این سند نحوه اجرای مجوز OAuth 2.0 برای دسترسی به YouTube Analytics API یا YouTube Reporting API از یک برنامه وب جاوا اسکریپت را توضیح می دهد. OAuth 2.0 به کاربران اجازه می دهد تا داده های خاصی را با یک برنامه به اشتراک بگذارند در حالی که نام کاربری، رمز عبور و سایر اطلاعات خود را خصوصی نگه می دارند. به عنوان مثال، یک برنامه می تواند از OAuth 2.0 برای دریافت مجوز برای بازیابی داده های YouTube Analytics یک کانال استفاده کند.
این جریان OAuth 2.0 جریان اعطایی ضمنی نامیده می شود. این برنامه برای برنامه هایی طراحی شده است که فقط در زمانی که کاربر در برنامه حضور دارد به API دسترسی دارند. این برنامه ها قادر به ذخیره اطلاعات محرمانه نیستند.
در این جریان، برنامه شما یک URL گوگل را باز می کند که از پارامترهای پرس و جو برای شناسایی برنامه شما و نوع دسترسی API مورد نیاز برنامه استفاده می کند. می‌توانید URL را در پنجره مرورگر فعلی یا یک پنجره بازشو باز کنید. کاربر می تواند با Google احراز هویت کند و مجوزهای درخواستی را اعطا کند. سپس گوگل کاربر را به برنامه شما هدایت می کند. تغییر مسیر شامل یک نشانه دسترسی است که برنامه شما آن را تأیید می کند و سپس از آن برای ایجاد درخواست های API استفاده می کند.
Google APIs Client Library و Google Identity Services
اگر از کتابخانه سرویس گیرنده Google APIs برای جاوا اسکریپت برای برقراری تماس های مجاز با Google استفاده می کنید، باید از کتابخانه جاوا اسکریپت خدمات هویت Google برای مدیریت جریان OAuth 2.0 استفاده کنید. لطفاً مدل توکن سرویس‌های هویت Google را ببینید که بر اساس جریان کمک هزینه ضمنی OAuth 2.0 است.
پیش نیازها
API ها را برای پروژه خود فعال کنید
هر برنامه‌ای که Google API را فراخوانی می‌کند، باید آن APIها را در آن فعال کند API Console.
برای فعال کردن یک API برای پروژه خود:
- Open the API Library در Google API Console.
- If prompted, select a project, or create a new one.
- از صفحه کتابخانه برای یافتن و فعال کردن API YouTube Analytics و YouTube Reporting API استفاده کنید. بسیاری از برنامه‌هایی که داده‌های YouTube Analytics را بازیابی می‌کنند، با YouTube Data API نیز ارتباط دارند. هر API دیگری را که برنامه شما از آن استفاده می کند پیدا کنید و آن ها را نیز فعال کنید.
اعتبارنامه مجوز ایجاد کنید
هر برنامه‌ای که از OAuth 2.0 برای دسترسی به APIهای Google استفاده می‌کند، باید دارای اعتبارنامه مجوز باشد که برنامه را در سرور OAuth 2.0 Google شناسایی کند. مراحل زیر نحوه ایجاد اعتبار برای پروژه خود را توضیح می دهد. سپس برنامه های شما می توانند از اعتبارنامه ها برای دسترسی به API هایی که برای آن پروژه فعال کرده اید استفاده کنند.
- Go to the Credentials page.
- روی ایجاد اعتبار > شناسه مشتری OAuth کلیک کنید.
- نوع برنامه کاربردی وب را انتخاب کنید.
- فرم را تکمیل کنید. برنامه‌هایی که از جاوا اسکریپت برای ایجاد درخواست‌های مجاز Google API استفاده می‌کنند، باید مبداهای مجاز جاوا اسکریپت را مشخص کنند. مبدا دامنه هایی را مشخص می کند که برنامه شما می تواند از آنها درخواست ها را به سرور OAuth 2.0 ارسال کند. این منابع باید از قوانین اعتبارسنجی Google پیروی کنند.
محدوده های دسترسی را شناسایی کنید
Scopes به برنامه شما امکان می‌دهد فقط درخواست دسترسی به منابع مورد نیاز خود را داشته باشد در حالی که کاربران را قادر می‌سازد تا میزان دسترسی را که به برنامه شما می‌دهند کنترل کنند. بنابراین، ممکن است بین تعداد دامنه های درخواستی و احتمال کسب رضایت کاربر رابطه معکوس وجود داشته باشد.
قبل از شروع اجرای مجوز OAuth 2.0، توصیه می‌کنیم محدوده‌هایی را که برنامه شما برای دسترسی به آنها نیاز به مجوز دارد، شناسایی کنید.
YouTube Analytics API از حوزه های زیر استفاده می کند:
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/youtube | حساب YouTube خود را مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly | حساب YouTube خود را مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner | دارایی ها و محتوای مرتبط خود را در YouTube مشاهده و مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/youtube | حساب YouTube خود را مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly | حساب YouTube خود را مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner | دارایی ها و محتوای مرتبط خود را در YouTube مشاهده و مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/youtube | حساب YouTube خود را مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly | حساب YouTube خود را مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner | دارایی ها و محتوای مرتبط خود را در YouTube مشاهده و مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/youtube | حساب YouTube خود را مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtube.readonly | حساب YouTube خود را مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/youtubepartner | دارایی ها و محتوای مرتبط خود را در YouTube مشاهده و مدیریت کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
YouTube Reporting API از حوزه های زیر استفاده می کند:
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| محدوده ها | |
|---|---|
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly | گزارش های پولی و غیر پولی YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
| https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly | گزارش‌های YouTube Analytics را برای محتوای YouTube خود مشاهده کنید |
سند OAuth 2.0 API Scopes حاوی فهرست کاملی از حوزه‌هایی است که ممکن است برای دسترسی به Google API از آنها استفاده کنید.
