Karty

Dodatek oparty na kartach wyświetla się jako panel na pasku bocznym (lub na urządzeniu mobilnym jako kolejne okno aktywności dostępne z poziomu menu). Dodatek ma górny pasek narzędzi, który identyfikuje dodatek i wyświetla kartę – w zasadzie jest to „strona” interfejsu dodatku. Apps Script reprezentuje karty w kodzie projektu za pomocą obiektów Card.

Anatomia karty

Przykładowa karta dodatku

Karta to grupa elementów interfejsu użytkownika. Karta składa się z tych sekcji:

  • Nagłówek karty. Identyfikuje karty. Zawiera tytuł i opcjonalnie może mieć podtytuł i ikonę.
  • Co najmniej jedna sekcja karty. Są to podgrupy obszaru interfejsu karty. Sekcja może opcjonalnie mieć nagłówek sekcji tekstowej. Sekcje karty są oddzielone od siebie poziomą linią. Jeśli sekcja karty jest wyjątkowo duża, jest automatycznie renderowana jako sekcja zwijana, którą użytkownicy mogą rozwijać i zwijać zgodnie z potrzebami. Karta może mieć najwyżej 100 sekcji, a aby osiągnąć większą skuteczność, karta powinna zawierać tylko kilka sekcji.

  • Każda sekcja karty zawiera co najmniej 1 widżet interfejsu. Widżety wyświetlają użytkownikom informacje lub interaktywne elementy sterujące. Sekcje kart i kart to widżety strukturalne, dlatego nie można ich dodawać do sekcji kart. Sekcja kart może zawierać najwyżej 100 widżetów, a jej układ powinien być jak najprostszy, aby zapewnić maksymalną skuteczność.

Karty powinny przedstawiać określone działania użytkownika lub określone zbiory danych. Na przykład dodatek do Google Workspace, który wyświetla dane pobrane z Arkuszy Google, może mieć osobną kartę dla każdego arkusza, z którego pobiera dane.

Korzystanie z wielu kart

Przykładowa karta dodatku

Dodatki zazwyczaj składają się z więcej niż jednej karty. Możesz skonfigurować te karty jako prostą listę do podstawowej nawigacji z wieloma kartami lub skonfigurować bardziej złożone metody nawigacji, aby kontrolować sposób, w jaki użytkownik porusza się między kartami.

Jeśli dodatek używa podstawowej nawigacji, przy pierwszym uruchomieniu aplikacji Google Workspace rozszerza on listę nagłówków kart i przedstawia je użytkownikowi. Kliknięcie nagłówka karty spowoduje jej otwarcie. Dostępna jest też strzałka wstecz, która umożliwia powrót do listy nagłówków kart. Nie musisz kodować funkcji nagłówka ani strzałki wstecz – dzieje się to automatycznie podczas definiowania kart w dodatku.

Podczas projektowania dodatków najlepiej ograniczyć liczbę kart wyświetlanych jednocześnie, ponieważ karty muszą mieć ograniczoną ilość miejsca na ekranie. Najlepiej jest też unikać niepotrzebnych złożoności kart.