Z tego przewodnika dowiesz się, jak użyć interfejsu Google Docs API do wykonania scalania wiadomości e-mail.
Wprowadzenie
Zbiorcze wiadomości pobierają wartości z wierszy arkusza kalkulacyjnego lub innego źródła danych i wstawiają je do dokumentu szablonu. Dzięki temu możesz utworzyć jeden główny dokument (szablon), na podstawie którego możesz wygenerować wiele podobnych dokumentów, z których każdy będzie dostosowany do danych, które mają zostać scalone. Wynik nie musi być używany do generowania e-maili ani listów, ale może służyć do dowolnego celu, np. do generowania partii faktur dla klientów.
Połączenia danych w mailach istnieją od czasów, gdy pojawiły się arkusze kalkulacyjne i procesory tekstowe. Obecnie są one częścią wielu procesów biznesowych. Zgodnie z konwencją dane są uporządkowane w taki sposób, że każdy wiersz zawiera 1 rekord, a kolumny reprezentują pola danych, jak pokazano w tabeli poniżej:
Nazwa | Adres | Strefa | |
---|---|---|---|
1 | UrbanPq | 123 1st St. | zachód |
2 | Pawxana | 456 2nd St. | południe |
Przykładowa aplikacja na tej stronie pokazuje, jak można używać interfejsów Google Docs, Arkuszy i Dysku, aby ukryć szczegóły dotyczące tego, jak odbywa się scalanie wiadomości e-mail, i chronić użytkowników przed problemami związanymi z implementacją. Więcej informacji o tym przykładzie kodu Pythona znajdziesz w repozytorium GitHub.
Przykładowa aplikacja
Ta przykładowa aplikacja kopiuje główny szablon, a następnie scala zmienne z wybranego źródła danych z każdą z kopii. Aby wypróbować tę przykładową aplikację, najpierw skonfiguruj szablon:
- Utwórz plik Dokumentów. Wybierz szablon, którego chcesz użyć.
- Zanotuj identyfikator nowego dokumentu. Więcej informacji znajdziesz w artykule Identyfikator dokumentu.
- Ustaw zmienną
DOCS_FILE_ID
na identyfikator dokumentu. - Zastąp informacje o kontakcie zmiennymi zastępczymi szablonu, które aplikacja scali z wybranymi danymi.
Oto szablon przykładowego listu z obiektmi zastępczymi, które można scalić z rzeczywistymi danymi ze źródła takiego jak zwykły tekst lub Arkusze. Oto jak wygląda ten szablon:
Następnie za pomocą zmiennej SOURCE
wybierz zwykły tekst lub Arkusze jako źródło danych. Domyślnie jest to zwykły tekst, co oznacza, że dane przykładowe używają zmiennej TEXT_SOURCE_DATA
. Aby pobrać dane z Arkuszy, zmień zmienną SOURCE
na 'sheets'
i skieruj ją do naszego przykładowego arkusza (lub własnego), ustawiając zmienną SHEETS_FILE_ID
.
Oto jak wygląda arkusz, aby można było zobaczyć format:
Wypróbuj aplikację z naszych przykładowych danych, a potem dostosuj ją do swoich danych i przypadku użycia. Aplikacja wiersza poleceń działa w ten sposób:
- Konfiguracja
- Pobieranie danych ze źródła danych
- Przechodzenie przez poszczególne wiersze danych
- Utwórz kopię szablonu
- Połącz kopię z danymi
- Link wyjściowy do nowo scalonego dokumentu
Wszystkie nowo scalone listy są też widoczne na Moim dysku użytkownika. Przykład scalonego dokumentu:
Kod źródłowy
Python
Więcej informacji znajdziesz w pliku README
i pełnym kodzie źródłowym aplikacji w repozytorium GitHub przykładowej aplikacji.
Powiązane artykuły
- Wysyłanie spersonalizowanych wiadomości za pomocą kreatora e-maili
- Tworzenie korespondencji seryjnej za pomocą Gmaila i Arkuszy Google