Wycofanie plików cookie innych firm nie wpływa na procesy autoryzacji użytkowników, w tym na te metody.

Ta strona została przetłumaczona przez Cloud Translation API.

Biblioteka JavaScript autoryzacji firm zewnętrznych w witrynach – informacje o interfejsie API

W tym artykule znajdziesz opis interfejsu API bibliotek JavaScript autoryzacji Google 3P, którego możesz używać do wczytywania kodów autoryzacji i uzyskiwania dostępu do tokenów od Google.

Metoda: google.accounts.oauth2.initCodeClient

Metoda initCodeClient inicjuje i zwraca klienta kodu z konfiguracjami w parametrze.

google.accounts.oauth2.initCodeClient(config: CodeClientConfig)

Typ danych: CodeClientConfig

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych CodeClientConfig.

Właściwości
`client_id`	Wymagane. Identyfikator klienta Twojej aplikacji. Tę wartość możesz znaleźć w konsoli interfejsu API.
`scope`	Wymagane. Lista rozdzielonych spacjami zakresów identyfikujących zasoby, do których aplikacja może uzyskiwać dostęp w imieniu użytkownika. Te wartości informują ekran zgody, który Google wyświetla użytkownikowi.
`include_granted_scopes`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Zezwala aplikacjom na używanie przyrostowej autoryzacji do żądania dostępu do dodatkowych zakresów kontekstowych. Jeśli ustawisz wartość tego parametru na `false` i żądanie autoryzacji zostanie przyznane, nowy token dostępu będzie obejmować tylko zakresy, do których `scope` żąda danych w `CodeClientConfig`.
`redirect_uri`	Wymagane do UX przekierowania. Określa, gdzie serwer interfejsu API przekierowuje użytkownika po zakończeniu procesu autoryzacji. Wartość musi być zgodna z jednym z autoryzowanych identyfikatorów URI przekierowania klienta OAuth 2.0, które zostały skonfigurowane w konsoli API i muszą być zgodne z naszymi regułami weryfikacji przekierowania URI. Usługa zostanie zignorowana przez wyskakujące okienko.
`callback`	Wymagane na potrzeby UX wyskakującego okienka. Funkcja JavaScript, która obsługuje zwracaną odpowiedź z kodem. Usługa będzie ignorowana przez przekierowanie użytkownika.
`state`	Opcjonalnie. Zalecany do UX przekierowania. Określa wartość ciągu, której aplikacja używa do utrzymywania stanu między żądaniem autoryzacji a odpowiedzią serwera autoryzacji.
`enable_granular_consent`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Jeśli ma wartość `false`, w przypadku identyfikatorów klientów OAuth utworzonych przed 2019 roku bardziej szczegółowe uprawnienia konta Google zostaną wyłączone. Jeśli ustawiono zarówno `enable_granular_consent`, jak i `enable_serial_consent`, obowiązywać będzie tylko wartość `enable_granular_consent`, a wartość `enable_serial_consent` będzie ignorowana. Nie ma to wpływu na nowsze identyfikatory klientów OAuth, ponieważ zawsze są one bardziej szczegółowe.
`enable_serial_consent`	Wycofano. Zamiast tego użyj `enable_granular_consent`. Ma to taki sam efekt jak `enable_granular_consent`. Aplikacje, które korzystają już z `enable_serial_consent`, nadal mogą to robić, ale zachęcamy do zaktualizowania kodu, tak aby używał(a) `enable_granular_consent` podczas następnej aktualizacji.
`login_hint`	Opcjonalnie. Jeśli aplikacja wie, który użytkownik powinien autoryzować żądanie, może za pomocą tej właściwości podać Google dane logowania. Pomyślne pominięcie konta zostanie pominięte. Wartość pola sub adresu e-mail lub tokena tożsamości użytkownika docelowego. Więcej informacji znajdziesz w polu `login_hint` w dokumentacji OpenID Connect.
`hd`	Opcjonalnie. Jeśli Twoja aplikacja zna domenę Workspace, do której należy użytkownik, podaj tę wskazówkę dla Google. Pomyślne utworzenie kont użytkowników jest ograniczone lub wstępnie wybrane do podanej domeny. Więcej informacji znajdziesz w polu `hd` w dokumentacji OpenID Connect.
`ux_mode`	Opcjonalnie. Tryb UX używany podczas procesu autoryzacji. Domyślnie będzie on otwierany w wyskakującym okienku. Prawidłowe wartości to `popup` i `redirect`.
`select_account`	Opcjonalnie: wartość domyślna to 'false'. Wartość logiczna zachęcająca użytkownika do wybrania konta.
`error_callback`	Opcjonalnie. Funkcja JavaScript, która obsługuje niektóre błędy inne niż OAuth, na przykład nie udało się otworzyć wyskakującego okienka lub została zamknięta przed zwróceniem odpowiedzi OAuth. Pole „type” parametru wejściowego zawiera szczegółową przyczynę. popup_failed_to_open Nie udało się otworzyć wyskakującego okienka. popup_closed Wyskakujące okienko jest zamykane przed zwróceniem odpowiedzi OAuth. Nieznana zmienna, która zawiera inne błędy.