دریافت توکن های دسترسی OAuth 2.0
مراحل زیر نشان می دهد که چگونه برنامه شما با سرور OAuth 2.0 Google برای کسب رضایت کاربر برای انجام یک درخواست API از طرف کاربر تعامل دارد. برنامه شما قبل از اینکه بتواند یک درخواست Google API را که نیاز به مجوز کاربر دارد، اجرا کند، باید این رضایت را داشته باشد.
مرحله 1: به سرور OAuth 2.0 گوگل هدایت شوید
برای درخواست اجازه دسترسی به داده‌های کاربر، کاربر را به سرور OAuth 2.0 Google هدایت کنید.
نقاط پایانی OAuth 2.0
یک URL برای درخواست دسترسی از نقطه پایانی OAuth 2.0 Google در https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth ایجاد کنید. این نقطه پایانی از طریق HTTPS قابل دسترسی است. اتصالات HTTP ساده رد می شوند.
سرور مجوز Google از پارامترهای رشته پرس و جو زیر برای برنامه های وب سرور پشتیبانی می کند:
| پارامترها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
client_id | مورد نیاز شناسه مشتری برای برنامه شما. شما می توانید این مقدار را در API ConsoleCredentials page. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
redirect_uri | مورد نیاز تعیین می کند که سرور API کاربر را پس از تکمیل جریان مجوز توسط کاربر به کجا هدایت می کند. مقدار باید دقیقاً با یکی از URIهای مجاز تغییر مسیر برای مشتری OAuth 2.0 مطابقت داشته باشد که در مشتری خود پیکربندی کرده اید. API ConsoleCredentials page. اگر این مقدار با URI تغییر مسیر مجاز برای توجه داشته باشید که طرح | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
response_type | مورد نیاز برنامه های جاوا اسکریپت باید مقدار پارامتر را روی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
scope | مورد نیاز فهرستی از محدوده‌های محدود شده با فضا که منابعی را که برنامه شما می‌تواند از طرف کاربر به آنها دسترسی داشته باشد، شناسایی می‌کند. این مقادیر صفحه رضایتی را که Google به کاربر نشان می دهد، نشان می دهد. Scopes به برنامه شما امکان می‌دهد فقط درخواست دسترسی به منابع مورد نیاز خود را داشته باشد در حالی که کاربران را قادر می‌سازد تا میزان دسترسی را که به برنامه شما می‌دهند کنترل کنند. بنابراین، بین تعداد دامنه های درخواستی و احتمال کسب رضایت کاربر رابطه معکوس وجود دارد. YouTube Analytics API از حوزه های زیر استفاده می کند:
YouTube Reporting API از حوزه های زیر استفاده می کند:
سند OAuth 2.0 API Scopes فهرست کاملی از حوزه هایی را ارائه می دهد که ممکن است برای دسترسی به Google API از آنها استفاده کنید. توصیه می‌کنیم برنامه شما در صورت امکان، درخواست دسترسی به حوزه‌های مجوز در زمینه را داشته باشد. با درخواست دسترسی به داده های کاربر در زمینه، از طریق مجوز افزایشی ، به کاربران کمک می کنید تا راحت تر بفهمند که چرا برنامه شما به دسترسی درخواستی نیاز دارد. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
state | توصیه می شود هر مقدار رشته ای را که برنامه شما برای حفظ وضعیت بین درخواست مجوز شما و پاسخ سرور مجوز استفاده می کند، مشخص می کند. سرور مقدار دقیقی را که شما به عنوان یک جفت شما می توانید از این پارامتر برای اهداف مختلفی مانند هدایت کاربر به منبع صحیح در برنامه خود، ارسال nonces و کاهش جعل درخواست بین سایتی استفاده کنید. از آنجایی که | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
include_granted_scopes | اختیاری برنامه‌ها را قادر می‌سازد تا از مجوز افزایشی برای درخواست دسترسی به دامنه‌های اضافی در زمینه استفاده کنند. اگر مقدار این پارامتر را روی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
enable_granular_consent | اختیاری پیش فرض ها به وقتی Google مجوزهای گرانول را برای یک برنامه فعال می کند، این پارامتر دیگر هیچ تاثیری نخواهد داشت. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
login_hint | اختیاری اگر برنامه شما بداند که کدام کاربر در حال تلاش برای احراز هویت است، می‌تواند از این پارامتر برای ارائه راهنمایی به سرور احراز هویت Google استفاده کند. سرور از راهنمایی برای ساده سازی جریان ورود استفاده می کند یا با پر کردن فیلد ایمیل در فرم ورود به سیستم یا با انتخاب جلسه چند ورود مناسب. مقدار پارامتر را به آدرس ایمیل یا شناسه | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
prompt | اختیاری فهرستی با فاصله محدود و حساس به حروف کوچک و بزرگ از درخواست‌ها برای ارائه کاربر. اگر این پارامتر را مشخص نکنید، تنها اولین باری که پروژه شما درخواست دسترسی می کند، از کاربر خواسته می شود. برای اطلاعات بیشتر به درخواست رضایت مجدد مراجعه کنید. مقادیر ممکن عبارتند از:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تغییر مسیر نمونه به سرور مجوز Google
نشانی اینترنتی نمونه زیر درخواست دسترسی آفلاین ( access_type=offline ) به محدوده‌ای را می‌دهد که اجازه دسترسی برای بازیابی گزارش‌های YouTube Analytics کاربر را می‌دهد. از مجوز افزایشی استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند که رمز دسترسی جدید هر حوزه‌ای را که کاربر قبلاً به برنامه دسترسی داده است را پوشش می‌دهد. URL همچنین مقادیر لازم را برای پارامترهای redirect_uri ، response_type و client_id و همچنین برای پارامتر state تنظیم می کند. URL حاوی خطوط شکسته و فاصله برای خوانایی است.
https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth?
scope=https%3A%2F%2Fwww.googleapis.com%2Fauth%2Fyt-analytics.readonly&
include_granted_scopes=true&
state=state_parameter_passthrough_value&
redirect_uri=http%3A%2F%2Flocalhost%2Foauth2callback&
response_type=token&
client_id=client_idپس از ایجاد URL درخواست، کاربر را به آن هدایت کنید.
