufferSize);
  BIO_free_all(bio);
  return string(output, out_length);
}

Struktura zaszyfrowanego ciągu bajtów

Po odkodowaniu znaków ASCII z powrotem na ciąg bajtowy możesz w celu jego odszyfrowania. Zaszyfrowany ciąg bajtów składa się z 3 sekcji:

• initialization_vector: 16 bajtów.
• ciphertext: seria sekcji 20-bajtowych.
• integrity_signature: 4 bajty.

{initialization_vector (16 bytes)}{ciphertext (20-byte sections)}{integrity_signature (4 bytes)}

Tablica bajtów ciphertext jest dzielona na kilka 20-bajtowych z wyjątkiem tego, że ostatnia sekcja może zawierać 1–20 bajtów włącznie. Dla każdej sekcji oryginału byte_array, odpowiednie 20-bajtowe ciphertext jest generowany jako:

<byte_array <xor> HMAC(encryption_key, initialization_vector || counter_bytes)>

gdzie || to konkatenacja.

Definicje

Oblicz liczniki_bajtów

counter_bytes oznacza kolejność każdej 20-bajtowej sekcji ciphertext Uwaga: ostatnia sekcja może zawierać od 1 do 20 bajtów (włącznie). Aby wypełnić pole counter_bytes prawidłową wartością przy uruchamianiu funkcji hmac() policz sekcje 20-bajtowe (łącznie z pozostałymi częściami) i skorzystaj z poniższej tabeli:

Powrót do góry

Schemat szyfrowania

Schemat szyfrowania jest oparty na tym samym schemacie, który jest używany do odszyfrowywania sygnał kierowania hiperlokalnego.

1. Serialization – wystąpienie obiektu ExtraTagData jako zdefiniowane w buforze protokołu są najpierw serializowane przez SerializeAsString() do tablicy bajtów.

2. Szyfrowanie: tablica bajtów jest następnie szyfrowana przy użyciu niestandardowy schemat szyfrowania zaprojektowany z myślą o zminimalizowaniu rozmiaru, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiednie zabezpieczenia. Schemat szyfrowania wykorzystuje algorytm HMAC z kluczem do generowania tajną funkcję wykorzystującą initialization_vector, która jest unikalna dla zdarzenie wyświetlenia.

Pseudokod szyfrowania

byte_array = SerializeAsString(ExtraTagData object)
pad = hmac(encryption_key, initialization_vector ||
      counter_bytes )  // for each 20-byte section of byte_array
ciphertext = pad <xor> byte_array // for each 20-byte section of byte_array
integrity_signature = hmac(integrity_key, byte_array ||
                      initialization_vector)  // first 4 bytes
final_message = initialization_vector || ciphertext || integrity_signature

Schemat odszyfrowywania

Twój kod odszyfrowywania musi: 1) odszyfrować bufor protokołu przy użyciu szyfrowania i 2) zweryfikować bity za pomocą tego klucza. Klucze będą podane podczas zakładania konta. Nie ma żadnych ograniczeń strukturę implementacji. Powinieneś być w stanie wykonać przykładowy kod i dostosuj go do swoich potrzeb.

1. Wygeneruj pad: HMAC(encryption_key, initialization_vector || counter_bytes)
2. XOR: użyj tego wyniku i <xor> za pomocą funkcji tekst szyfrowany w celu odwrócenia szyfrowania.
3. Weryfikacja: podpis integralności przekazuje 4 bajty HMAC(integrity_key, byte_array || initialization_vector)

Pseudokod odszyfrowywania

// split up according to length rules
(initialization_vector, ciphertext, integrity_signature) = final_message

// for each 20-byte section of ciphertext
pad = hmac(encryption_key, initialization_vector || counter_bytes)

// for each 20-byte section of ciphertext
byte_array = ciphertext <xor> pad

confirmation_signature = hmac(integrity_key, byte_array ||
                         initialization_vector)
success = (confirmation_signature == integrity_signature)

Przykładowy kod w C++

Oto kluczowa funkcja z pełnego odszyfrowywanie przykładowy kod.

bool DecryptByteArray(
    const string& ciphertext, const string& encryption_key,
    const string& integrity_key, string* cleartext) {
  // Step 1. find the length of initialization vector and clear text.
  const int cleartext_length =
     ciphertext.size() - kInitializationVectorSize - kSignatureSize;
  if (cleartext_length < 0) {
    // The length cannot be correct.
    return false;
  }

  string iv(ciphertext, 0, kInitializationVectorSize);

  // Step 2. recover clear text
  cleartext->resize(cleartext_length, '\0');
  const char* ciphertext_begin = string_as_array(ciphertext) + iv.size();
  const char* const ciphertext_end = ciphertext_begin + cleartext->size();
  string::iterator cleartext_begin = cleartext->begin();

  bool add_iv_counter_byte = true;
  while (ciphertext_begin < ciphertext_end) {
    uint32 pad_size = kHashOutputSize;
    uchar encryption_pad[kHashOutputSize];

    if (!HMAC(EVP_sha1(), string_as_array(encryption_key),
              encryption_key.length(), (uchar*)string_as_array(iv),
              iv.size(), encryption_pad, &pad_size)) {
      printf("Error: encryption HMAC failed.\n");
      return false;
    }

    for (int i = 0;
         i < kBlockSize && ciphertext_begin < ciphertext_end;
         ++i, ++cleartext_begin, ++ciphertext_begin) {
      *cleartext_begin = *ciphertext_begin ^ encryption_pad[i];
    }

    if (!add_iv_counter_byte) {
      char& last_byte = *iv.rbegin();
      ++last_byte;
      if (last_byte == '\0') {
        add_iv_counter_byte = true;
      }
    }

    if (add_iv_counter_byte) {
      add_iv_counter_byte = false;
      iv.push_back('\0');
    }
  }

Pobierz dane z bufora protokołów sieci reklamowej

Po zdekodowaniu i odszyfrowaniu danych przekazanych %%EXTRA_TAG_DATA%%, możesz przeprowadzić deserializację bufora protokołu i uzyskać identyfikator reklamodawcy na potrzeby kierowania.

Jeśli nie wiesz, czym są bufory protokołów, zapoznaj się z naszą dokumentacją.

Definicja

Bufor protokołu sieci reklamowej jest zdefiniowany tak:

message ExtraTagData {
  // advertising_id can be Apple's identifier for advertising (IDFA)
  // or Android's advertising identifier. When the advertising_id is an IDFA,
  // it is the plaintext returned by iOS's [ASIdentifierManager
  // advertisingIdentifier]. For hashed_idfa, the plaintext is the MD5 hash of
  // the IDFA.  Only one of the two fields will be available, depending on the
  // version of the SDK making the request.  Later SDKs provide unhashed values.
  optional bytes advertising_id = 1;
  optional bytes hashed_idfa = 2;
}

Musisz poddać deserializację za pomocą parametru ParseFromString(), jak opisano w Dokumentacja bufora protokołu C++.

Więcej informacji na temat Androida advertising_id i iOS Pola: hashed_idfa – patrz Odszyfrowywanie Identyfikator wyświetlania reklam i Kierowanie na aplikacje mobilne zasobów reklamowych z identyfikatorem IDFA.

Biblioteka Java

Zamiast implementować algorytmy kryptograficzne do kodowania i dekodowania identyfikatorów reklamodawców dla sieci reklamowych, DoubleClickCrypto.java. Więcej informacji: Kryptografia.