Typ danych: CodeClient

Klasa ma tylko 1 publiczną metodę requestCode, która uruchamia proces UX kodu OAuth 2.0.

interface CodeClient {
  requestCode(): void;
}

Typ danych: CodeResponse

Obiekt JavaScript CodeResponse zostanie przekazany do metody callback w wyskakującym okienku UX. W interfejsie użytkownika przekierowania CodeResponse jest przekazywany jako parametry adresu URL.

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych CodeResponse.

Właściwości
`code`	Kod autoryzacji odpowiedzi na token.
`scope`	Lista rozdzielonych spacjami zakresów, które zostały zatwierdzone przez użytkownika.
`state`	Wartość ciągu znaków, której aplikacja używa do utrzymywania stanu między żądaniem autoryzacji a odpowiedzią.
`error`	Pojedynczy kod błędu ASCII.
`error_description`	Czytelny dla człowieka tekst ASCII, zawierający dodatkowe informacje, który pomaga deweloperowi zrozumieć problem, który wystąpił.
`error_uri`	Identyfikator URI informujący użytkownika o błędzie czytelny dla człowieka, który zawiera dodatkowe informacje o błędzie.

Metoda: google.accounts.oauth2.initTokenClient

Metoda initTokenClient inicjuje i zwraca klienta klienta z konfiguracjami w parametrze.

google.accounts.oauth2.initTokenClient(config: TokenClientConfig)

Typ danych: TokenClientConfig

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych TokenClientConfig.

Właściwości
`client_id`	Wymagane. Identyfikator klienta Twojej aplikacji. Tę wartość możesz znaleźć w konsoli interfejsu API.
`callback`	Wymagane. Funkcja JavaScript, która obsługuje zwracaną odpowiedź tokena.
`scope`	Wymagane. Lista rozdzielonych spacjami zakresów identyfikujących zasoby, do których aplikacja może uzyskiwać dostęp w imieniu użytkownika. Te wartości informują ekran zgody, który Google wyświetla użytkownikowi.
`include_granted_scopes`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Zezwala aplikacjom na używanie przyrostowej autoryzacji do żądania dostępu do dodatkowych zakresów kontekstowych. Jeśli ustawisz wartość tego parametru na `false` i żądanie autoryzacji zostanie przyznane, nowy token dostępu będzie obejmować tylko zakresy, do których `scope` żąda danych w `TokenClientConfig`.
`prompt`	Opcjonalnie: wartość domyślna to 'select_account'. Rozdzielona spacjami wielkość liter z prośbą o przedstawienie użytkownika. Możliwe wartości: pusty ciąg. Użytkownik zostanie poproszony tylko za pierwszym razem, gdy poprosi o dostęp do aplikacji. Nie można go określić, używając innych wartości. 'none' Nie wyświetlaj żadnych ekranów uwierzytelniania ani zgody. Nie można go podawać razem z innymi wartościami. 'consent' Pytaj użytkownika o zgodę. 'select_account' Poproś użytkownika o wybranie konta.
`enable_granular_consent`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Jeśli ma wartość `false`, w przypadku identyfikatorów klientów OAuth utworzonych przed 2019 roku bardziej szczegółowe uprawnienia konta Google zostaną wyłączone. Jeśli ustawiono zarówno `enable_granular_consent`, jak i `enable_serial_consent`, obowiązywać będzie tylko wartość `enable_granular_consent`, a wartość `enable_serial_consent` będzie ignorowana. Nie ma to wpływu na nowsze identyfikatory klientów OAuth, ponieważ zawsze są one bardziej szczegółowe.
`enable_serial_consent`	Wycofano. Zamiast tego użyj `enable_granular_consent`. Ma to taki sam efekt jak `enable_granular_consent`. Aplikacje, które korzystają już z `enable_serial_consent`, nadal mogą to robić, ale zachęcamy do zaktualizowania kodu, tak aby używał(a) `enable_granular_consent` podczas następnej aktualizacji.
`login_hint`	Opcjonalnie. Jeśli aplikacja wie, który użytkownik powinien autoryzować żądanie, może za pomocą tej właściwości podać Google dane logowania. Pomyślne pominięcie konta zostanie pominięte. Wartość pola sub adresu e-mail lub tokena tożsamości użytkownika docelowego. Więcej informacji znajdziesz w polu `login_hint` w dokumentacji OpenID Connect.
`hd`	Opcjonalnie. Jeśli Twoja aplikacja zna domenę Workspace, do której należy użytkownik, podaj tę wskazówkę dla Google. Pomyślne utworzenie kont użytkowników jest ograniczone lub wstępnie wybrane do podanej domeny. Więcej informacji znajdziesz w polu `hd` w dokumentacji OpenID Connect.
`state`	Opcjonalnie. Niezalecane. Określa wartość ciągu, której aplikacja używa do utrzymywania stanu między żądaniem autoryzacji a odpowiedzią serwera autoryzacji.
`error_callback`	Opcjonalnie. Funkcja JavaScript, która obsługuje niektóre błędy inne niż OAuth, na przykład nie udało się otworzyć wyskakującego okienka lub została zamknięta przed zwróceniem odpowiedzi OAuth. Pole „type” parametru wejściowego zawiera szczegółową przyczynę. popup_failed_to_open Nie udało się otworzyć wyskakującego okienka. popup_closed Wyskakujące okienko jest zamykane przed zwróceniem odpowiedzi OAuth. Nieznana zmienna, która zawiera inne błędy.