کد نمونه جاوا اسکریپت
قطعه جاوا اسکریپت زیر نشان می دهد که چگونه می توان جریان مجوز در جاوا اسکریپت را بدون استفاده از Google APIs Client Library برای جاوا اسکریپت آغاز کرد. از آنجایی که این نقطه پایانی OAuth 2.0 از اشتراک‌گذاری منابع متقاطع (CORS) پشتیبانی نمی‌کند، قطعه فرمی ایجاد می‌کند که درخواست را به آن نقطه پایانی باز می‌کند.
/* * Create form to request access token from Google's OAuth 2.0 server. */ function oauthSignIn() { // Google's OAuth 2.0 endpoint for requesting an access token var oauth2Endpoint = 'https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth'; // Create <form> element to submit parameters to OAuth 2.0 endpoint. var form = document.createElement('form'); form.setAttribute('method', 'GET'); // Send as a GET request. form.setAttribute('action', oauth2Endpoint); // Parameters to pass to OAuth 2.0 endpoint. var params = {'client_id': 'YOUR_CLIENT_ID', 'redirect_uri': 'YOUR_REDIRECT_URI', 'response_type': 'token', 'scope': 'https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly https://www.googleapis.com/auth/calendar.readonly', 'include_granted_scopes': 'true', 'state': 'pass-through value'}; // Add form parameters as hidden input values. for (var p in params) { var input = document.createElement('input'); input.setAttribute('type', 'hidden'); input.setAttribute('name', p); input.setAttribute('value', params[p]); form.appendChild(input); } // Add form to page and submit it to open the OAuth 2.0 endpoint. document.body.appendChild(form); form.submit(); }
مرحله 2: Google از کاربر درخواست می‌کند که رضایت دهد
در این مرحله، کاربر تصمیم می گیرد که آیا به اپلیکیشن شما دسترسی درخواستی را بدهد یا خیر. در این مرحله، گوگل یک پنجره رضایت را نمایش می دهد که نام برنامه شما و سرویس های Google API را نشان می دهد که درخواست اجازه دسترسی به آن ها را با اعتبار مجوز کاربر و خلاصه ای از محدوده های دسترسی که باید اعطا شود را نشان می دهد. سپس کاربر می تواند با اعطای دسترسی به یک یا چند حوزه درخواست شده توسط برنامه شما موافقت کند یا درخواست را رد کند.
برنامه شما در این مرحله نیازی به انجام هیچ کاری ندارد زیرا منتظر پاسخ سرور OAuth 2.0 Google است که نشان می دهد آیا دسترسی اعطا شده است یا خیر. این پاسخ در مرحله زیر توضیح داده شده است.
خطاها
درخواست‌ها به نقطه پایانی مجوز OAuth 2.0 Google ممکن است پیام‌های خطای کاربر را به‌جای جریان‌های احراز هویت و مجوز مورد انتظار نمایش دهند. کدهای خطای رایج و راهکارهای پیشنهادی در زیر فهرست شده‌اند.
admin_policy_enforced
حساب Google به دلیل خط‌مشی‌های سرپرست Google Workspace نمی‌تواند یک یا چند محدوده درخواستی را تأیید کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه یک سرپرست می‌تواند دسترسی به همه حوزه‌ها یا محدوده‌های حساس و محدود را تا زمانی که صراحتاً به شناسه مشتری OAuth شما اعطا نشود، به مقاله راهنمای Google Workspace Admin مراجعه کنید.
disallowed_useragent
نقطه پایانی مجوز در داخل یک عامل کاربر تعبیه‌شده نمایش داده می‌شود که توسط خط‌مشی‌های OAuth 2.0 Google مجاز نیست.
اندروید
برنامه‌نویسان Android ممکن است هنگام باز کردن درخواست‌های مجوز درandroid.webkit.WebView با این پیام خطا مواجه شوند. توسعه‌دهندگان باید در عوض از کتابخانه‌های Android مانند Google Sign-In برای Android یا OpenID Foundation's AppAuth for Android استفاده کنند.
توسعه دهندگان وب ممکن است زمانی با این خطا مواجه شوند که یک برنامه Android یک پیوند وب کلی را در یک عامل کاربر تعبیه شده باز کند و کاربر به نقطه پایانی مجوز OAuth 2.0 Google از سایت شما هدایت شود. توسعه‌دهندگان باید اجازه دهند پیوندهای عمومی در کنترل‌کننده پیوند پیش‌فرض سیستم‌عامل، که شامل کنترل‌کننده‌های پیوندهای برنامه Android یا برنامه مرورگر پیش‌فرض است، باز شوند. کتابخانه Android Custom Tabs نیز یک گزینه پشتیبانی شده است.
iOS
توسعه دهندگان iOS و macOS ممکن است هنگام باز کردن درخواست های مجوز درWKWebView با این خطا مواجه شوند. توسعه‌دهندگان باید در عوض از کتابخانه‌های iOS مانند Google Sign-In برای iOS یا OpenID Foundations AppAuth برای iOS استفاده کنند.
زمانی که یک برنامه iOS یا macOS یک پیوند وب کلی را در یک عامل کاربر تعبیه شده باز می کند و کاربر به نقطه پایانی مجوز OAuth 2.0 Google از سایت شما می رود، ممکن است توسعه دهندگان وب با این خطا مواجه شوند. توسعه‌دهندگان باید اجازه دهند پیوندهای عمومی در کنترل‌کننده پیوند پیش‌فرض سیستم‌عامل، که شامل کنترل‌کننده‌های جهانی پیوندها یا برنامه مرورگر پیش‌فرض است، باز شوند. کتابخانهSFSafariViewController نیز یک گزینه پشتیبانی شده است.
org_internal
شناسه مشتری OAuth در درخواست بخشی از پروژه ای است که دسترسی به حساب های Google را در یک سازمان Google Cloud خاص محدود می کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این گزینه پیکربندی، بخش نوع کاربر را در مقاله راهنمای تنظیم صفحه رضایت OAuth خود ببینید.
invalid_client
منبعی که درخواست از آنجا انجام شده است برای این مشتری مجاز نیست. origin_mismatch ببینید.
invalid_grant
هنگام استفاده از مجوز افزایشی ، رمز ممکن است منقضی شده باشد یا باطل شده باشد. مجدداً کاربر را احراز هویت کنید و برای دریافت توکن های جدید رضایت کاربر را بخواهید. اگر همچنان این خطا را مشاهده می کنید، مطمئن شوید که برنامه شما به درستی پیکربندی شده است و از نشانه ها و پارامترهای صحیح در درخواست خود استفاده می کنید. در غیر این صورت، حساب کاربری ممکن است حذف یا غیرفعال شده باشد.
origin_mismatch
طرح، دامنه و/یا پورت جاوا اسکریپت مبدأ درخواست مجوز ممکن است با URI مبدأ جاوا اسکریپت مجاز ثبت شده برای شناسه مشتری OAuth مطابقت نداشته باشد. منابع مجاز جاوا اسکریپت را بررسی کنید Google API ConsoleCredentials page.
redirect_uri_mismatch
redirect_uri ارسال شده در درخواست مجوز با URI تغییر مسیر مجاز برای شناسه مشتری OAuth مطابقت ندارد. URIهای مجاز تغییر مسیر را در Google API Console Credentials page.
طرح، دامنه، و/یا پورت جاوا اسکریپت مبدأ درخواست مجوز ممکن است با URI مبدأ جاوا اسکریپت مجاز ثبت شده برای شناسه مشتری OAuth مطابقت نداشته باشد. منابع مجاز جاوا اسکریپت را بررسی کنید Google API Console Credentials page.
پارامتر redirect_uri ممکن است به جریان OAuth خارج از باند (OOB) اشاره داشته باشد که منسوخ شده است و دیگر پشتیبانی نمی شود. برای به روز رسانی ادغام خود به راهنمای مهاجرت مراجعه کنید.
invalid_request
مشکلی در درخواستی که دادید وجود داشت. این می تواند به دلایل مختلفی باشد:
- درخواست به درستی قالب بندی نشده بود
- درخواست فاقد پارامترهای لازم بود
- این درخواست از روش مجوزی استفاده می‌کند که Google از آن پشتیبانی نمی‌کند. بررسی کنید که ادغام OAuth شما از یک روش ادغام توصیه شده استفاده می کند
مرحله 3: پاسخ سرور OAuth 2.0 را مدیریت کنید
نقاط پایانی OAuth 2.0
سرور OAuth 2.0 پاسخی را به redirect_uri مشخص شده در درخواست نشانه دسترسی شما ارسال می کند.
اگر کاربر درخواست را تأیید کند، پاسخ حاوی یک نشانه دسترسی است. اگر کاربر درخواست را تایید نکند، پاسخ حاوی یک پیام خطا است. نشانه دسترسی یا پیام خطا بر روی قطعه هش URI تغییر مسیر برگردانده می شود، همانطور که در زیر نشان داده شده است:
پاسخ نشانه دسترسی:
https://oauth2.example.com/callback#access_token=4/P7q7W91&token_type=Bearer&expires_in=3600
علاوه بر پارامتر
access_token، رشته قطعه همچنین شامل پارامترtoken_typeاست که همیشه رویBearerتنظیم می‌شود و پارامترexpires_inکه طول عمر توکن را بر حسب ثانیه مشخص می‌کند. اگر پارامترstateدر درخواست نشانه دسترسی مشخص شده بود، مقدار آن نیز در پاسخ لحاظ می شود.- یک پاسخ خطا:
https://oauth2.example.com/callback#error=access_denied
نمونه پاسخ سرور OAuth 2.0
می‌توانید این جریان را با کلیک بر روی نشانی اینترنتی نمونه زیر آزمایش کنید، که درخواست دسترسی فقط خواندنی برای مشاهده فراداده فایل‌ها در Google Drive شما و دسترسی فقط خواندنی برای مشاهده رویدادهای Google Calendar شما را دارد:
https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth? scope=https%3A%2F%2Fwww.googleapis.com%2Fauth%2Fyt-analytics.readonly& include_granted_scopes=true& state=state_parameter_passthrough_value& redirect_uri=http%3A%2F%2Flocalhost%2Foauth2callback& response_type=token& client_id=client_id
پس از تکمیل جریان OAuth 2.0، به http://localhost/oauth2callback هدایت خواهید شد. آن URL یک خطای 404 NOT FOUND را نشان می دهد مگر اینکه دستگاه محلی شما فایلی را در آن آدرس ارائه کند. مرحله بعدی جزئیات بیشتری را در مورد اطلاعات بازگردانده شده در URI هنگامی که کاربر به برنامه شما هدایت می شود ارائه می دهد.