Typ danych: TokenClient

Klasa ma tylko jedną metodę publiczną requestAccessToken, która uruchamia proces UX tokena OAuth 2.0.

interface TokenClient {
  requestAccessToken(overrideConfig?: OverridableTokenClientConfig): void;
}

Argumenty
`overrideConfig`	OverridableTokenClientConfig	Opcjonalnie. Konfiguracje, które mają zostać zastąpione w tej metodzie.

Typ danych: OverridableTokenClientConfig

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych OverridableTokenClientConfig.

Właściwości
`scope`	Opcjonalnie. Lista rozdzielonych spacjami zakresów identyfikujących zasoby, do których aplikacja może uzyskiwać dostęp w imieniu użytkownika. Te wartości informują ekran zgody, który Google wyświetla użytkownikowi.
`include_granted_scopes`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Zezwala aplikacjom na używanie przyrostowej autoryzacji do żądania dostępu do dodatkowych zakresów kontekstowych. Jeśli ustawisz wartość tego parametru na `false` i żądanie autoryzacji zostanie przyznane, nowy token dostępu będzie obejmować tylko zakresy, do których `scope` żąda danych w `OverridableTokenClientConfig`.
`prompt`	Opcjonalnie. Rozdzielona spacjami wielkość liter z prośbą o przedstawienie użytkownika.
`enable_granular_consent`	Opcjonalnie: wartość domyślna to `true`. Jeśli ma wartość `false`, bardziej szczegółowe uprawnienia konta Google zostaną wyłączone w przypadku identyfikatorów klientów OAuth utworzonych przed 2019 roku.Jeśli ustawiono zarówno wartość `enable_granular_consent`, jak i `enable_serial_consent`, zostanie zastosowana tylko wartość `enable_granular_consent`, a wartość `enable_serial_consent` zostanie zignorowana. Nie ma to wpływu na nowsze identyfikatory klientów OAuth, ponieważ zawsze są one bardziej szczegółowe.
`enable_serial_consent`	Wycofano. Zamiast tego użyj `enable_granular_consent`. Ma to taki sam efekt jak `enable_granular_consent`. Aplikacje, które korzystają już z `enable_serial_consent`, nadal mogą to robić, ale zachęcamy do zaktualizowania kodu, tak aby używał(a) `enable_granular_consent` podczas następnej aktualizacji.
`login_hint`	Opcjonalnie. Jeśli aplikacja wie, który użytkownik powinien autoryzować żądanie, może za pomocą tej właściwości podać Google dane logowania. Pomyślne pominięcie konta zostanie pominięte. Wartość pola sub adresu e-mail lub tokena tożsamości użytkownika docelowego. Więcej informacji znajdziesz w polu `login_hint` w dokumentacji OpenID Connect.
`state`	Opcjonalnie. Niezalecane. Określa wartość ciągu, której aplikacja używa do utrzymywania stanu między żądaniem autoryzacji a odpowiedzią serwera autoryzacji.

Typ danych: TokenResponse

Obiekt JavaScript TokenResponse zostanie przekazany do Twojej metody wywołania zwrotnego w interfejsie wyskakującego okienka.