مرحله 4: بررسی کنید که کاربران کدام محدوده را اعطا کرده اند
هنگامی که چندین دامنه را به طور همزمان درخواست می کنید، کاربران ممکن است همه دامنه درخواست های برنامه شما را اعطا نکنند. برنامه شما باید همیشه بررسی کند که کاربر کدام حوزه را اعطا کرده است و با غیرفعال کردن ویژگی‌های مربوطه، هرگونه انکار دامنه را بررسی کند. برای اطلاعات بیشتر نحوه رسیدگی به مجوزهای گرانول را مرور کنید.
نقاط پایانی OAuth 2.0
برای بررسی اینکه آیا کاربر به برنامه شما اجازه دسترسی به یک محدوده خاص را داده است یا خیر، فیلد scope در پاسخ نشانه دسترسی بررسی کنید. دامنه دسترسی اعطا شده توسط access_token به صورت لیستی از رشته های حساس به حروف کوچک و کوچک با فاصله بیان می شود.
به عنوان مثال، نمونه پاسخ نشانه دسترسی زیر نشان می دهد که کاربر به برنامه شما اجازه دسترسی به فعالیت Drive فقط خواندنی و رویدادهای تقویم را داده است:
{ "access_token": "1/fFAGRNJru1FTz70BzhT3Zg", "expires_in": 3920, "token_type": "Bearer", "scope": "https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly https://www.googleapis.com/auth/calendar.readonly", "refresh_token": "1//xEoDL4iW3cxlI7yDbSRFYNG01kVKM2C-259HOF2aQbI" }
فراخوانی Google API
نقاط پایانی OAuth 2.0
پس از اینکه برنامه شما یک نشانه دسترسی به دست آورد، در صورتی که دامنه دسترسی مورد نیاز توسط API اعطا شده باشد، می توانید از این رمز برای برقراری تماس با Google API از طرف یک حساب کاربری خاص استفاده کنید. برای انجام این کار، توکن دسترسی را با درج یک پارامتر query access_token یا یک مقدار Authorization HTTP header Bearer در درخواست API قرار دهید. در صورت امکان، هدر HTTP ترجیح داده می شود، زیرا رشته های پرس و جو در گزارش های سرور قابل مشاهده هستند. در بیشتر موارد می‌توانید از کتابخانه سرویس گیرنده برای تنظیم تماس‌های خود با Google API استفاده کنید (به عنوان مثال، هنگام تماس با YouTube Analytics API ).
توجه داشته باشید که YouTube Analytics API از جریان حساب سرویس پشتیبانی نمی‌کند. YouTube Reporting API از حساب‌های خدماتی فقط برای دارندگان محتوای YouTube پشتیبانی می‌کند که چندین کانال YouTube مانند برچسب‌های ضبط و استودیوهای فیلم را مالک و مدیریت می‌کنند.
می‌توانید همه APIهای Google را امتحان کنید و دامنه آنها را در OAuth 2.0 Playground مشاهده کنید.
نمونه های HTTP GET
تماس با نقطه پایانی reports.query (API YouTube Analytics) با استفاده از هدر HTTP Authorization: Bearer ممکن است به شکل زیر باشد. توجه داشته باشید که باید رمز دسترسی خود را مشخص کنید:
GET /youtube/analytics/v1/reports?ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views HTTP/1.1 Host: www.googleapis.com Authorization: Bearer access_token
در اینجا یک فراخوانی به همان API برای کاربر تأیید شده با استفاده از پارامتر رشته query access_token وجود دارد:
GET https://www.googleapis.com/youtube/analytics/v1/reports?access_token=access_token&ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views
نمونه های curl
می توانید این دستورات را با برنامه خط فرمان curl آزمایش کنید. در اینجا یک مثال است که از گزینه هدر HTTP (ترجیح) استفاده می کند:
curl -H "Authorization: Bearer access_token" https://www.googleapis.com/youtube/analytics/v1/reports?ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views
یا، گزینه پارامتر query string:
curl https://www.googleapis.com/youtube/analytics/v1/reports?access_token=access_token&ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views
کد نمونه جاوا اسکریپت
قطعه کد زیر نحوه استفاده از CORS (اشتراک‌گذاری منابع متقاطع) را برای ارسال درخواست به Google API نشان می‌دهد. این مثال از Google APIs Client Library برای جاوا اسکریپت استفاده نمی کند. با این حال، حتی اگر از کتابخانه مشتری استفاده نمی کنید، راهنمای پشتیبانی CORS در اسناد آن کتابخانه احتمالاً به شما در درک بهتر این درخواست ها کمک می کند.
در این قطعه کد، متغیر access_token نشان دهنده نشانه ای است که شما برای درخواست API از طرف کاربر مجاز به دست آورده اید. مثال کامل نحوه ذخیره آن توکن در حافظه محلی مرورگر و بازیابی آن هنگام درخواست API را نشان می دهد.
var xhr = new XMLHttpRequest(); xhr.open('GET', 'https://www.googleapis.com/youtube/analytics/v1/reports?ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views&' + 'access_token=' + params['access_token']); xhr.onreadystatechange = function (e) { console.log(xhr.response); }; xhr.send(null);
مثال کامل
نقاط پایانی OAuth 2.0
این نمونه کد نحوه تکمیل جریان OAuth 2.0 در جاوا اسکریپت را بدون استفاده از Google APIs Client Library برای جاوا اسکریپت نشان می دهد. کد مربوط به یک صفحه HTML است که دکمه ای را برای امتحان درخواست API نمایش می دهد. اگر روی دکمه کلیک کنید، کد بررسی می کند که آیا صفحه نشانه دسترسی API را در حافظه محلی مرورگر شما ذخیره کرده است یا خیر. اگر چنین است، درخواست API را اجرا می کند. در غیر این صورت، جریان OAuth 2.0 را آغاز می کند.
برای جریان OAuth 2.0، صفحه این مراحل را دنبال می کند:
- کاربر را به سرور OAuth 2.0 Google هدایت می کند، که درخواست دسترسی به حوزه های
https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonlyوhttps://www.googleapis.com/auth/calendar.readonlyرا می کند. - پس از اعطای (یا رد کردن) دسترسی به یک یا چند محدوده درخواستی، کاربر به صفحه اصلی هدایت می شود که رمز دسترسی را از رشته شناسه قطعه تجزیه می کند.
- صفحه بررسی می‌کند که کاربر به کدام حوزه دسترسی به برنامه را داده است.
اگر کاربر اجازه دسترسی به scope()های درخواستی را داده باشد، صفحه از نشانه دسترسی برای ایجاد نمونه درخواست API استفاده می کند.
این درخواست API روش
reports.queryAPI YouTube Analytics را برای بازیابی تعداد بازدیدها برای کانال YouTube کاربر مجاز فراخوانی می‌کند.- اگر درخواست با موفقیت اجرا شود، پاسخ API در کنسول اشکال زدایی مرورگر ثبت می شود.
می‌توانید دسترسی به برنامه را از طریق صفحه مجوزهای حساب Google خود لغو کنید. این برنامه به عنوان نسخه ی نمایشی OAuth 2.0 برای Google API Docs فهرست می شود.
برای اجرای این کد به صورت محلی، باید مقادیری را برای متغیرهای YOUR_CLIENT_ID و YOUR_REDIRECT_URI تنظیم کنید که مطابق با اعتبار مجوز شما باشد. متغیر YOUR_REDIRECT_URI باید روی همان URL که صفحه در حال ارائه است تنظیم شود. مقدار باید دقیقاً با یکی از URIهای مجاز تغییر مسیر برای مشتری OAuth 2.0 مطابقت داشته باشد که در آن پیکربندی کرده اید. API Console Credentials page. اگر این مقدار با یک URI مجاز مطابقت نداشته باشد، یک خطای redirect_uri_mismatch دریافت خواهید کرد. پروژه شما باید API مناسب برای این درخواست را نیز فعال کرده باشد.
<html><head></head><body>
<script>
var YOUR_CLIENT_ID = 'REPLACE_THIS_VALUE';
var YOUR_REDIRECT_URI = 'REPLACE_THIS_VALUE';
// Parse query string to see if page request is coming from OAuth 2.0 server.
var fragmentString = location.hash.substring(1);
var params = {};
var regex = /([^&=]+)=([^&]*)/g, m;
while (m = regex.exec(fragmentString)) {
params[decodeURIComponent(m[1])] = decodeURIComponent(m[2]);
}
if (Object.keys(params).length > 0 && params['state']) {
if (params['state'] == localStorage.getItem('state')) {
localStorage.setItem('oauth2-test-params', JSON.stringify(params) );
trySampleRequest();
} else {
console.log('State mismatch. Possible CSRF attack');
}
}
// Function to generate a random state value
function generateCryptoRandomState() {
const randomValues = new Uint32Array(2);
window.crypto.getRandomValues(randomValues);
// Encode as UTF-8
const utf8Encoder = new TextEncoder();
const utf8Array = utf8Encoder.encode(
String.fromCharCode.apply(null, randomValues)
);
// Base64 encode the UTF-8 data
return btoa(String.fromCharCode.apply(null, utf8Array))
.replace(/\+/g, '-')
.replace(/\//g, '_')
.replace(/=+$/, '');
}
// If there's an access token, try an API request.
// Otherwise, start OAuth 2.0 flow.
function trySampleRequest() {
var params = JSON.parse(localStorage.getItem('oauth2-test-params'));
if (params && params['access_token']) {
// User authorized the request. Now, check which scopes were granted.
if (params['scope'].includes('https://www.googleapis.com/auth/drive.metadata.readonly')) {
// User authorized read-only Drive activity permission.
// Calling the APIs, etc.
var xhr = new XMLHttpRequest();
xhr.open('GET',
'https://www.googleapis.com/youtube/analytics/v1/reports?ids=channel%3D%3DMINE&start-date=2016-05-01&end-date=2016-06-30&metrics=views&' +
'access_token=' + params['access_token']);
xhr.onreadystatechange = function (e) {
if (xhr.readyState === 4 && xhr.status === 200) {
console.log(xhr.response);
} else if (xhr.readyState === 4 && xhr.status === 401) {
// Token invalid, so prompt for user permission.
oauth2SignIn();
}
};
xhr.send(null);
}
else {
// User didn't authorize read-only Drive activity permission.
// Update UX and application accordingly
console.log('User did not authorize read-only Drive activity permission.');
}
// Check if user authorized Calendar read permission.
if (params['scope'].includes('https://www.googleapis.com/auth/calendar.readonly')) {
// User authorized Calendar read permission.
// Calling the APIs, etc.
console.log('User authorized Calendar read permission.');
}
else {
// User didn't authorize Calendar read permission.
// Update UX and application accordingly
console.log('User did not authorize Calendar read permission.');
}
} else {
oauth2SignIn();
}
}
/*
* Create form to request access token from Google's OAuth 2.0 server.