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych TokenResponse.

Właściwości
`access_token`	Token dostępu do udanej odpowiedzi tokena.
`expires_in`	Czas życia tokena dostępu w sekundach.
`hd`	Domena hostowana, do której należy zalogowany użytkownik.
`prompt`	Wartość komunikatu, która została użyta z możliwej listy wartości określonej przez TokenClientConfig lub OverridableTokenClientConfig.
`token_type`	Typ wydanego tokena.
`scope`	Lista rozdzielonych spacjami zakresów, które zostały zatwierdzone przez użytkownika.
`state`	Wartość ciągu znaków, której aplikacja używa do utrzymywania stanu między żądaniem autoryzacji a odpowiedzią.
`error`	Pojedynczy kod błędu ASCII.
`error_description`	Czytelny dla człowieka tekst ASCII, zawierający dodatkowe informacje, który pomaga deweloperowi zrozumieć problem, który wystąpił.
`error_uri`	Identyfikator URI informujący użytkownika o błędzie czytelny dla człowieka, który zawiera dodatkowe informacje o błędzie.

Metoda: google.accounts.oauth2.hasGrantedAllScopes

Sprawdza, czy użytkownik przyznał wszystkie określone zakresy lub zakresy.

google.accounts.oauth2.hasGrantedAllScopes(
                                            tokenResponse: TokenResponse,
                                            firstScope: string, ...restScopes: string[]
                                          ): boolean;

Argumenty
`tokenResponse`	`TokenResponse`	Wymagane. Obiekt `TokenResponse`.
`firstScope`	ciąg znaków	Wymagane. Zakres do sprawdzenia.
`restScopes`	ciąg znaków[]	Opcjonalnie. Inne zakresy do sprawdzenia.

Zwroty
wartość logiczna	Wartość „prawda”, jeśli zostały przyznane wszystkie zakresy.

Metoda: google.accounts.oauth2.hasGranted AnyScope

Sprawdza, czy użytkownik przyznał którykolwiek z podanych zakresów.

google.accounts.oauth2.hasGrantedAnyScope(
                                           tokenResponse: TokenResponse,
                                           firstScope: string, ...restScopes: string[]
                                         ): boolean;

Argumenty
`tokenResponse`	`TokenResponse`	Wymagane. Obiekt `TokenResponse`.
`firstScope`	ciąg znaków	Wymagane. Zakres do sprawdzenia.
`restScopes`	ciąg znaków[]	Opcjonalnie. Inne zakresy do sprawdzenia.

Zwroty
wartość logiczna	Wartość „prawda”, jeśli został przyznany dowolny zakres.

Metoda: google.accounts.oauth2.revoke

Metoda revoke unieważnia wszystkie zakresy przyznane użytkownikowi przez aplikację. Do unieważnienia uprawnień wymagany jest prawidłowy token dostępu.

google.accounts.oauth2.revoke(accessToken: string, done: () => void): void;

Argumenty
`accessToken`	ciąg znaków	Wymagane. Prawidłowy token dostępu.
`callback`	funkcja	Opcjonalnie. Moduł obsługi RevocationResponse.

Typ danych: RevocationResponse

Obiekt JavaScript RevocationResponse zostanie przekazany do Twojej metody wywołania zwrotnego.

W tabeli poniżej znajdziesz listę właściwości typu danych RevocationResponse.

Właściwości
`successful`	Wartość logiczna. `true` w przypadku powodzenia, `false` w przypadku niepowodzenia.
`error`	Ciąg tekstowy. Nie określono przyczyny sukcesu. Pojedynczy kod błędu ASCII. Obejmuje to m.in. standardowe kody błędów OAuth 2.0. Typowe błędy występujące w przypadku metody `revoke`: `invalid_token` – token stracił już ważność lub został unieważniony przed wywołaniem metody `revoke`. W większości przypadków możesz rozważyć przyznanie grantu powiązanego z: `accessToken`. `invalid_request` – tokena nie można unieważnić. Upewnij się, że `accessToken` to prawidłowe dane logowania Google OAuth 2.0.
`error_description`	Ciąg tekstowy. Nie określono przyczyny sukcesu. Czytelny dla człowieka tekst ASCII zawiera dodatkowe informacje o właściwości `error`. W ten sposób deweloperzy mogą lepiej zrozumieć, jaki błąd wystąpił. Ciąg znaków `error_description` jest tylko w języku angielskim. W przypadku typowych błędów wymienionych w `error` odpowiada `error_description`: `invalid_token` – token wygasł lub został unieważniony. `invalid_request` – tokena nie można unieważnić.