*/
function oauth2SignIn() {
// create random state value and store in local storage
var state = generateCryptoRandomState();
localStorage.setItem('state', state);
// Google's OAuth 2.0 endpoint for requesting an access token
var oauth2Endpoint = 'https://accounts.google.com/o/oauth2/v2/auth';
// Create element to open OAuth 2.0 endpoint in new window.
var form = document.createElement('form');
form.setAttribute('method', 'GET'); // Send as a GET request.
form.setAttribute('action', oauth2Endpoint);
// Parameters to pass to OAuth 2.0 endpoint.
var params = {'client_id': YOUR_CLIENT_ID,
'redirect_uri': YOUR_REDIRECT_URI,
'scope': 'https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly https://www.googleapis.com/auth/calendar.readonly',
'state': state,
'include_granted_scopes': 'true',
'response_type': 'token'};
// Add form parameters as hidden input values.
for (var p in params) {
var input = document.createElement('input');
input.setAttribute('type', 'hidden');
input.setAttribute('name', p);
input.setAttribute('value', params[p]);
form.appendChild(input);
}
// Add form to page and submit it to open the OAuth 2.0 endpoint.
document.body.appendChild(form);
form.submit();
}
</script>
<button onclick="trySampleRequest();">Try sample request</button>
</body></html>قوانین اعتبارسنجی مبدا جاوا اسکریپت
Google قوانین اعتبارسنجی زیر را برای مبداهای جاوا اسکریپت اعمال می کند تا به توسعه دهندگان کمک کند تا برنامه های خود را ایمن نگه دارند. مبدا جاوا اسکریپت شما باید از این قوانین پیروی کند. RFC 3986 بخش 3 را برای تعریف دامنه، میزبان و طرح، که در زیر ذکر شده است، ببینید.
| قوانین اعتبارسنجی | |
|---|---|
| طرح | مبدا جاوا اسکریپت باید از طرح HTTPS استفاده کند، نه از HTTP ساده. URI های لوکال هاست (از جمله URI های IP آدرس لوکال هاست) از این قانون مستثنی هستند. |
| میزبان | هاست ها نمی توانند آدرس IP خام باشند. آدرس های IP Localhost از این قانون مستثنی هستند. |
| دامنه | “googleusercontent.com” باشد.goo.gl ) باشد، مگر اینکه برنامه مالک دامنه باشد. |
| اطلاعات کاربری | مبدا جاوا اسکریپت نمی تواند شامل زیرمجموعه اطلاعات کاربر باشد. |
| مسیر | مبدا جاوا اسکریپت نمی تواند شامل مولفه مسیر باشد. |
| پرس و جو | مبدا جاوا اسکریپت نمی تواند شامل مولفه پرس و جو باشد. |
| قطعه | مبدا جاوا اسکریپت نمی تواند شامل جزء قطعه باشد. |
| شخصیت ها | مبدا جاوا اسکریپت نمی تواند شامل کاراکترهای خاصی باشد از جمله:
|
مجوز افزایشی
در پروتکل OAuth 2.0، برنامه شما مجوز دسترسی به منابع را درخواست می‌کند که با محدوده‌ها مشخص می‌شوند. درخواست مجوز برای منابع در زمانی که به آنها نیاز دارید بهترین روش تجربه کاربر در نظر گرفته می شود. برای فعال کردن این عمل، سرور مجوز Google از مجوز افزایشی پشتیبانی می کند. این ویژگی به شما امکان می‌دهد دامنه‌ها را در صورت نیاز درخواست کنید و اگر کاربر مجوز دامنه جدید را صادر کند، یک کد مجوز را برمی‌گرداند که ممکن است با توکنی مبادله شود که شامل تمام محدوده‌هایی است که کاربر به پروژه اعطا کرده است.
به عنوان مثال، فرض کنید برنامه‌ای گزارش‌های YouTube Analytics را بازیابی می‌کند، برخی از آنها گزارش‌های پولی هستند که نیاز به دسترسی به دامنه اضافی دارند که برای گزارش‌های دیگر مورد نیاز نیست. در این مورد، در زمان ورود به سیستم، برنامه فقط ممکن است درخواست دسترسی به حوزه https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly کند. با این حال، اگر کاربر سعی در بازیابی گزارش پولی داشته باشد، برنامه همچنین می‌تواند درخواست دسترسی به حوزه https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics-monetary.readonly نیز بکند.
قوانین زیر برای یک نشانه دسترسی به دست آمده از مجوز افزایشی اعمال می شود:
- توکن را می توان برای دسترسی به منابع مربوط به هر یک از حوزه های موجود در مجوز جدید ترکیبی استفاده کرد.
- هنگامی که از نشانه بازخوانی برای مجوز ترکیبی برای به دست آوردن یک نشانه دسترسی استفاده می کنید، نشانه دسترسی نشان دهنده مجوز ترکیبی است و می تواند برای هر یک از مقادیر
scopeموجود در پاسخ استفاده شود. - مجوز ترکیبی شامل تمام حوزه هایی است که کاربر به پروژه API اعطا کرده است، حتی اگر کمک هزینه ها از مشتریان مختلف درخواست شده باشد. به عنوان مثال، اگر کاربری با استفاده از کلاینت دسکتاپ یک برنامه به یک محدوده دسترسی داشته باشد و سپس از طریق یک کلاینت تلفن همراه به همان برنامه دسترسی داشته باشد، مجوز ترکیبی شامل هر دو حوزه می شود.
- اگر توکنی را لغو کنید که نشان دهنده یک مجوز ترکیبی است، دسترسی به تمام حوزه های آن مجوز از طرف کاربر مرتبط به طور همزمان لغو می شود.
نمونه کدهای زیر نحوه افزودن دامنه به یک نشانه دسترسی موجود را نشان می دهد. این رویکرد به برنامه شما اجازه می دهد تا از مدیریت توکن های دسترسی چندگانه اجتناب کند.
نقاط پایانی OAuth 2.0
در این مثال، برنامه فراخوان درخواست دسترسی برای بازیابی داده های YouTube Analytics کاربر را علاوه بر هر گونه دسترسی دیگری که کاربر قبلاً به برنامه داده است، می کند.
برای افزودن دامنه به یک نشانه دسترسی موجود، پارامتر include_granted_scopes را در درخواست خود به سرور OAuth 2.0 Google اضافه کنید.
قطعه کد زیر نحوه انجام این کار را نشان می دهد. قطعه فرض می کند که شما محدوده هایی را که رمز دسترسی شما برای آنها معتبر است در حافظه محلی مرورگر ذخیره کرده اید. (کد مثال کامل ، فهرستی از حوزه هایی را که نشانه دسترسی برای آنها معتبر است، با تنظیم ویژگی oauth2-test-params.scope در حافظه محلی مرورگر ذخیره می کند.)
اسنیپت محدوده هایی را که نشانه دسترسی برای آنها معتبر است با محدوده ای که می خواهید برای یک پرس و جوی خاص استفاده کنید مقایسه می کند. اگر نشانه دسترسی آن محدوده را پوشش ندهد، جریان OAuth 2.0 شروع می شود. در اینجا، تابع oauth2SignIn همان تابعی است که در مرحله 2 ارائه شد (و در ادامه در مثال کامل ارائه شده است).
var SCOPE = 'https://www.googleapis.com/auth/yt-analytics.readonly'; var params = JSON.parse(localStorage.getItem('oauth2-test-params')); var current_scope_granted = false; if (params.hasOwnProperty('scope')) { var scopes = params['scope'].split(' '); for (var s = 0; s < scopes.length; s++) { if (SCOPE == scopes[s]) { current_scope_granted = true; } } } if (!current_scope_granted) { oauth2SignIn(); // This function is defined elsewhere in this document. } else { // Since you already have access, you can proceed with the API request. }
باطل کردن یک نشانه
در برخی موارد ممکن است کاربر بخواهد دسترسی داده شده به یک برنامه را لغو کند. کاربر می‌تواند با مراجعه به تنظیمات حساب، دسترسی را لغو کند. برای اطلاعات بیشتر به بخش حذف دسترسی به سایت یا برنامه از سایت ها و برنامه های شخص ثالث با دسترسی به سند پشتیبانی حساب خود مراجعه کنید.
همچنین این امکان وجود دارد که یک برنامه به صورت برنامه نویسی دسترسی داده شده به آن را لغو کند. لغو برنامه‌ای در مواردی مهم است که کاربر اشتراک خود را لغو می‌کند، برنامه‌ای را حذف می‌کند یا منابع API مورد نیاز یک برنامه به طور قابل توجهی تغییر کرده است. به عبارت دیگر، بخشی از فرآیند حذف می تواند شامل یک درخواست API برای اطمینان از حذف مجوزهایی باشد که قبلاً به برنامه اعطا شده است.
نقاط پایانی OAuth 2.0
برای لغو برنامه‌ای یک نشانه، برنامه شما درخواستی به https://oauth2.googleapis.com/revoke می‌کند و توکن را به عنوان یک پارامتر شامل می‌شود:
curl -d -X -POST --header "Content-type:application/x-www-form-urlencoded" \
https://oauth2.googleapis.com/revoke?token={token}توکن می تواند یک نشانه دسترسی یا یک نشانه تازه سازی باشد. اگر توکن یک نشانه دسترسی باشد و دارای یک نشانه رفرش متناظر باشد، توکن رفرش نیز باطل می شود.
اگر ابطال با موفقیت پردازش شود، کد وضعیت HTTP پاسخ 200 است. برای شرایط خطا، کد وضعیت HTTP 400 به همراه یک کد خطا برگردانده می شود.
قطعه جاوا اسکریپت زیر نشان می دهد که چگونه می توان یک توکن در جاوا اسکریپت را بدون استفاده از Google APIs Client Library برای جاوا اسکریپت باطل کرد. از آنجایی که نقطه پایانی Google OAuth 2.0 برای باطل کردن توکن‌ها از اشتراک‌گذاری منابع متقاطع (CORS) پشتیبانی نمی‌کند، کد به جای استفاده از روش XMLHttpRequest() برای ارسال درخواست، فرمی را ایجاد می‌کند و فرم را به نقطه پایانی ارسال می‌کند.
function revokeAccess(accessToken) { // Google's OAuth 2.0 endpoint for revoking access tokens. var revokeTokenEndpoint = 'https://oauth2.googleapis.com/revoke'; // Create <form> element to use to POST data to the OAuth 2.0 endpoint. var form = document.createElement('form'); form.setAttribute('method', 'post'); form.setAttribute('action', revokeTokenEndpoint); // Add access token to the form so it is set as value of 'token' parameter. // This corresponds to the sample curl request, where the URL is: // https://oauth2.googleapis.com/revoke?token={token} var tokenField = document.createElement('input'); tokenField.setAttribute('type', 'hidden'); tokenField.setAttribute('name', 'token'); tokenField.setAttribute('value', accessToken); form.appendChild(tokenField); // Add form to page and submit it to actually revoke the token. document.body.appendChild(form); form.submit(); }
اجرای حفاظت از حساب های متقابل
گام دیگری که باید برای محافظت از حساب‌های کاربران خود بردارید، اجرای «محافظت بین حساب‌ها» با استفاده از سرویس محافظت از حساب‌های متقابل Google است. این سرویس به شما امکان می دهد در اعلان های رویداد امنیتی مشترک شوید که اطلاعاتی را در مورد تغییرات عمده در حساب کاربری به برنامه شما ارائه می دهد. سپس می‌توانید بسته به نحوه پاسخگویی به رویدادها، از اطلاعات استفاده کنید.
برخی از نمونه‌هایی از انواع رویدادهایی که توسط سرویس محافظت از حساب‌های متقابل Google به برنامه شما ارسال می‌شود عبارتند از:
-
https://schemas.openid.net/secevent/risc/event-type/sessions-revoked -
https://schemas.openid.net/secevent/oauth/event-type/token-revoked -
https://schemas.openid.net/secevent/risc/event-type/account-disabled
برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه اجرای محافظت از حساب‌های متقابل و لیست کامل رویدادهای موجود، به صفحه محافظت از حساب‌های کاربری با محافظت بین حساب‌ها مراجعه کنید.